No Censorship!

پر خواننده ترين سايت اينترنتی افغانستان

کابل پرس

برای مطالعه ی تازه ترين اخبار جهان اينجا را کليک کنيد

عمق ايران از نگاه دوربين

نیکولا فالچینلا

فیلم " دوست " به کارگردانی سارا رستگار برنده جایزه تماشاگران جشنواره سه قاره نانت و جایزه هیئت ژوری جشنواره فرایبورگ شد و این روزها در بخش مسابقه جشنواره سینمای آفریقا، آسیا و آمریکای لاتین در میلان، رقابت می کند. سارا رستگار کارگردان جوان ایرانی- فرانسوی ، متولد سال 1983 اصفهان است که معماری و عکاسی خوانده واز پنج سالگی با خانواده اش به فرانسه مهاجرت کرده است. اولین فیلم مستند او درباره ملاقاتش با چوپان پیری است که بالای کوهی در یکی از نقاط مرکزی ایران، زندگی می کند.

این مرد کارش را از پنج سالگی شروع می کند و به دلیل صدای خوب و ترانه هایش در میان اطرافیانش شهرت پیدا کرده، او هرگز از محل زندگی اش تکان نخورده است اما نسبت جهان و فرانسه و دوربینی که به تصویرش می کشد، کنجکاو است و درباره کشورش عقاید خودش را دارد (او ضد آخوند و طرفدار شاه است) چوپان پیر می گوید:« ایران کشوری زیباست و مشکل ما مردم ایران هستند». کارگردان جوان در حین فیلم برداری موضوع فیلم را تغییر داد: ابتدا می خواست چوپان را وادار به خواندن کند و در نسخه نهایی فقط دو تکه کوتاه از ترانه های پیرمرد گرفته شده است. گارکردان در فرایبورگ برای ما توضیح می دهد:« تعداد زیادی از ترانه های چوپان را گرفته بودم اما در زمان مونتاژ متوجه شدم که فیلم درباره چوپانی آوازه خوان نیست، بلکه درباره رابطه دو نفر است. آواز فقط بخشی از این رابطه بود. تصاویری که گرفته بودم، قرار بود برای شروع یک مستند دیگربکار بیاید که ناگهان متوجه شدم که فیلم را ساخته ام: تنهایی پیرمرد، تاثیری که مناظر می گذاشت، سینمای من آنجا بود».

در قسمت اول که تقریبا صامت است، فیلم به آشنایی شما دو نفر می پردازد
بله، فیلم با سکوت آغاز می شود و بعد ریتمش را پیدا می کند و به جلو می رود، مثل آغاز یک آشنایی که کم کم شکل می گیرد. مناظر و سکوت مهم بود. می خواستم با ضرب آهنگ آن محیط و تنهایی پیرمرد، خودم را تطبیق بدهم. مجذوب کارش شده بودم، ایده مشخصی نداشتم، دلم می خواست در کنارش زندگی کنم و از او فیلم بگیرم: من دو هفته آنجا بودم و فقط برای شارژ باتری به ده بر می گشتم. بخاطر وزش باد بی آنکه کلامی با هم حرف بزنیم، در کوره راه ها با هم قدم می زدیم وبعد دوباره حرفمان را از سر می گرفتیم. باد، قسمتی از رابطه ما را تشکیل می داد و سرعت بحث ما را تعیین می کرد و در توصیف مکانی که در آن بودیم، بکار می آمد. تقریبا همیشه در فضای باز بودیم و صدا ها را مستقیما از طریق دوربین بر می داشتم، چون تقریبا تنها بودم و این شرایط آزادی عمل بیشتری به من می داد. من و پیرمرد کم کم با هم آشنا می شدیم و این خیلی جالب بود. کم کم این سووال ها در ذهن من ایجاد شد: من اینجا چکار می کنم؟ فیلم ساختن به چه دردی می خورد؟

فیلم سازی را چطور شروع کردید
من معماری خوانده ام و به عکاسی هم علاقه دارم، هدف من سینما نبود: نمی خواستم فیلم بسازم، می خواستم با تصاویر کار کنم. من کارم را با ساختن فیلم ویدئویی درباره معماری آغاز کردم، چون برای من این طبیعی ترین راه برای بیان احساساتم بود. در 13 سالگی با دوربین فیلمبرداری ویدئوی پدرم کار می کردم. با تحصیل در رشته معماری راهی را که می توانستم به وسیله آن احساساتم را ابراز کنم، پیدا کردم. من به اهمیت فضا ها، مکان ها و همچنین به فضای ذهنی که به خاطرات مربوط می شد، پی برده بودم.

با چوپان کی آشنا شدید
12 سال بعد از ترک ایران و اولین باری که به ایران برگشتم. متوجه شده بودم که هنوز چیزهای زیادی در دوران پنج سال اول زندگی که در ایران بودم، در ذهنم مانده است. پدربزرگ ومادر بزرگم در دهی نزدیک به جایی که چوپان آوازه خوان زندگی می کرد و مردم برای شنیدن صدایش به آنجا می رفتند، دوستانی داشتند. من از قبل دلم می خواست فیلمی درباره ایران بسازم که فضا ها و رابطه خودم با فرهنگ ایرانی را به تصویر بکشد. مقوله انتقال فرهنگ از طریق آواز و شعر برایم جالب بود. و آنجا جایی بود که می توانستم چیزهای زیادی پیدا کنم.

حسین علی، چوپان، با وجود اینکه در در کوهستانی تنها زندگی می کند، نسبت به دنیا بسیار کنجکاو است
او مرد بسیاری کنجکاوی است. اما در ایران همه در جریان اتفاقاتی که در دنیا می افتد، هستند. آنها روزنامه و کتاب می خوانند و سووال می کنند و از همه چیز مطلع می شوند. من دلم نمی خواست که به زور یک مستند بسازم، مرز بین داستان و واقعیت بسیار به هم نزدیک است، در این فیلم ما خود را در برابر داستانی می بینیم که در آن لحظه در شرف وقوع است. من به عنوان وسیله ای برای ارضای کنجکاوی هایش به اونزدیک شدم، چون من از دنیای غرب می آمدم. و او بسیار نسبت به من کنجکاو بود، تعداد سووالاتی که او از من پرسید، از سووالات من بیشتر بود. حسین می خواست دوربین را نگاه کند، می خواست خودش را در فیلم تماشا کند و می خواست بداند که دوربین چطورکار می کند. و از این طریق من موفق شدم به درون او راه پیدا کنم.

در جشنواره فرایبورگ مرور زیبایی بر سینمای جنگ ایران شد. نظر شما درباره این نوع سینما چیست
من در دوران جنگ بین ایران و عراق به دنیا آمدم، چیز زیادی از جنگ نمی دانم، اما درباره اش زیاد می پرسم، می خواهم درباره اش بیشتر بدانم. من از اینکه جشنواره فرایبورگ چنین برنامه ای را برگزار کرده است خیلی متعجب شدم. این موضوع که چطور سینماگران ایرانی بدون سانسور به مقوله جنگ و عشق پرداخته اند هم برایم جالب بود.

چه پروژه هایی برای آینده دارید
مشغول ساختن فیلمی داستانی هستم که توسط یک تهیه کننده به من پیشنهاد شده است و همچنین درحال ساخت فیلم مستندی درباره محلات حاشیه نشینان(بانلیوهای) فرانسه و مسئله هویت هستم. فیلم "دوست" هم فقط درباره بازگشت نیست، بلکه درباره روش ابراز هویت هم هست.

نظرتان درباره ممنوعیت حجاب در فرانسه چیست
مسئله پیچیده ای است، اما ممنوعیت حجاب چیز وحشتناکی است. این باعث قاطی شدن مسئله اسلام و تروریسم می شود که خطرناک است. اگر دختران زیادی را در کوچه ها وخیابان می بینید که روسری به سر دارند به نظر می رسد که این به این معناست که آنها در پی ابراز هویت و مبارزه درونی خودشان هستند. اما برعکس همه سعی می کنند این موضوع را تعمیم بدهند و با مسائل دیگر قاطی کنند. این همان اتفاقی است که در ماه نوامبر گذشته در بانلیو های پاریس افتاد. من از سیاست سارکوزی خوشم نمی آید، چون در نهایت منجر به همان کاری می شودکه آمریکایی ها می کنند. اما مشکل اینجاست که مردم به او رای خواهند داد و با این کار به خشونت و پلیس رای داده اند. در فرانسه دائما از دموکراسی و برابری وآزادی وبرادری حرف می زنند، اما برعکس آن عمل می کنند. فرانسوی ها نمی خواهند قبول کنند که تعداد مسلمانان در کشورشان از مسیحی ها دارد بیشتر می شود. و این مسلمانان جدید مهاجرین نیستند، بلکه فرانسوی هستند و در آنجا متولد شده اند. اما فرانسوی ها با ایجاد اختلاف، دیوار مرزشان را با آنها بالاتر می برند.

منبع: ایل مانیفستو 23 مارچ - روز آنلاين

برای نوشتن نظرات اينجا را کليک کنيد

نوشته شده در روز 7 حمل 1385 - ساعت 10:30 به وقت کابل

اگر می خواهيد سايت اينترنتی مخصوص خود را داشته باشيد!

اگر بدنبال افزايش اعتبار می باشيد!

و اگر ارتباطات گسترده و ارزان می خواهيد

صفحه ی نخست

آگهی و اعلان شما در اينجا

دريافت کتاب افغانستان الکترونيکی (ميزبانی وب)

ثبت قلمرو اينترنتی

طراحی وب

ميزبانی حرفه ای وب

پنج هزار مگابايت فضا

دوهزار و پنجصد ايميل

دارای تمام امکانات امنيتی

پهنای باند صد و پنجاه گيگابايت

تماس: 0799390025

Top Global Newspapers: Asia Latin America Africa Europe USA Canada Australia

فقط با ذکر ماخذ، نام نويسنده و تاريخ انتشار می توانيد از مطالب ، عکس ها و آثار ديگر در کابل پرس استفاده کنيد Members Login

As the mind has no boundaries, the RAHA concept does not have frontiers and is opposed to information and cultural control by global communication entities whether media conglomerates, states or local governments, or religions

Kamran Mir Hazar: Editor-in-Chief / Afghanistan/ Kabul/ Mobile: 0093 799390025/ Email: editor at kabulpress.org

info at kabulpress.org reader at kabulpress.org

کليه ی حقوق بر اساس قوانين کپی رايت محفوظ و متعلق به سايت کابل پرس می باشد