No Censorship!

در سال 1980 در شهر میلان تورنمنتی برای جوانان برگزار شده بود. یوهان کرویف معروف که تیم آژاکس را در آن تورنمنت هدایت می کرد به ساندرو مازوله بازیکن نامدار اینتر میلان رو کرد و در حالی که پسربچه ای 15 ساله را نشان کرده بود گفت: به او نگاه کن، او یوهان کرویف جدید است. او از معدود بازیکنانی است که می تواند چنین برچسبی را با خود همراه داشته باشد.

نوجوان 15 ساله ما در سال 1983 و در حالی که 18 ساله شده بود در اولین بازی اروپایی خود برای آژاکس مقابل المپیاکوس قرار گرفت. بازی ای که با نتیجه دو بر صفر به سود تیم هلندی پایان یافت. پسرک جوان هلندی توانست در سال 1987 به همراه آژاکس مقابل لوکوموتیو لایپزیگ در جام یوفا به قهرمانی برسد.

بله آن پسر بچه کسی نبود جز فان باستن. هم اکنون نام فان باستن حتی گاهی بالاتر از یوهان کرویف خوانده می شود. راستی دلیل این همه عشق و علاقه هواداران فوتبال به او چیست؟

میلان با برلوسکونی تازه وارد قصد داشت که وارد تاریخ فوتبال شود. درخشش فان باستن در 1987 چشم های سران روسونری را گرفت و او وارد میلان شد.

روسونری در ابتدای عصر تاریخ ساز خود در فوتبال اروپا بود. ترکیب درخشان هلندی های میلان که عبارت بود از رودگولیت کاپیتان تیم ملی هلند و فان باستن و فرانک رایکارد قهرمانی های ارزنده ای را برای آنها به ارمغان آورد؛ قهرمان باشگاه های اروپا به سال های 1989 و 1990.

فان باستن از فینالی که در بارسلونا و در مقابل بخارست برگزار کرده بودند به عنوان لحظه ای به یاد ماندنی یاد می کند. او می گوید: لحظه خاصی بود. وقتی وارد استادیوم شدیم و 100 هزار هوادار میلانی را که ورزشگاه را به رنگ سرخ و سفید در آورده بودند دیدیم، شگفت زده شدیم.

همه بازیکنان به هم نگاه می کردند و احساسی خاصی در درونشان می گفت که نباید بازی را ببازیم. مسابقه خوبی داشتیم. بازی را 4 بر صفر بردیم و عصر ویژه (دلپذیری) بود.

او در گفتگویش با یوفا با تواضعی که دارد از گلزنی هایش در آن بازی یاد نمی کند. سهم او از آن گلها عدد دو بود.

او توانست دوباره به همراه میلان در مقابل بنفیکا نیز به قهرمانی اروپا برسد.

میلان در فینالی که بعدها تبدیل به جنجالی ترین فینال باشگاه های اروپا شد مقابل مارسی قرار گرفت؛ سال 1993. میلان بازی را یک بر صفر باخت. فان باستن هم نتوانست کاری انجام دهد.

از فان باستن در مورد دلبستگی های دوران نوجوانیش پرسیده می شود و او می گوید: من همیشه علاقه داشتم تا در مسابقات روز چهارشنبه بازی کنم چرا که از بچگی با تماشای این مسابقات بزرگ شدم.

فان باستن از آن تعداد بازیکنان جوان هلند که به همراه آژاکس ونگال در 1995 قهرمان اروپا شدند نیز به نیکی یاد می کند. کسانی همچون سیدورف، داویدز، کلایورت و ... او می گوید: ما بازیکنان خوبی در هلند داشتیم که سعی در حمله کردن داشتند و شانس گلزنی ایجاد می کردند. آنها تیم را در رسیدن به مقام قهرمانی اروپا کمک کردند.

فان باستن قبل از بازی بارسلونا و چلسی گفته بود: سال گذشته نیز دو تیم بارسلونا و چلسی تیمهای خوبی بودند و در این فصل نیز پیشرفت خوبی داشته اند. من کنجکاوانه به بازی این دو تیم نگاه می کنم تا ببینم چگونه قدرت خود را به نمایش می گذارند.

از فان باستن پرسیده شد برای کدام تیم آرزوی موفقیت می کند و فان باستن که روزگاری ارائه گر تماشایی ترین فوتبال دنیا بود و همچنین هم بازی قدیمی خود فرانک رایکارد را بر روی نیمکت بارسلونا می بیند در این باره گفت: برای بارسلونا امیدوارم چرا که من بازی آنها را دوست دارم.

این هلندی نامدار در انتها درباره برترین بازیکنان حال حاضر فوتبال دنیا این چنین نظر می دهد: من بازی رونالدو را دیدم، بازیش عالی بود. آدریانو، هنری، رونالدینیو هم هستند. همچنین بازیکنانی مانند لمپارد و جرارد در حال حاضر در لیگ قهرمانان بازیکنان خوبی هستند. از دیدن بازی آنان لذت می برم.

او که در ابتدای دهه پنجم زندگی خود قرار دارد مربیگری نارنجی پوشان هلندی را در جام جهانی آلمان به عهده دارد. او به همراه هلند از بازیهای گروهی سربلند بیرون آمده است. اکنون در عرصه ای دیگر مردم هلند و فوتبالدوستان سراسر جهان که از دیدن بازی هلند لذت خاصی می برند به او امید بسته اند شاید بتواند کاری را که در دوران بازیگری اش نتوانست انجام دهد اکنون به انجام رساند؛ قهرمانی جهان.