No Censorship!

دست شیطان را از پشت بسته است !

حسين زاهدی

اجازه بدهید توضیح بدهم چه شد که این ضرب المثل را تیتر و عنوان نوشته ام انتخاب کنم.

در یکی از نشرات انترنیتی خبری را خواندم که پس از مطالعه خبر بلافاصله همین ضرب المثل به ذهنم نقش بست٬ البته قسمت های از مصاحبه را بعد از چند سطری با شما نیز در میان خواهم گذاشت انگه شما قضاوت کنید که من این ضرب المثل را بجا استفاده کردم یا بیجا!؟

  برهان الدین ربانی شخصیت که نیاز بمعرفی بیشتری ندارد! نیست کسی که با این اسم و این شخصیت به نحوه آشنایی نداشته باشد٬ تعدادی بعنوان رهبر حزب جمعیت اسلامی میشناسند و تعدادی هم بعنوان استاد و پروفیسور در علوم دینی و شرعیات ٬ اما اکثریت مردم بعنوان رییس جهمور در دوران مجاهدین افتخار آشنایی با ایشان را دارد و از خدمات شایان ایشان در دوران زمامداری چهارساله اش چه بهره ها که نبردند ٬خوشبینی های هم وجود دارد که تاریخ روشن و پرافتخار افغانستان از این دوره چهارساله ی حکومت ایشان آغاز و در تاریخ ثبت شود.

جادارد تا از خود گذری و وفاداری این شخصیت عظیم نکاتی را اشاره کنم  که ارادت و احترام خود را به مقام شامخ شان عرض کرده باشم.

   حکومت ۴ ساله ایشان که با چالشها و مخالفت های زیادی روبرو بود و ثمره ی آن مخالفت ها مخصوصا در کابل به همگان معلوم و هویداست٬ مخالفین بی احساس و ورختا نگذاشتن تا چند صباحی این مرد مسن  و خسته و از جنگ رسیده را  آب خوش از گلو پایین رود بناچار باروبند اش را جمع کرده همراه با کابینه سیار و چوکی ریاست جمهوری راهی دره پنجشیر و کوهای بدخشان شد که وفاداری این شخصیت را نسبت به مقام اش نشان میداد٬ با این یاد اوری که این مقام از جان شرینتر را نه از پدر به ارث برده بود و نه مردم به او هدیه کرده بود هر چه بود ثمره ی سالها تلاش و مبارزه و خطر بجان خریدن بود که به آن رسید٬ مسلماً سخت و دردناک خواهد بود که حاصل سالها تلاشش را یک دفعه از دست بدهد و دو دستی تقدیم شخص دیگر شود٬ من که میگویم آفرین به حوصله اش و این همه از خودگذری و فداکاری هر کس دیگر جای ایشان بود ....

اما نه ! مثل اینکه کم کم حوصله را از دست میدهد فیلش هوای هندوستان کرده است و خیالش تخت سلیمان! دیگر از نشستن بیهوده در پارلمان با معاش هزار دالر مانده و خسته شده است آنطور که انتظار نمیرفت به دلیل کهولت سن و نیاز به آرامش و آرایش درون  و استغفار  به درگاه خداوند و لزوم داشتن توشه برای آخرت که هر مسلمان آنرا فرض میداند ٬ بار دیگر با اظهارات و مصاحبه با یک روزنامه ترکی در کشور ترکیه که بخش های از این مصاحبه طبق وعده با شما در میان گذاشته و ادامه بحث ...

 روزنامه ( واکیت )

    برهان‌الدين رباني" رييس سابق جمهوري افغانستان اعلام كرد كه "عليه طالبان نخواهيم جنگيد."

رباني در مصاحبه اختصاصي با روزنامه "واكيت" تركيه با ابراز اين نظر و تاييد "ديدار برخي رهبران ائتلاف شمال افغانستان با طالبان" گفت: "ديدار برخي گروه‌هاي ائتلاف شمال افغانستان صحت دارد. ولي من با طالبان ديداري نداشته‌ام.

وي با اعلام اين كه "در صورت ورود طالبان به كابل، با نيروهاي طالبان نخواهد جنگيد"، گفت: "در صورتي كه طالبان قدرت را در افغانستان به دست بگيرد و اقدام به قتل مردم كرده و عليه اسلام فعاليت كند، در چنان صورتي با طالبان وارد نبرد خواهيم شد."
به گفته رباني براي ورود نيروهاي طالبان به كابل، آن گروه مي‌بايد حمايت تمامي گروه‌هاي افغاني را جلب كند. چرا كه در غير اين صورت امكان ورود طالبان به كابل بسيار دشوار خواهد بود." 
       وي با "قبول آشنايي خود با بن لادن" گفت: "بن لادن مساله‌اي با مردم افغانستان ندارد و هدف وي از ميان برداشتن آمريكاست."

 همان طور که گفتم آقای ربانی از نشستن در مجلس که دوصد چند نفر  برای تصمیمات کشوری حرف بزنند بیزار شده است حق هم دارند ایشان عادت کرده است که یکنفر حرف بزند و تصمیم بگیرد و دیگران لام تا کلام چیزی نگوید٬ از قدیم ها گفته اند که ترک عادت موجب مرض است.

حالا این اظهار نظر مصاحبه در این شرایط نشان میدهد که به نوعی از دولت کرزی امتیازات بیشتری بگیرد و از سوی دیگر با خوش آمد گوی قبل از وقت برای ورود طالبان به کابل نوعی تمایل و همفکری خودش را با این گروه اعلام کند و بیزاری خویش را از دولت کرزی نشان دهد.

مطمعناً اگر ایشان در مقام ریاست جمهوری بودند چنین چراغ سبز را به طالبان نشان نمیداد همانطور که در دوره ریاست جموری خودش دولت و کابینه را به کوها و دره های شمال عرق ریزان حمل  میکرد حالا چون چیزی برای از دست دادن ندارد و از سوی دیگر تصور میکند بلکه با  ورود طالبان در کابل وضعیت شخصی خودش بهبود بیابد.

حالا شما قضاوت کنید که با موجودیت چنین افراد در پارلمان و در بدنه قدرت٬  افغانستان به سوی آرامش و مدرنیته شدن خواهد رفت ؟!

فضل الرحمن فاضل

ما چرا طبل جنگ بزنیم؟!

"ایرنا" خبر گزاری جمهوری اسلامی ایران به تاریخ دهم عقرب سال روان خورشیدی، از انقره به نقل از یک روزنامه ترکی زبان چاپ ترکیه، از زبان استاد برهان الدین ربانی این خبر را نقل کرده است که :

علیه طالبان نخواهیم جنگید

وقتی که من این خبر را مطالعه نمودم، آنرا با نظریات استاد در تناقض یافتم، بویژه اینکه چند روز قبل ایشان را در بیت الله الحرام نیز ملاقات نموده بودم. مطالعه خبر مرا واداشت، تا با استاد، تماس تیلفونی بگیرم، ایشان را از نشر این خبر ومحتوای آن در جریان قرار دهم.

استاد با شنیدن حرف های من، گفتند که نیم ساعت قبل ازینکه ترکیه را ترک بگویم، مصاحبه ای بایک نشریه ترکی انجام دادم. درآن مصاحبه خبرنگار ترکی از من پرسید که: نا تو باطالبان مذاکره کرده است وحتی برخی مناطق را برای آنها سپرده است ورئیس جمهور کرزی هم آمادهء مذاکره با ملا محمد عمر آخند وآقای حکمتیار شده است؟ اگر طالبان به کابل برگردند موقف شما مجاهدین چه خواهد بود، آیا شما با آنها خواهید جنگید؟

استاد گفت: من در برابر سئوال خبرنگار ترکی چنین گفتم که:

آمدن طالبان از دوحال خارج نیست، یا مهمان رئیس دولت خواهند بود که او قوماندان اعلای قوای مسلح است، بناءً ما با مهمان رئیس دولت جنگ نخواهیم کرد. دلیل ورود دیگر شان به کابل این است که ناتو در برابرشان تاب نیاورد وآنها به کابل بیایند.

بناءً مجاهدین که به اساس پروسه های دی دی آر ودایاک، قدرت نظامی خویش را از دست داده اند، چگونه با طالبان خواهند توانست تا بجنگند.

استاد گفت: برعلاوه من به خبر نگار ترکی گفتم که طالبان آنقدر توان رزمی ندارند که کابل را اشغال کنند وبنا بر فرض محال اگر کابل بیایند موقف ما عدم جنگ با طالبان خواهد بود، آنهم به دلیل اینکه یا مهمان رئیس جمهور کشور اند ویا هم به اجازه نیروهای بزرگ مثل ناتو به کابل می آیند، بناءً ما مجاهدین خلع سلاح شده، چه کاری انجام داده می توانیم. ما به حد کافی پنج سال با طالبان رویارویی داشتیم وجنگیدیم ومکافات ما القاب جنگ سالار وتفنگ سالار بود با تجربه از گذشته منطقی ترین راه همین است که واقع بین باشیم. زور کم وقهر زیاد فایده ندارد.

طالبان که رئیس جمهورکشور،آقای کرزی با ایشان آماده مذاکره است، دراین ارتباط به مولانا فضل الرحمن نامه می فرستد ما چرا با ایشان سر ستیزه وجنگ داشته باشیم.

از استاد در مورد بن لادن پرسیدم که با خبرنگار ترکی درمورد چه گفته بودند.

استاد گفت از من راجع به بن لادن پرسیده شد، من گفتم: بن لادن طوری که از حرف هایش همه اطلاع دارند، اعلان جنگ با امریکا است، افغانستان دردیدگاه او موضع کوچکی را تشکیل میدهد، بناءً برای ما به حیث افغان، مسأله طالبان مهم است که عناصر افغانی اند و فرزندان همین خاک.

از استاد راجع به ملاقات اعضای جبههء متحد که روزنامه ترکی آنرا ائتلاف شمال خوانده است، با طالبان پرسیدم.

استاد گفت: من برای شان گفتم، دید وادید باطالبان وباکسانی که طالب بودند، یااز طالبان دفاع می کردند ویا هنوز هم با آنان روابط داردند، آنقدردشوار نیست، طالب تنهاملامحمدعمر آخند نیست، افرادی از ایشان همین اکنون در کابل هم حضور دارند، حرف من این بود که هرکس می تواند باطالبان دید ووادید داشته باشد، امامن با ایشان مذاکره ای نکرده ام.

استاد در پایان گفت:

برای توضیح تفصیلی این حرفها، چند روز بعد در کابل،با مطبوعات صحبت خواهم کرد. واین جمله را افزود که:

اگر رئیس جمهور با طالبان صلح بخواهد، ما چرا طبل جنگ بزنیم؟!