حالا زمان آن فرارسیده است تا بنیاد داکتر سیما سمر جایزه ای به نام او تهیه و سالانه برای یکی از فعالان حقوق بشر اهدا نماید

سیما سمر جایزه دریافت نمود! این تیتر خبری آشنا برای همه ای ماست. در سالهای گذشته ما گزارشهای زیادی مبنی بر دریافت جوایز بین المللی توسط سیما سمر خوانده ایم. به نظر می رسد که حالا زمان آن فرارسیده است تا بنیاد داکتر سیما سمر جایزه ای به نام او تهیه و سالانه برای یکی از فعالان حقوق بشر اهدا نماید. ایده این موضوع زمانی به ذهنم آمد، که من برای تفنن، عکس سیما سمر را دیزاین می نمودم. ذهن آرمانگرا و خیالی که من دارم افراد معدودی را در افغانستان می پسندد. سیما سمر تنها نام مشهور عرصه فعالیتهای اجتماعی افغانستان است که به آن احترام دارم. منظور این نیست که گویا او، عاری از هر نارسایی است. باور عمیق و درونی سیما سمر به آزادی وبرابری زنان، باورمندی و تلاش او برای یک افغانستان مترقی، و از همه مهمتر مقاومت سی ساله او در فضای زن ستیز افغانستان کاملا منحصر به فرد است. ممکن است سیما سمر بیان شایسته برای گفتن آرزو و باورهایش را نداشته باشد. ولی باورهای او نسبت به برابری زنان و عشق او یک افغانستان مترقی کاملا اصیل است.

چندسال پیش من در مطلبی او را "بانوی مکتب ساز" نوشتم. بعضی ها او را بانوی صلح می نویسند. ولی به باور من عبارت "بانوی مکتب ساز" علاوه براینکه عمیق و ماندگار است، بیانگر روح کارها و کارکردهای سیماسمر نیز است.

سیما سمر در سه دهه گذشته شجاعت و همتی را به نمایش گذاشته است که امروز، بی هیچ تردیدی می تواند الگو برای میلیونها جوان افغانستان باشد. پس شایسته است تا از همین امسال جایزه ای به نام او تهیه شود. هیچ الزامی نیست تا کسی بمیرد و چند قرن بعد از او، جایزه به نام او تهیه کنند. در محافل فکری و اجتماعی غرب تهیه جایزه به نام افراد شایستهِ زنده کاملا مروج است. افتخار دریافت جایزه زمانی ویژه است که از آنرا از دست صاحب جایزه بگیرید.