|
No Censorship! |
|||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||
خبری، تحليلی و انتقادی
نظرات منتشر شده در کابل پرس، الزاما نظرات کابل پرس نمی باشد. کابل پرس در راستای آزادی بيان، آرای گوناگون و حتا متضاد را نشر می کند. طرح ننگین «مصالحه ملی»
جمعيت انقلابی زنان افغانستان (راوا)پارلمان افغانستان با تصویب طرح ننگین «مصالحه ملی» که اعلان برائت هر خاین و جنایتکار پوسته اصلی آنرا میسازد، برای هزارمین بار ماهیت ضد مردمی و خاینانهاش را به اثبات رسانید و نشان داد که این مجمع وطنفروشان و قاتلان زیر نام دموکراسی عملا در خدمت جنگ سالاران بنیادگرا این دشمنان پلید افغانستان و مردم نگونبختش قرار دارد. تصویب این طرح از پارلمان موجود با آن ترکیب و عناصرش تعجبی ندارد ولی نکتهای که باید روشنفکران سازشکار، معاملهگر و خود فروخته درس گرفته باشند اینست که بعد از این نه کور باشند و نه با هزار حرامزادهگی زیر عناوین مختلفی چون «وحدت ملی»، «گذشت»، «فراموش کردن گذشته» و «به آینده نگریستن» و ... چشمان خود را برای دیدن حقایق ببندند و مردم ما را به کجراه بکشانند. چنانچه خانم شکریه بارکزی وقتی فرد مفلوک و جنایتکاری چون ملا راکتی را در پارلمان دیده بود به خبرنگاران میگوید که «من دوست تازهای در پارلمان پیدا کردهام». گزارش اخیر دیدهبان حقوق بشر در مورد جنایات بنیادگرایان در افغانستان و مخصوصا اعدام صدام حسین، تبهکاران حاکم در کشور را چنان دست و پاچه و وحشتزده ساخت که مرگ خود را نزدیک دیده بر آن شدند تا هر طوری شده با استفاده از قدرت و نفوذ شان در دولت به زعم خود راه را برای محاکمه و چنواری شدن خود ببندند. اعدام صدام رساننده این واقعیت است که امریکا اگر امروز بنابر اقتضای منافعاش عناصری را در بغل دارد و از آنان قهرمانان دموکراسی میتراشد، فردا ممکن آنان را بلااستفاده تشخیص داده به سرنوشت صدام، نوریگا و سایر نوکرانش دچار سازد و ثانیا به اثبات رسید که پایان کار قهارترین دیکتاتوران نیز همچون صدام خفت بار خواهد بود. امروز خون آشامانی مثل سیاف، ربانی، قانونی، محقق، خلیلی، دوستم، فهیم، علومی، رنجبر، حاجی فرید، ملا راکتی، پیرم قل، گلاب زوی و غیره از تصویب این طرح خاینانه خنده پیروزی بر لب دارند چرا که تمامی این اراذل چه از نوع خلقی و پرچمی و چه طالبی و «ائتلاف شمالی» دست به دست هم داده و اتحاد نامقدس خاینانهای را علیه ملت ما تشکیل داده اند تا بر قتل و غارت و وطنفروشی و جنایات شان پرده افکنده، بدون دغدغه خاطر خون ۶۵۰۰۰ کابلی را بر خود مباح دانسته و سلطه سیاهشان را تداوم بخشند و در عینحال بتوانند زمینه رهایی جلادان بیمار چون سروری، زرداد و امثالهم را فراهم آورند. در مقابل این طرح خاینانه، به جز فریاد ملالی جویا که آن را خیانت ملی خواند و چند تن دیگر، وکیل شرافتمندی در پارلمان وجود نداشت که جلو تصویب آن را بگیرد. هرچند ملل متحد مخالفتش را با این طرح اعلام کرد، اما باید دید که این امر بازی فصلی دیگری چون «معجزه» خواندن انتخابات و کتمان تقلب های رسوا در آن خواهد بود یا تا آخر ادامه خواهد یافت. جنایت سالاران حاکم، آقای کرزی و حواریونش و باداران خارجی آنان باید بدانند که اگر امروز اینگونه به ملت ما و اندوه و ماتم و شهیدان شان، روسپی وار توهین روا میدارند، روزی رسیدنیست که ملت سوگوار بر سرنوشت خود حاکم شده، این قوانین بیناموسانه را پاره پاره کرده تمامی مویدین آنرا محکمه صحرایی نمایند. مردم ستمدیدهﻯ ما میخواهند تا سر و کف پای سیاف، خالد فاروقی، گلبدین و... را در کانتینر کباب کنند، یک چشم خلیلی را از حدقه بیرون کشند و میخی بر فرق محقق و کاظمی و... بکوبند تا هرکدام مزهی ارتکاب جنایات هولناک در حق قوم پشتون و هزاره و سایر اقوام ما را بچشند؛ مردم ما میخواهند علومی، گلابزوی، رنجبر و ... تا گردن به گور شوند و از سوی شان تف باران و لگد باران تا مزهی قتل عامها و زنده بگور کردنها در کام شان آشنا شود؛ مردم ما میخواهند دست و پای ملا راکتی، متوکل و... قطع شود و هر روز دره بخورند و روز صد بار سرشان نماز خوانده شود تا بر میزان قساوت حیوانی و توهین به ملت شریف ما پی برند. اگر دیدهبان حقوق بشر تازه و آنهم فقط گوشهای از فجایع بنیادگرایان را افشا نمود، «راوا» چنانچه قبل از آن و وسیعتر از آن تبهکاری های تکاندهندهی حاکمان ۳۰ سال اخیر را برملا ساخته بود، اکنون هم دم این دژخیمان مذهبی و غیر مذهبی را رها نکرده و همانگونه که زرداد را در انگلستان به چنگ قانون سپرد، تا محکمه تک تک شرفباختگان جنایت سالار لحظهای آرام نخواهد نشست. علیرغم آنکه امروز این چاکران دست نشانده و بیشرم در کشور ما حاکم اند، و میتوانند هر قانونی را در پارلمان مسخره و متعفن خود در دفاع و حفظ خود به تصویب برسانند اما کور خوانده اند. مردم آزادیخواه ما و دنیا اجازهی مستیای بیشتر به آنان نخواهند داد و آنان را تا زمان محاکمه شان، از هیبت کابوس صحنهی اعدام برادر شان صدام در ترس و لرز مرگبار نگه خواهند داشت. ما با تاکید از تمامی مردم آزادیخواه و صلح دوست جهان و مجامع بینالمللی میخواهیم که صدای اعتراض شان با این طرح را بلند نموده بدین وسیله صادقانه بودن دوستی شان به مردم ما را ثابت سازند. جمعيت انقلابی زنان افغانستان (راوا)
منشور عفو و بخشش، بهترين سند اثبات جرم می باشد رمضان بشردوست
نوشته شده در روز 25 دلو سال 1385 - ساعت 24 به وقت کابل |
آگهی و اعلان شما در اينجا
| |||||||||||||||||||||||||||||
Top Global Newspapers: Asia Latin America Africa Europe USA Canada Australiaسايت ها و وبلاگ ها تنها می توانند به کابل پرس لينک بدهند. هر نوع استفاده ديگر ممنوع می باشد Members Login As the mind has no boundaries, the RAHA concept does not have frontiers and is opposed to information and cultural control by global communication entities whether media conglomerates, states or local governments, or religions Kamran Mir Hazar: Editor-in-Chief / Afghanistan/ Kabul/ Mobile: 0093 799390025/ Email: editor at kabulpress.org info at kabulpress.org reader at kabulpress.org Copyright© Kabul Press, World Media Home 2004 -2006 کليه ی حقوق بر اساس قوانين کپی رايت محفوظ و متعلق به سايت کابل پرس می باشد |