صفحه نخست > خبر و گزارش > افغانستان کشوری بی دولت!

افغانستان کشوری بی دولت!

نشست خبری کای آيده و سوزان ريکو در کابل
شنبه 23 آگوست 2008

زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )

همرسانی

در افغانستان دولت هست. اما دولتی که چور و چپاول می کند. آيا غير از اين است؟/ سردبیر

کای آيده: نماینده ی بان کی مون در افغانستان

سوزان ريکو رئيس سازمان غذايی جهان درافغانستان

نماينده خاص سرمنشی ملل متحد برای افغانستان: امروز من در حمايت و همکاری با سوزانه ريکو و
سازمان غذايی جهان در اينجا حاضر شده ام. ميخواهم به اين مناسب به عنوان مقدمه نظر خود را در چند کلمه
بيان کنم. اولاً اجازه بدهيد که در مورد فراخوان ماه گذشته صحبت کنم که طی آن ما خواهان 404 ميليون دالر
شده بوديم تا افغانستان بتواند بر معضله قيم بلند مواد غذايی، خشک سالی و سطح پائين حاصلات فايق آيد.
طبعاً ما با تمويل کنندگان در اين مورد کار می کنيم تا آنها تعهد لازم برای پرداخت اين مبلغ را انجام بدهند.
ميخواهم که با استفاده از اين فرصت و از طريق شما به همه ی تمويل کنندگان برسانم که هر چه عاجل تر
متعهد به پرداخت اين مبالغ شوند. در اينجا بايد تصريح کنم که مسئله تنها بدست آوردن اين مبلغ نه، بلکه مهم
اين است که هر چه عاجل تر اين پول مورد ضرورت بايد به دسترس قرار بگيرد. در صورتيکه تمويل
کنندگان به سرعت اقدام کنند، می توانيم که تاثيرات اين مشکل را کاهش بدهيم و به هر انداز که تمويل کنندگان
به سرعت عمل کنند، به همان انداز ما ميتوانيم که از مشکلات بيشتر جلوگيری کنيم. طوريکه شما ميدانيد به
زمستان بيتشر از چند ماه ديگر باقی نمانده است و همه ی ما بايد به سرعت بيشتر کار کنيم. ما همگی می بينيم
که اوضاع کمک های بشر دوستانه بيش از پيش مشکل و پر چالش تر شده و تخمين ما اين است که 35 فيصد
خانواده های افغانستان نمی توانند که حد اقل نيازمندی های غذايی خود را بدست بياورند. مبلغ را که بايد
خانواده برای بدست آوردن مواد غذايی به مصرف می رسانيدند از 56 فيصد در سال 2005 به 85 فيصد در
سال 2008 افزايش يافته است. تمام اين ها طبعاً تخمين های سطحی اند، اما بهر حال بيانگر جريان است که ما
به آن عملاً مواجه هستيم.

ما از جانب يوناما تمام تلاش های خود را به خرچ ميدهيم که ظرفيت و توانايی مقابله با هر نوع نيازمندی
های بشری را بالا ببريم. اميدوار هستم بتوانيم توانايی کارمندان خود را طور بالا ببريم تا وضعيت کمک های
بشر دوستانه را پيش بينی، ارزيابی و بصورت بهتر آن را هماهنگ کنند. اما اجازه بدهيد يک نکته را در
اينجا اضافه کنم. ما می بينيم که کاروان های مواد غذايی مورد حمله و تاراج قرار ميگيرند. گروه های مسلح
مواد غذايی کاروان ها را نه بلکه مواد غذايی محتاج ترين قشر جامعه افغانی را به سرقت می برند. اين کار
در حقيقت به تاراج بردن سهم فقير ترين مردم در اين کشور است. يعنی زمانيکه کاروان های مواد غذايی
توسط گروه های مسلح مورد حمله قرار ميگيرد، در ظاهر حمله بر کاروان های مواد غذايی حساب می شود،
اما در حقيقت حمله بر فقير ترين و محتاج ترين اقشار جامعه افغانی است. من نمی دانم که چطور، ولو از هر
منظر و ديدگاهی، اين کار را توجيه می کنند. بناءً من از آنهاييکه اين چنين حملات را انجام ميدهند، ميخواهم
که به سرقت بردن مواد غذايی فقيرترين اقشار جامعه را متوقف ساخته و آنها را ديگر مورد رگبار حملات
شان قرار ندهند.

همچنان از چند هفته بدينسو ما در مورد ايجاد يک سلسله خطوط رهنمايی نظامی- ملکی کار می کنيم. اين طی
يک پروسه در همکاری و سهمگيری همه آنهای که بايد سهم داشته باشند، انجام شده و اين کار برای يک هدف
صورت گرفت:

بايد واضح و مشخص شود که ما طرزالعمل های کاملاً جدا و مختلف برای هر کدام اين ها، نظامی و ملکی،
داريم. يعنی مطمين شدن از احترام و تفاهم در مورد اينکه موسسات بشردوستانه فعاليت های بشردوستانه محض دارند. خوشحال هستم می بينم که تعداد زياد از نظاميان، مقامات حکومتی و موسسات غير حکومتی در
اين سهم دارند.

اجازه بدهيد در اخير ياد آوری کنم که چند روز قبل شمارش معکوس "روز صلح" يعنی 21 سپتمبر در
دانشگاه پوليتخنيک کابل را آغاز کرديم. از همين حالا تا روز صلح فقط 33 روز ديگر باقی است و يکبار
ديگر از شما خواهش ميکنيم که برای همه مردم در سرتاسر افغانستان بايد برسانيد که ما را در جريان اين
پروسه کمک کرده و "روز صلح" به تاريخ 21 سپتمبر را احترام بگذارند. ما شرکاء و همکارانی را در اين
قسمت با خود داريم و اجازه بدهيد که در اينجا از شبکه جامعه مدنی برای صلح که يک شبکه متشکل از
بيشتر از 100 موسسه غير حکومتی است نام بگيرم و ما توقع يک بسيج قوی همه آنهای را که در جستجوی
صلح هستند را داريم که با ما در اين پروسه يکجا شوند.

تشکر از همه شما

سازمان غذايی جهان: فکر نمی کنم که در مورد نيازمندی شمار زياد افغان ها و يا در مورد تاثير حوادث
امنيتی بالای زندگی اين مردم که به کمک های بيشردوستانه نياز دارند، واضح و روشن تراز آقای کای آيده
صحبت کنم. سازمان غذايی جهان از چند دهه بدينسو در افغانستان فعاليت دارد و در طول اين مدت ما شاهد
روز های خوب و بد در اين کشور بوده ايم. فعلاً ما در يکی از سخت ترين لحظات در زندگی افغان ها قرار
داريم. نه تنها که افغان ها در طول سه دهه نتوانستند که از مزايای فعاليت های انکشافی و توسعوی استفاده
کنند، بلکه متاثر از خشکسالی و بلند رفتن قيم مواد غذايی در سطح جهان نيز بوده اند. به تعداد 5 ميليون نفر
که يک سال قبل توانايی ادامه زندگی را داشتند، حالا به کمک ضرورت دارند. اين ها شامل زنان و مردان در
مناطق روستايی و شهری می شوند که ديگر قادر به خريد مواد غذايی مورد ضرورت خود و خانواده شان
نيستند.

اکثر مجتمعات محلی که زندگی و کارشان وابسته به ريزش باران است، و امسال بنابر خشکسالی سطح ريزش
باران خيلی پائين بود، در معرض خطر جدی قرار خواهند داشت. صد ها هزار طفل زير سن پنج سال و
مادران شان ديگر قادر نخواهند بود که نيازمندی های تغذيوی خود را بدست بياورند و به اين ترتيب از
فرصت های توسعوی آينده به عقب خواهد ماند. حکومت افغانستان و ملل متحد يک فراخوان را برای بررسی
اين نيازمندی ها به راه انداخت. اين فراخوان نه تنها از سازمان غذايی جهان ميخواهد که به نيازمندی های اين
5 ميليون انسان رسيدگی کند، بلکه فراخوان تلاش دارد تا منابع لازم برای آب آشاميدنی صحی را فراهم کنند،
همچنان اين فراخون تلاش دارد تا به نيازمندی های عاجل زراعتی افغانستان رسيدگی صورت بگيرد: فقط در
مورد چيزی که امروز به آن ضرورت داريد نه انديشيد، بلکه ما برای فردا چی کاری کرده می توانيم.
سازمان غذايی جهان از تمويل کنندگان 100000 مترک تن مواد غذايی خواسته است که در شش ماه آينده به
آن ضرورت است تا به نيازمندی های عاجل افغانستان رسيدگی شود. ما از جوامع مختلف می خواهيم در
قسمت فراهم کردن يک فضای مطمين و امنيت بهتر برای رسانيدن کمک های مورد ضرورت با ما همکاری
کنند.

اسوشيتد پرس: آيا به کلمات خود جنگ فعلی در افغانستان را ميتوانيد شرح دهيد، و اينکه چگونه ملل متحد
در کاستن ميزان اين خصومات ميتواند کمک کند؟ دوم زمانيکه شما ميگوييد که هفته گذشته يک توافقنامه
ملکی نظامی را بدست آورديد، آيا به اين معنی است که شما از نظاميان خواسته ايد تا فراهم آوری کمک های
بشری خارج از پی آر تی (تيم های بازسازی ولايتی) را توقف دهند، يا اينکه کمک های نظامی شامل توفقنامه
شما نبوده است؟

نماينده خاص سرمنشی ملل متحد. در ارتباط به وضيعت امنيتی که شما فرموديد، جای شک نيست که
وضيعت امنيتی صرفاً يک چالش نه بلکه دشوارتر ميگردد. اگر بالای ارقام می، جون و جولای نظر اندازيد
يک رقم روبه افزايش واقعات ديده ميشود. جای شک نيست که وضيعت بسيار جدی بوده و مايه نگرانی عميق
ما است. چيز را که ما بالای آن تاکيد مينمايم عبارت از اولويت های معين در اين مرحله اند که ما بالای آن
باور داريم و طوريکه شما اطلاع داريد بعضی آنها در کنفرانس پاريس مطرح گرديده اند. به نظر من ما بايد
بالای مسايل بشری توجه نماييم ولی باور دارم که اين يک نياز مبرم است تا از يک حالت مايوس کننده به يک
حالت اميدوار کننده برگرديم. به عقيده من ما بايد يک آجندای روشنتر را نسبت به آن چيز که تا حال انجام داده
ايم تعقيب نماييم و يقين دارم که آن اجندا تا حدود زياد در کنفرانس پاريس انعکاس يافته است و به نظر من اگر
ما يعنی دولت و جامعه بين المللی واقعاً در عقب آن ستراتيژی قرار بگيريم، نتيجه آن يک حالت اميدوار کننده
خواهد بود. اجازه دهيد که شما را در مورد بعضی از اولويت ها در آنجا اطلاع دهم: ما متعهد هستيم تا کمک
های خود را مؤثرانه به مصرف برسانيم. يک نياز مبرم برای انجام آن ديده ميشود زيراکه مردم افغان را
وادار خواهد نمود تا نتايج بيشتر و بهتر منابع که در اين کشور به مصرف ميرسد ببينند. ضرورت بزرگتر اين
است تا نهاد های با صلاحيت را به منظور مبارزه با فساد ايجاد نماييم تا اعتماد مردم حاصل گردد و ببينند که
اين نهاد ها برای شان خدمات را در بخش های انکشافی، بشری و امنيتی ارايه ميدارند.

به نظر من حالا مهم است که اين اجندا را بطور شفافتر تنظيم نماييم زيرا اگر ما آن را حالا انجام نه دهيم،
خطر آن وجود دارد که همان چيز های را که در گذشته انجام داده ايم ادامه خواهد يافت. و در صورتيکه اين
حالت ادامه پيدا کند ما در همان حالت مايوس کننده قرار خواهيم داشت و موجب کندی بيشتر خواهد گرديد.
در ارتباط با رهنمود های ملکی- نظامی در مسايل عمومی: اين مهم است که همه فعالين بايد بدانند که سازمان
های بشری سازمان های انسانی اند و گذشته از آجندای بشری با کدام اجندای ديگر آميخته نيست. اين برای من
مهم است که کمک های انسانی در هر شرايط منحيث يک وسيله سياسی استفاده نميگردد. اين برای من مهم
است که کمک های بشری برای اين به مصر نميرسد که افکار و قلب را بدست آورد طوريکه بعضی از
اشتراک کننده گان آن را اينطور عنوان مينمايند. اين مهم است که کمک های بشری همان طوريکه است بايد
به اجرا برسد تا به نيازمند ترين مردم رسيده گی صورت گيرد و ساير ملاحظات کنار گذاشته شوند.

تلويزيون آريانا: حکومت افغانستان در مورد صعود قيمت ها نگرانی خود را ابراز داشته اند و خواستار کمک
نيز گرديده اند. اگر دولت افغانستان اين کمک ها را به وقت معين بدست نيآورد، فکر نميکنيد که افغانستان با يک بحران بشری مواجه خواهد شد؟ ديگر اينکه کاروان های پروگرام غذايی جهان مورد يورش قرار
ميگيرند، گفته ميشود که آنها گروه های مسلح و فرماندهان محلی اند که اين حملات را بخاطر پول و جوامع
محلی که آنها بسر ميبرند انجام ميدهند؟

پروگرام غذايی جهان: من اميدوار هستم که يک پاسخ سريع و کافی را از جامعه دونر بدست آوريم تا اينکه
بيک بحران بشری تبديل نگردد، اما برای فرد که گرسنه است اين مهم نيست که اين بحران بخش از جامعه
است، بحران در زنده گی او است و يا در زنده گی اطفال شان. اين يک موضوع نيست که ما آنرا در
مطبوعات داخلی و بين المللی عنوان نماييم بلکه يک واقعت روزمره زنده گی بسياری از افغان ها است که
تعداد اش به 5 ميليون ميرسد و آن چيز است که ما چگونه در مورد آن بايد فکر کنيم.

ما هر رهبری را تحت موضوع امنيتی تعقيب مينماييم تا در يابيم که کی ها در رعقب اين حملات قرار دارند.
مهم نيست که کی مرتکب اين عمل ميشود، طوريکه نماينده سرمنشی اظهار داشتند مهم اين است که مردم مواد
خوراکه بدست نمی آورند و آن کسانيکه اند که برای من قابل اهميت ميباشند.

ايرين: آيا گفته ميتوانيد که پاسخ دونر ها به درخواست که صورت گرفته است تا اکنون چی بوده است و دوم
اينکه چرا فعاليت دونر ها اينقدر کند بوده؟ زمانيکه نخستين درخواست در جنوری به عمل آمد بطريقی به
ستراتيژی انکشافی ملی افغانستان پيوند داده شد و بعضی از دونر ها ميگويند که پول را برای ستراتيژی
انکشافی ملی افغانستان سپرده اند و پول اضافی جهت تهيه در اختيار ندارند.

نماينده خاص سرمنشی ملل متحد: اجازه دهيد بگويم که من انتظار يک پاسخ سريع را دارم و اين دليل است
که ما اين درخواست را امروز براه انداخته ايم. ما در ماه جنوری نيز يک درخواست داشتيم. ما جهت تجهيز
منابع در عقب ستراتيژی انکشافی ملی افغانستان کنفرانس پاريس براه انداختيم که 20 بليون دالر امريکايی
افزايش يافت. وسوم اين که تنها بالای افغانستان اثر نميگذارند بلکه بحران است که يک تعداد از کشور ها با
آن مواجه است. وظيفه ما اين است تا توجه را به افغانستان جلب نماييم و به زودی شاهد يک پاسخ به اين
درخواست باشيم.

افغانستان تايمز: شما نگران وضيعت امنيتی و چپاول افراد مسلح هستيد. آيا به دولت افغانستان، ناتو و قوت
های آيساف پيشنهاد تامين امنيت اين کمک ها و شاهراه را نموده ايد؟

نماينده خاص سرمنشی ملل متحد: مهم اين است که موضوع امنيت را نبايد با موضوع بشری ارتباط دهيم.
برای کاروان های مواد غذايی بشری بايد احترام نمود و چيز را که انجام ميدهيم اينست که يک تفکيک واضح
بين تلاش های بشری و نظامی داشته باشيم.

با توجه به آنچه حمل می کنند، بايد به کاروانهای کمک های بشردوستانه احترام گذاشته شود. آنها حامل کمک
های بشر دوستانه هستند و برای ما مهم است تا ميان نظاميان و غير نظاميان تمايز قائل شويم و رابطه ميان
فعالان مختلف را مغشوش نکنيم. فعاليت های ما نظامی نيست و بشردوستانه است. اين تمايز بايد حفظ شود. ما
تلاش می کنيم تا همه اين تمايز و تفاوت را به طور واضح درک کنند. ما از طرف نيروهای نظامی و دولت
کار نمی کنيم بلکه ما برای مردم نيازمند تلاش می کنيم.

پروگرام غذايی جهان: پروگرام خوراکه جهانی با وزارت داخله همکاری می کند تا اسکورت سازمان يافته
تری برای کاروانهای تجاری که در مناطق ناامن فعاليت می کنند فراهم شود. متاسفانه از زمان توافق با
وزارت داخله ما مواد غذايی کافی نداشته ايم تا طرح های امنيتی جديد را آزمايش کنيم. بنابراين من از مراجع
کمک کننده می خواهم تا مواد غذايی لازم را فراهم کنند تا ما بتوانيم اين کمک ها را به شکل امنی در اختياری
مردم نيازمند قرار دهيم.

در نهايت اين مساله به اينکه چقدر حمايت پوليس فراهم می شود ارتباط ندارد. اين کاروانها وقتی امن خواهند
بود که همه ما درک مشترکی از توانايی اين کمک ها برای رفع نيازهای ميليونها افغان داشته باشيم. ما بايد
درک و نظر مشترک داشته باشيم تا به کاروانها اجازه دهيم تا به تمام مناطق بروند وکمک ها را به افراد
نيازمند برسانند.

کاروان های بشردوستانه با توجه به باری که حمل می کنند، بايد مورد احترام قرار بگيرند. زيرا کمک های
بشر دوستانه را حمل می کنند و برای ما مهم است تا در رهنمود های ملکی – نظامی تفاوت قايل شويم و در
رابطه ميان فعالين مختلف نبايد اشتباه کنيم. ما بخشی از کمپاين نظامی نيستيم و بلکه کار بشردوستانه را انجام
می دهيم و بايد تفاوت ميان اين دو حفظ گردد و آنچه را که ما انجام می دهيم يک تلاش بسيار مهم در جهت
اين است تا هر فرد بداند که اين چی است و خط تميز و تفاوت هم واضح و روشن است. ما به نمايندگی از
نظاميان عمل نمی کنيم و حتی نه به نمايندگی از هر کشور بلکه به نمايندگی از کسانی عمل می کنيم که به
کمک نياز دارند.

بی بی سی: ما تا هنوز هم مسئله اولويت کمک های بشری را می شنويم اما چرا تا هنوز هيچ دفتری برای
هماهنگی کمک های بشری در افغانستان وجود ندارد؟

نماينده خاص سرمنشی ملل متحد: از قبل تصميم گرفته شده که مأموريت در افغانستان بايد يکپارچه يا مدغم
باشد و اين تصميم به دنبال بحث های که چندين بار برگزار شد، اتخاذ گرديد. اجازه دهيد تا از جانب خود
بگويم که اولويت فعلی ما بحث روی ساختار نيست بلکه در قدم اول بسيج نمودن تمام کمک های بشری مورد
نياز است و دوم تعداد افراد مورد نياز است تا بتوانيم نيازمندی های بشری را از نظر ملل متحد مشخص کنيم.
و بخاطر اين مسئله با بعضی از موسسات غير دولتی و دفتر مرکزی ملل متحد در نيويارک با جديت تمام و
مستقيمأ بحث و گفتگو نمودم تا ببينيم که نه تنها برای مأموريت مان در سال 2009 بودجه داريم، بلکه مهمتر
از همه در همکاری با موسسات غير دولتی و بعضی از کشور ها که قادر اند افراد مورد نياز را سريعأ در اختيار ما قرار دهند، بخاطر يافتن راه حل های خاص بايد تلاش کنيم. در ضمن به شما گفته می توانم که من به
دنبال بحث های ديروز مطمئن شدم که دولت منابع را در اختيار ما قرار خواهند داد و اينکه ما نيز به اين گونه
توافقنامه خاص ضرورت داريم. من اين گونه بحث ها را با بعضی از دولت ها و نمايندگان در اينجا و دقيقأ
چند ساعت قبل دنبال می کنم. سپس مسئله استخدام سريع افراد مطرح شد و شما می دانيد که استخدام افراد در
محيط امنيتی که قرار داريم بسيار مشکل بر انگيز است.

تلويزيون طلوع: اگر تمويل کنندگان به اين درخواست مشترک دولت افغانستان و ملل متحد پاسخ ندهند، بر
سر اين پنج ميليون افغان چی می آيد و دوم اينکه کاروان مواد خوراکی حتی در مناطق مصئون کشور مورد
حمله قرار گرفتند، حالا چطور می توانيد از مناطق نا أمن عبور دهيد؟

پروگرام غذايی جهان: تمويل کنندگان پاسخ می دهند و پاسخ داده اند. ما از قبل توافق همکاری يا مشارکت
انگلستان را دريافت کرده ايم و چند مشارکت ديگر در حال بحث و گفتگو قرار دارد ولی من صلاحيت بحث
اين مسئله را ندارم، زيرا اين کمک ها تا هنوز تعهد و تائيد نشده است. من باور دارم که واکنش و پاسخ کافی
خواهيم داشت. پروگرام خوراکه جهانی در حمايت برای پوشش اين فعاليت ها، يک پروگرام کاری منظم در
افغانستان دارد. ما مواد خوراکی را بخاطر پوشش فعاليت های مورد نظر و با هدف واکنش به نياز های مبرم
استفاده می کنيم. هفته قبل از ارايه يک قرضه از سوی دولت پاکستان مطمئن شدم و من تعهد نموده ام تا قبل
از پايان امسال دوباره اين قرضه را پرداخت کنم و بخصوص مواد خوراکی را که از پاکستان خواهيم آورد،
اولأ آنها را جابجا می کنيم تا مردمی را که دسترسی به آنها مشکل است، قبل از زمستان اين مواد را دريافت
بتوانند.

محلاتی که در آنجا حمله صورت می گيرد. اين حملات در هر گوشه کشور رخ می دهد و باز يک مسئله هم
اين است که عواقب اين حملات چيست؟ ما عاملين حملات را با قوت کامل قانون پيگيری خواهيم کرد. ما به
دنبال عدالت هستيم. اما برای کسی که منتظر غذا بود و برايش نرسيد، هيچ عدالتی وجود ندارد و اين
درخواستی است که من در برابر همه قرار می دهم تا مطمئن گرديم که اين حملات منع شوند و در نتيجه مردم
مواد مورد نياز شان را به موقع دريافت کنند. برای يک زن، يک بيوه که بايد شش کودک را نان دهد و بخاطر
آن يک ماه کامل را در يک زايشگاه کار نموده و برای يک مردی که خانواده پر جمعيت خود را با يک جريب
زمين سير کند، چه فرق می کند که کمک ها را کی هماهنک کرده و حتی برايش عاملين يک حمله هم مهم
نيست، اما چيزی که مهم است، نياز آنها به کمک می باشد.

نماينده خاص سرمنشی ملل متحد: با هدف غلبه بر مشکلاتی که در انتقال مواد خوراکی به افراد نيازمند
مواجه می شويم، بايد هر فرد متوجه عامل يا دليل اين گونه حملات شوند. ما ضرورت داريم تا اجتماعات
بيشتری را بسيج کنيم و می خواهيم تا مطبوعات را نيز بسيج نمائيم. می خواهيم تا اجتماعات محلی، شوا ها، رهبران مذهبی را بخاطر تقبيح اين گونه حملات بسيج کنيم و در ضمن يک ديدگاه قوی و دقيق را در برابر
اين گونه حملات ايجاد کنيم.

بی بی سی: شما رقم اين درخواست را 404 ميليون دالر گفته ايد، تا کنون چه مقدار آن را دريافت نموده ايد و
آيا 100 هزار تن مواد خوراکی را که نامبرديد، نيز شامل اين درخواست می شود يا خير؟

پروگرام غذايی جهان: بلی 100 هزار تن نيز شامل نياز ها برای درخواست کمک در چند ماه اول می شود.
از جمله 404 ميليون دالر درخواست شده برای سال آينده، پروگرام خوراکه جهانی به 185 ميليون دالر برای
مواد خوراکی نياز خواهد داشت. باقی کمک های درخواست شده هم بايد هر چه زود تر فراهم شود، زيرا با
توجه به چشم انداز مثبت بايد به فکر ايجاد يک محيطی باشيم که در آن افغانها ديگر هر ساله به کمک ها نياز
نداشته باشند. بنظر من بايد منابع آبی و زراعت را هر چه زود تر ايجاد شود و اين بخش درخواست به مثابه
واکنش مهم به نياز های افغانها مهم باشد. طوری که قبلأ گفتم، پروگرام خوارکه جهانی تعهد کمک از
انگلستان را دريافت نموده و يک تعداد تعهد ديگر در حال مذاکره است و بعد از تائيد حتمأ خبر آن را برای
رسانه ها اعلام می کنيم.

آنتولوژی شعر شاعران جهان برای هزاره
آنتولوژی شعر شاعران جهان برای هزاره

مجموعه شعر بی نظیر از 125 شاعر شناخته شده ی بین المللی برای مردم هزاره

این کتاب را بخرید
Kamran Mir Hazar Youtube Channel
حقوق بشر، مردم بومی، ملت های بدون دولت، تکنولوژی، ادبیات، بررسی کتاب، تاریخ، فلسفه، پارادایم و رفاه
سابسکرایب

تازه ترین ها

اعتراض

ملیت ها | هزاره | تاجیک | اوزبیک | تورکمن | هندو و سیک | قرقیز | نورستانی | بلوچ | پشتون/افغان | عرب/سادات

جستجو در کابل پرس