No Censorship!

خبری، تحليلی و انتقادی

ايالات متحده برای نخستين بار در سال 1945 ميلادی اولين آزمايش هسته ای را انجام داد. چهار سال بعد در سال 1949 رقيب سرسخت ايالات متحده، کشور روسيه به اين دانش دست يافت. با برچيده شدن آلمان هيتلری صف آرايی ها ی رو در رو تری بين ايالات متحده و روسيه بوجود آمد که آمريکا، دانش هسته ای و تهديد سلاح اتمی را وارد رويارويی با رقيب کرد.

کشاکش ورقابت ماجراجويان قدرت هيچگاه خالی از خون نبود و زنان، مردان و کودکان زيادی جان خود را از دست دادند. گاهی اگر توجه شود، نگره فلسفی که در غرب به پست مدرنيزم معروف است، نوعی پريشانی از گذشته ملت های جهان اول را با خود دارد. قدرت و خشونت. قدرت و بدن. قدرت و باز تکرار ستم هميشگی. بمب اتم در اين بازی اجرای همان ايده ارابه تاريخ غرب است.

انگلستان سه سال ديرتر از روس ها اولين بمب هسته ای خود را در سال 1952 آزمايش کرد. فرانسه دومين کشور اروپايی بود که در سال 1960 اولين آزمايش هسته ای را انجام داد.

رسيدن به دانش هسته ای در کشاکش و رقابت، معنای بودن در جهان قدرت تلقی شد و نوعی تضمين برای حفظ و گسترش قدرت. چين در سال 1963 وارد باشگاه هسته ای شد و از آن پس گويی حيثيت شکست خورده در جنگ جهانی را بازگردانده، موازنه قدرت را در خاور دور برقرار کرد. کشور تازه تاسيس اسراييل در سال 1966 به دانش هسته ای دست يافت. اين کشور با کمک دانشمندان يهودی آمريکايی و انگليسی به اين دانش دست يافت. هند در سال 1974 اولين آزمايش هسته ای را انجام داد. رقيب بزرگ هند در منطقه سال 1998 به اين دانش دست پيدا کرد. کوريای شمالی هنوز هيچ آزمايش هسته ای را انجام نداده است، اما اين کشور تقريبا همزمان با پاکستان به دانش هسته ای رسيد.

با ورود ايران به باشگاه هسته ای جهان، تعداد اعضای باشگاه به ده کشور می رسد.

با وجود پيمان منع گسترش سلاح اتمی و تشکيل آژانس بين المللی انرژی اتمی ، داشتن دانش هسته ای و ساخت سلاح اتمی تاکنون بيشتر در رويارويی خصمانه تعريف شده است. برای همين وارد شدن ايران به باشگاه هسته ای بيشتر وجه خطرناک آن را برجسته کرده است. رقبا تقريبا همه، اين بار شگفت زده شدند. ايران چگونه توانسته به انرژی هسته ای دست پيدا کند؟ در حقيقت ايران حتا برای روسيه هم شگفت آور و غافلگيرانه ظاهر شد. روس ها منتظر بودند تا در اين شرايط مهم از هيجانات ايران استفاده کنند و دقيقا مثل کلاه گشاد ترکمنچای که قسمت های شمالی ايران به روسيه واگذار شد، کلاه گشاد هسته ای بر سر ايرانيان نهند. روس ها اين رفتار را با ايران بيشتر از سيصد سال است که دارد و حتا تا همين اواخر، چند سال پيش، معاهده دريای خزر را به نفع خود ترتيب دادند. دوام اين سياست روس ها و نيز اشتباهات تاريخی ديگر در اين کشور را روزنامه نگاری اين چنين مَثل می کرد: همه ملت ها اشتباه دارند اما ايرانی ها هميشه اشتباه می کنند.

روسيه پافشاری داشت که برای رفع منازعه اتمی ايران، اين کشور آزمايشات هسته ای را در خاک روسيه انجام دهد و به اين شکل قصد داشت در آستين خود، با قدرت بيشتری رويارويی با آمريکا را ادمه دهد.

ايران شايد در همين مورد اينبار خلاف مَثل روزنامه نگار عمل کرده است. ايران اينبار کلاه گشاد روس ها را بر سر ننهاد.

ايالات متحده آمريکا پس از پيوستن ايران به باشگاه اتمی، نتوانست خشم خود را پنهان کند و در نخستين واکنش ها، رايس و سخنگوی کاخ سفيد خواستار اعمال تحريم های گسترده عليه ايران شدند. ايران اتمی مساوی با تغيير موازنه ها در قدرت بين الملل محسوب می شود و رقبا نمی خواهند نورسيده ای که پيش از آن دست دوم يا سوم قلمداد می شد، محور جديد قدرت در خاورميانه و چه بسا کلان تر از خاورميانه باشد. ايالات متحده اکنون برنامه های احتمالی خود را که پيش از اين برای ايران اتمی عيار کرده بود، مرور می کند و روس ها نيز در اين کشمکش انگار که از درون ضربه ای خورده باشند، طرح های جديدی برای موازنه قدرت پی می ريزند. ايران همچنان بر تعهد خود بر پيمان عدم گسترش سلاح های هسته ای تاکيد دارد و مخالفان در مقابل ايران را متهم به سوء استفاده از دانش هسته ای در جهت ساخت بمب اتمی می کنند.

 خبر پيوستن ايران به باشگاه اتمی و کشمکش های دست اول قدرت، اکنون در صدر اخبار جهان قرار دارد. ايرنا، خبرگزاری رسمی جمهوری اسلامی ايران روز بيست و شش حمل سال روان نوشت که با تشديد جنجال‌های سياسی و تبليغاتی آمريكا بر سر برنامه فعاليت‌های صلح آميز هسته‌ای ايران،كارشناسان غربی و رسانه‌های معتبر خارجی بر اين اعتقادهستند كه درحال حاضر تنها واشنگتن تمايل دارد با ايران مقابله كند.

در ميان كشورهای جهان ، آمريكا و هم پيمان هسته‌ايش اسراييل، مسير فعاليت‌های صلح آميز هسته‌ای ايران را ، قابل اعتماد نمی ‌دانند و تلاش می ‌كنند تا با براه انداختن جنگ روانی ، جايگاه بين‌المللی خود را در عرصه جهانی بهبود بخشند.

جنگ روانی آمريكا بر سر وجود سلاحهای كشتار جمعی درعراق شيوه‌ای بود كه واشنگتن با كمك هم پيمان هسته‌ايش اسراييل به آن دامن زد و در مقطع كنونی نيز آمريكا می ‌كوشد با جنجال‌های پوچ و دوروغين به همان شيوه برخورد با عراق به مقابله با ايران بپردازد.

دراين ميان "تد گالن كارپنتر"از كارشناسان سياست‌خارجی در موسسه "كاتو" در واشنگتن اعتقاد دارد با وجوديكه اين احساس وجود دارد كه آمريكا تمايل به هدايت دارد ولی ديگر كشورها علاقه‌ای به همكاری با واشنگتن برای برخورد با ايران ندارند.

وی معتقد است كه "يكی از اين دلايل ، وجود اختلاف در برخورد آمريكا با ايران نسبت به برخورد اروپا با ايران است كه دولت آمريكا به متحدان سنتی و سازمان‌های بين‌المللی اعتقاد كمتري دارد".

شايد يکی از دلايلی که به گفته کارپنتر، ديگر کشورها علاقه به همکاری با آمريکا در قبال ايران ندارند، رقابت پنهان و آشکار اروپا و آمريکا باشد. کشوری که بيشتر از ديگران در اروپا مثال زده می شود فرانسه است. حتا گروهی نيز معتقدند، ايتاليايی که چند روز پيش يک صدر اعظم چپ در آن به قدرت رسيد نيز، تمايل آشکاری با آمريکا ندارد.

"سام براون بك" سناتور جمهوريخواه آمريكا نيز بر اين باور است كه با توجه به جايگاه كنونی آمريكا در "جنگ با تروريسم" ، حمله به ايران از نظر سياسی، راه حلی عملی نيست و آمريكا در شرايطی است كه ترجيح می ‌دهد از تلاش ديپلماتيك پشتيبانی كند.

اين سناتور آمريكايی اعلام كرد : مشكل ترين بخش كار برای آمريكا در مقابله با ايران ، يافتن متحدان و افزايش فشارهای ديپلماتيك است، البته با در نظر گرفتن سرمايه‌گذاری چين، روسيه و فرانسه در ايران، كارمشكلی است.

وی پيش بينی كرد هيچ راه حل ديگری جز آنچه تاكنون به ايران پيشنهاد شده و اين كشور آنها را نپذيرفته‌است، به‌نظر نمی ‌رسد.

نماينده ايالت كانزاس‌آمريكا كه‌از نومحافظه كاران هوادار "جورج بوش" رئيس جمهور آمريكا به‌شمار می ‌رود و به عنوان سياستمداری شناخته می ‌شود كه همواره از برخورد سخت با ايران و حتا طرح حمله به اين كشور دفاع كرده، طی گفت وگويی با برنامه موسوم به "امروز" كه از شبكه چهار راديو بی ‌بی ‌سی پخش می ‌شود، حمله به ايران را عملی ندانسته‌است.

از سوی ديگر "كوفی عنان" سرمنشی سازمان ملل از همگان خواست تا برای پيشبرد روند ديپلماتيك از بكار بردن الفاظ تنش زا بپرهيزند.

عنان ابراز اميدواری كرده است تا هم‌اكنون كه ايران تحقيقات خود را به انجام رسانده به پای ميز مذاكره بازگردد و راه‌حلی از طريق مذاكره پيدا كنند.

خبرگزاری رويترز نيز از واشنگتن به نقل از وزارت امور خارجه آمريكا روز جمعه اعلام كرد كشورهای روسيه و چين دو عضو اصلی شركت‌كننده در مذاكرات مربوط به ايران و دارای حق وتو در شورای امنيت، با به كارگيری زور عليه ايران بشدت مخالف هستند.

همچنين ساير كشورهای عضو شورای امنيت از جمله انگلستان نيز تاکنون با اقدام نظامی عليه ايران موافقت نکردند.

روزنامه انگليسی گاردين  به نقل از انجلا مرکل صدراعظم آلمان می نویسد که آنچه رييس جمهور ايران درباره رسيدان اين کشور به دانش هسته ای عنوان کرده، دلیلی برای نگرانی های جامعه بین المللی است. ايران می تواند خطر جدی برای امنيت جهان باشد.

در آخرين جلسه شورای امنيت به ايران يک ماه فرصت داده شد تا دست از تلاش هايش برای غنی سازی بردارد. يک روزنامه ايرانی بنام روز به نقل از رويترز نوشت که خبر غنی سازی ایران بعید است که منجر به جلسه زودهنگام شورای امنیت بشود. به دنبال اعلام غنی سازی اورانیوم توسط ایران، اعضای شورای امنیت به انتظار پایان ماه خواهند نشست تا تصمیم خود را برای مواجهه با برنامه هسته ای بگیرند. نماینده فرانسه درسازمان ملل، جان مارک دلاسابیه گفته است هنگامی که این گزارش گرفته شود نسبت به آن واکنش نشان خواهیم داد. نماینده چین درسازمان ملل گفت که هنوز همگی به دنبال حل مساله از طریق دیپلماتیک هستیم .او این موضوع را در پاسخ به کسانی مطرح کرد که گفته بودند زمان آن فرارسیده است که یک گام دیگر در پرونده ایران به جلوتر برداشته شود.

بحران هسته ای ايران و احتمال تحريم اين کشور در شورای امنيت بر قيمت جهانی نفت تاثير قابل توجهی گذاشته است طی 8 ماه اخير اين دومين باری است که قيمت نفت خام از مرز 70 دالر می گذرد. روز سه شنبه 11 اپريل، قيمت هر بشکه نفت خام [159 ليتر] در نيويارک به 70.38 دلار رسيد، درحالی که در تاريخ 30 اوت 2005 به 70.91 دلار رسيده بود.

مسلماً متوقف شدن صادرات نفت ايران خود يک عامل مهم است، زيرا که امروز چهارمين کشور صادرکننده نفت بوده و روزانه 4 ميليون بشکه به بازارهای جهان، به ويژه اروپا و آسيا، تزريق می کند.

از سويی آمريکا نمی تواند جز با همراه کردن چند متحد نيرومند مقابل ايران بايستد و در چند جبهه در جهان جنگ کند. تحليلگران سياسی بيشتر معتقدند که گزينه نظامی درباره ايران کارا نيست و طرح های آمريکا برای ايران اتمی بيشتر معطوف به براندازی و يا رفرم از درون متمرکز خواهد شد.

حال ما در افغانستان با سه همسايه مواجهيم که عضو باشگاه اتمی هستند. ايران، هند و پاکستان.

خارج از تنش های قدرت در منطقه و جهان اگر ايران بتواند امواج کنونی را پشت سر بگذارد، کشوری خواهد شد سرشار از انرژی. پس از ختم غير نظامی تشنجات اين کشور با جهان، اضافه شدن انرژی هسته ای به نفت و گاز اين تاثير بسزايی بر پايين آمدن قيمت ها خواهد گذاشت. در شرايطی که افغانستان سال ها در جنگ و خشونت بوده و اکنون می خواهد حياتی نو را تجربه کند، ايران نيز نمی خواهد جبهه ای جديد در افغانستان و از شرق خود به نفع آمريکا داشته باشد. آرامش در مرز ها و عدم تنش با ايران هنگامی اهميت بيشتر پيدا می کند که پاکستان همچنان در کار دامن زدن به اختلافات و کمک گروه های ترور در خاک کشور می باشد.

گرچه در استراتژی آمريکا عليه ايران، نقاط ضعف زيادی ممکن است در ايران وجود داشته باشد که آميکايی ها بر آن تاکيد کنند، اما ايران تاکنون توانسته است يکی از خوان ها را با تاکتيک غافلگيرانه پشت سر بگذارد. مسايل مربوط به حقوق بشر، آزادی های مدنی، دينی و نيز آشفتگی های اجتماعی در ايران برگ های برنده مخالفان ايران محسوب می شود. با اين وجود ايران و افغانستان در اين شرايط می توانند با برقراری تعادلی تاريخی همسايگان خوبی برای هم باشند. مسايل مربوط به حقوق بشر و آزادی ها را نيز نمی توان بلافاصله و يک شبه به کشوری صادر و يا تزريق کرد. تحولات اجتماعی و سياسی درون ايران در شرايط مورد نياز اين کشور نسبت به آگاهی مردم رقم خواهد خورد.

برای نوشتن نظرات اينجا را کليک کنيد