No Censorship!

اين اولين بار نيست، من بارها ديده ام که روزنامه ها و نشرات چاپ کابل و حتا رسانه های ديداری و شنيداری کشوراز مطالب، نوشته ها، عکس و يا کارتون های نشر شده در سايت اينترنتی کابل پرس بدون اجازه استفاده می کنند. متاسفانه حتا اين همکاران نا حرفه ای که برخی از آنان برای انتشار از سازمان های مختلف و يا دولت و گروه های مختلف  پول گزاف  می گيرند، با بی مهری تمام از ذکر ماخذ خودداری می کنند. اين يعنی يک کار غير حرفه ای تمام و يک فاجعه در ژورناليزم افغانستان و همچنين ناديده گرفتن زحمت و تلاش نويسندگان و دست اندر کاران کابل پرس. در آخرين نمونه از اين تقلب آشکار روزنامه آرمان ملی در شماره 4 شنبه 18 اسد خود بدون ذکر منبع مقاله ی افغانستان و پاکستان ، مخالفت در همسايگی يا رقابت در دوستی از آقای نور احمد شادمان را در صفحه دوم خود بدون ذکر ماخذ نشر نموده است. اين مقاله در تاريخ دوم اسد سال روان در سايت کابل پرس نشر شده و تمام مطالب نشر شده در کابل پرس بصورت اختصاصی به اين سايت ارسال می شود. همچنين بارها شده است که در روزنامه ترقی به صاحب امتيازی خانم شکريه بارکزی وکيل پارلمان نيز از نوشته ها و مطالب کابل پرس بدون ذکر ماخذ استفاده شده است که واقعا جای تاسف می باشد. مواردی ديگر نيز در روزنامه هايی مانند صدای بامداد و يا چند هفته نامه به مشاهده رسيده است. گاهی اين نشرات توجيه می کنند که خود نويسنده اين مقالات را برای ما ارسال کرده است که در جواب بايد بگويم اگر نويسنده مقالات اينکار را کرده باشد( که در بسياری موارد چنين نيست) باز هم غير حرفه ای بودن اين نشرات را می رساند. مطلبی که يکبار در يک رسانه ی ديگر نشر می شود، نشر مجدد آن در اين رسانه ها چه معنايی جز غير حرفه ای بودن دارد.  کابل پرس بر اساس قوانين بين المللی کپی رايت و پروانه کريتيو لايسنس منتشر می شود و می تواند با متخلفين برخورد قانونی  صورت دهد.  باز هم تاکيد می کنم که کابل پرس مطالبی را که همزمان به ديگر نشرات يا سايت های اينترنتی ارسال می شود، نشر نمی کند و همين مساله يکی از دلايلی است که کابل پرس تبديل به يک منبع برای خوانندگان، رسانه های داخلی و يا بين المللی شده است. همين جا هم لازم می دانم از رسانه هايی که با ذکر منبع کابل پرس، نسبت به نشر مطالب  آن اقدام می کنند، سپاسگذاری کنم.

کابل

برای نوشتن نظرات اينجا را کليک کنيد