عبرت

Hask
يكشنبه 7 سپتامبر 2014

زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )

همرسانی

یوه شپه په کوچنیوالي زما مور چي ټوله ورځ د کور په کار ستړې ستومانه سوې وه ،زما د پلار ومخ ته یو غاب سوځلې غورمه پر سترخان کښېښوول.زه په دې انتظار وم چي اوس به مي پلار د خولې لاس واخلي چي دا څنګه سوځلې غورمه ده مګر پلار مي نوموړې غورمه او ډوډوۍ په ډېر خوند سره وخوړه او بیا یې زما د مکتب په اړه پوښتنه وکړه.
کله چي مور سترخان ټول کړ او زه د پلار سره یوازي سوم نو پوښتنه مي ځني وکړه چي ستا رشتیا سوځلې غورمه خوښه ده چي څه دي ونه ویل؟ پلار په غېږ کي و نیولم ، مچ یې کړم او ویې ویل چي مور دي نن ټوله ورځ کالي برېولل،کور یې پاکولئ،اوتو یې کولئ او ډېره ستړې سوې وه ، او بل دا چي سوځلې غورمه څوک نه خوږوي مګر سپکي سپوري او ناوړه خبري څوک ډېر خوږوي.(ژباړه)
د ښاغلي امان کامران له فېسبوک پاڼي څخه

Aman Kamran


آنلاین : http://hask.blogfa.com/post/648

آنلاین :
آنتولوژی شعر شاعران جهان برای هزاره
آنتولوژی شعر شاعران جهان برای هزاره

مجموعه شعر بی نظیر از 125 شاعر شناخته شده ی بین المللی برای مردم هزاره

این کتاب را بخرید
Kamran Mir Hazar Youtube Channel
حقوق بشر، مردم بومی، ملت های بدون دولت، تکنولوژی، ادبیات، بررسی کتاب، تاریخ، فلسفه، پارادایم و رفاه
سابسکرایب

تازه ترین ها

اعتراض

ملیت ها | هزاره | تاجیک | اوزبیک | تورکمن | هندو و سیک | قرقیز | نورستانی | بلوچ | پشتون/افغان | عرب/سادات

جستجو در کابل پرس