No Censorship!

خبری، تحليلی و انتقادی

حق مسلم مانی ضميری هدف از نوشتن اين چند سطر تنها اشاره اي گذرا است به نكاتي كه اگر چه بسياري از مردم به آنها آگاهي نسبي دارند اما به عقيده من باز گفتنشان خالي از فايده نيست.

هدف از نوشتن اين چند سطر تنها اشاره اي گذرا است به نكاتي كه اگر چه بسياري از مردم به آنها آگاهي نسبي دارند اما به عقيده من باز گفتنشان خالي از فايده نيست.

اين روزها استفاده از تركيب "حق مسلم" براي مشروعيت و مقبوليت بخشيدن به خواست جمهوري اسلامي – كه خود را "ما" فرض مي كند- براي دست يافتن به انرژي هسته اي رواج زيادي دارد. اين تركيب اضافي و كاملا تبليغاتي چه در گفتگوها و سخنراني هاي بلند پايه ترين مقامات سياسي ايران و چه در مبتذل ترين شكل ممكن آن در وراجي ها و جوك هاي كوچه و خيابان جايگاه ويژه اي به دست آورده است و به موازات دولتمردان جمهوري اسلامي كه داشتن نيروگاه اتمي را حق مسلم خود مي انگارند بسياري از مردان ايراني هم داشتن زن دوم را-هر چند فقط محض شوخي- حق مسلم خود عنوان مي كنند. "مراد فرهاد پور" در پيشگفتار "عقل افسرده" مي نويسد: " ...نبايد فراموش كرد كه هوش هزل آميز رايجترين ثمره آشوب و تلاطم فرهنگي نيست...احتمالا بارزترين جنبه اين آشوب، تضعيف حس جهت يابي و تشديد نوعي سردرگمي تاريخي است كه خود محصول شكاف عريض ميان گذشته و حال؛ فقدان هرگونه تامل فرهنگي-تاريخي،و غيبت سنت هاي زنده و واقعي است كه سنت گرايي ايدئولوژيك يا ايدئولوژي سنت گرا تنها به ظاهر جاي خالي آنها را پر مي كنند."

از طرف ديگر با تلاش هاي بي وقفه دستگاه تبليغاتي جمهوري اسلامي، فناوري هسته اي تبديل به اسطوره اي شده است كه نماد اقتدار، استقلال و مظلوميت ايران اسلامي است و از همين رو مخالفت با اين پهلوان پوشالي ، مخالف را در جايگاه دشمني شرور مي نشاند و از ديگرسو با قرار دادن اين اسطوره در  جايگاهي نقد ناپذير، معصوميتي به اين حق مسلم بخشيده است كه ترديد در واقعيت اين حق ترديد در عصمتي الهي تلقي مي شود.

بررسي وجوه گوناگون ساخت نيروگاه هاي اتمي و عواقب استفاده از اين انرژي چه به صورت صلح آميز و چه نياميخته با صلح بر عهده متخصصان اين رشته است و صد البته آگاهي و كسب اطلاعات مربوط به اين بررسي ها حق مسلم تر مردم است. رسانه هاي جمهوري اسلامي در اين زمينه جز به تعريف و تمجيد از مواهب اين فن آوري نمي پردازند و اين طور وانمود مي كنند كه فناوري هسته اي اگر به قصد دستيابي به تسليحات نظامي نباشد سراپا حسن و خوبي است و هيچ گاه به  عواقب وحشتناك زيست محيطي و بار گران اقتصادي اش و همينطور خطرات       با لقوه اش اشاره اي نمي كنند. براي آگاهي بيشتر و دقيق تر، خوانندگان مي توانند به برنامه هاي دولت بلژيك براي برچيدن نيروگاهاي اتمي اين كشور و مقالات حزب سبزها مراجعه كنند و يا نگاهي به فاجعه انفجار نيروگاه اتمي چرنوبيل در روسيه بياندازند كه هنوز بعد از گذشت بيست سال عواقب مصيبت بارش پا برجاست.( فراموش نكنيد كه برنامه هاي اتمي ايران با همكاري روسيه در حال انجام است)

گذشته از اين حكومت اسلامي حاكم بر ايران، كه به دليل نقض صريح و پايبند نبودن به حقوق انسانها كه مفاد آن در اعلاميه جهاني حقوق بشر به تفصيل بيان شده است بارها از سوي سازمانهاي مدافع حقوق بشر محكوم شده است. حا ل خود را در موقعيتي مطرح مي كند كه مدافع سرسخت حقوق و منافع مردمش است؛ كه  با نگاهي به حوادث ده سال گذشته و آنچه كه امروز در ايران رخ مي دهد بي اساس بودن اين ادعا كاملا روشن مي شود. البته تحليل عميق و  ريشه اي تناقضات حاكم بر عرصه هاي گوناگون كشور نيازمند نگاهي نقادانه است .( نقدي كه سوداي سازنده بودن در سر نداشته باشد )

بحث پيرامون واژه حق و چگونگي حقوق مسلم يك ملت بحثي است بسيار حساس كه داراي ابعاد و ويژگي هاي متعددي است اما اينكه حاكميت اين حق مسلم را براي خود قائل شود كه حقوق اساسي و طبيعي شهروندانش را به دلايل واهي و روش هاي گوناگون ناديده بگيرد و در عوض حقوقي جعل كند و آنها را به ضرب تبليغات رسانه اي و به شيوه هايي كاملا عوام فريبانه واقعي جلوه دهد و خود را نيز  يگانه قهرمان خير انديشي و دفاع از اين حقوق معرفي كند؛ شيوه ايست كه نظام حاكم بر ايران سالهاست در پيش گرفته است.وقتي كه ملتي از ابتدايي ترين حقها مثل حق انتخاب نوع پوشش و لباس برخوردار نيست چگونه مي تواند برخورداري از انرژي هسته اي را حق مسلم خود فرض كند و نه خواست حاكميت براي دستيابي به اين انرژي و استفاده از آن در جهت حفظ نظام مستبدانه اش؟ اين بيشتر به يك شوخي مي ماند و عباراتي چون "حق مسلم مردم ايران" صرفا يك سوء استفاده سياسي است كه اهداف خاص خودش را دنبال مي كند.

نمونه كوچك تر پرداختن به حقوق مردم را در همين چند روز اخير شاهديم . آنجا كه رياست جمهور ايران ظاهرا از حق زنان براي تماشاي مسابقات ورزشي مردان در ورزشگاه ها دفاع مي كند و مشتي شعارهاي به شدت كليشه شده، عوام فريبانه و خالي شده از محتوي را با حرارت كاذب خاص خودش در هوا پرتاب مي كند ؛ وقتي كه براي اولين بار با مخالفت بعضي علماي اسلام مواجه مي شود از زبان جناب شمقدري، مشاور هنري رئيس جمهور مي شنويم كه تصميم احمدي نژاد در خصوص اجازه دادن به زنان براي ورود به ورزشگاه ها در راستاي مبارزه با برخي توطئه هاي دشمنان در حوزه مباحث فرهنگي بوده است. يعني مسئله حقوق زنان براي رياست جمهور اسلامي موضوعيت ندارد و ايشان صرفا از حقوق زنان به عنوان وسيله اي براي خنثي كردن توطئه هاي دشمنان استفاده مي كنند.   

مسئله ديگر ادعاي دولتمردان حاكم بر صلح آميز بودن برنامه ها يشان در استفاده از دانش هسته اي است. چند سالي است كه رهبري ايران عبارت " جنبش نرم افزاري " را همچون بند ترجيع در بياناتشان به كار مي برد اما اين كه منظور ايشان از اين عبارت چيست و اصولا اين جنبش چه ماهيتي دارد گمان نمي كنم خود ايشان هم تصور روشني از آنچه كه مي گويند داشته باشند. اما دريافتن اين موضوع كه علت علاقه ايشان و نظام حاكم به دانش نرم افزاري و ساير علوم چيست چندان كار دشواري به نظر نمي رسد يا دست كم با توجه به برخي رفتارهاي جمهوري اسلامي

مي توان حدس زد كه ادعاي صلح آميز بودن برنامه هاي علمي و علم دوستي ايشان تا چه حد مي تواند واقعيت داشته باشد ؟ از جمله ي اين استفاده هاي صلح آميز مي توان به راه اندازي پايگاه مركزي فيلترينگ ايران با قابليت شناسايي كاربران اينترنت و ذخيره تمام مراجعات آنها به سايت ها كه طبق گزارش ايسنا قرار است به زودي فعاليت خود را آغاز كند اشاره كرد . كه تا حدودي مي تواند نمايانگر گرايشات اين نظام در استفاده ازامكانات متنوع علمي در جهت رسيدن به خواست هاي تماميت خواهانه اش باشد و حق مسلم و توجه به حقوق افراد چيزي بيش از يك دكور و تزيين براي نظام نيست.