ازجمله مسايل پيش پا افتاده زندگي !

ازجمله مسايل پيش پا افتاده زندگي !

وقتي
درمسيري ايستاده ي وبه صورت اتفاقي دوستي كه وظيفه اش مسافركشي است پيش پاي آدم توقف
ميكند ، چي حسي به آدم دست ميدهد ؟

شمارا
نمي دانم ولي براي من ازهمان لحظه يك دغدغه ذهني خلق مي شود. درحاليكه آن دوست حال
واحوال مي كند وازاين طرف وآن طرف سوال ميكند وگرم گپ است ، من ام تمام مسيررا دچاريك
درگيري ذهني با خودم مي شوم . دراين مورد كه موقع پياده شدن كرايه بدهم يانه ؟ درحالي
كه ارزش اين كرايه معادل خريد يك پوفك نمكي است وازطرفي مطمئنم كه اين دوست گرامي
، حتي اگربا عذروزاري پيش پايش بيفتم هم ازمن كرايه نمي گيرد ، ولي اين درگيري
ذهني درسرم هست كه درهنگام پياده شدن ، كرايه راتعارف كنم يانه ؟ اگرتعارف كنم ازين
لحاظ حس بدي به من دست مي دهد كه مرتكب يك نوع دروغكاري وشايد فريب شده ام ،همان
چيزي كه درفرهنگ عامه ي ما معروف به " بازارتيزي " است . ازطرفي اگرتعارف
نكنم وبا يك تشكروزنده باشي ، خدا حافظي كرده  راه ام را گرفته بروم ، بازهم يك نوع تشويش دروجود
من غل ميزند . ازاين لحاظ  كه طرف چي
فكرخواهد كرد ؟ ازاين رفتارمن بدون حتي يك تعارف دروغكي ، آزرده خاطروناراحت نشده ؟
يا حتي مرا متهم به خودخواهي يا گدا منشي نكرده باشد ؟ .

اين
حالت به يك صورت ديگر، زماني نيزاتفاق مي افتد كه يك موترشخصي ولي نا آشنا توقف كرده
آدم را سوارمي كند . البته دراين حالت اكثراوقات درآخرمسيرازطرف سوال ميكنم كه ؛
ببخشيد كرايي است يا كه ثوابي ؟ وحتي گاهي دست به جيب برده پول هم نشان مي دهم .   

شايد
بگوييد مرتكه با چي مسايل پيش پا افتاده ي ذهنش را درگيرمي كند ! درست است كه اين
مسايل پيش پا افتاده است ، ولي زندگي همين مسايل پيش پا افتاده است .