این جناب مامون که اسرارپشت پرده برایش الهام می گردد و درحالی که ساده لوحان چون من ودیگران اورا مظلوم می دانسته اند که قربانی صراحت کلامش شده است؛ خود دربسترمرگ وزنده گی نیز کوش به لب های خبر چین بوده است . اسرار شخصی که خود اعتراف می کند که به عیادتش آمده بوده است وبا دیگر قدرتمندان برای اینکه نازدانۀ شان خدای ناخواسته نابینا گردد؛ ازلقمۀ یتیم ومسکین در کلاس اول برایش بلیت می گیرند وروانۀ سرزمین طلائی اش می کنند.فقط به این گمان که اومظلوم واقع شده است.اما بعدا که دیده می شود که جناب قربانی شوق های سرسوته یی خود شده است دیگر سببی برای مدارا باقی نمی ماند. اکنون این وظیفۀ مامون است که از خود رفع اتهام نماید. نویسنده ایکه به جهنمی ترین سازمان جاسوسی منطقه تکلیف اتهام می کند. برای یک پرونده می سازد ودیگری را بری می سازد؛ چه شده است که خود پا درگل اتهام زنای زن شوهر دار مانده است؟ چرا برای رفع این اتهام وکبودی ازچهرۀ خودش وبی اعتباری ازکلامش آستین بالا نمی زند؟ معلوم است که اتهام وارد است مامون متواری از قانون ودادرسی. مامون توقع د اشته است همان طورکه بالا نشینان نازش را کشیده اند وصد ها مرده وزخمی روزانه را گذاشته به عیادت اوآمده اند؛ متوجه شوق هایش نیز باشند؛ اگرنباشند به گفتۀ خودش« جهانی بر باد خواهد رفت» اما این مدرسه پاس به گفتۀ دوستی ازکابل همه چیز است اما مدافع متجاوز به ناموس نیست. اصلا" فرصت بیان این کلام رابه کس نمی دهد. اوبا یک تفنگ لوچ به بگرام آمد اکنون همه وضعیت او را می دانند. حلال نیست وازحرام یافته است اما مانند زیادی ها زنباره نیست. توقع مامون امری اصافی بوده است. آقای مامون زمینۀ ابرازنظر درمورد نوشته هایش را(دراین اواخر که مقالات به خصوصی درمورد کسانی که علم آن هارا اکنون ازشانه نهاده است می نویسد) به کس نمی دهد .او جاده را درهرجا که است یک طرفه ساخته است .یقین دارم با بروز این نوشته اش در کابل پرس? که زمینه سوالات درصحت شخصیت او را ساخته است؛ موافق نبودن است. شما ببینید دروبلاگ خودش جائی برای نظرات نیست. مامون عزیز! فکر می کنم در این بازی بازندۀ اصلی خودت هستی. این ها آب از سر شان گذشته است. محمدی همین اکنون نیز هرروز جمعه بعد از زیارت مسعود تمرین دویدن در کوه های پنجشیر را می کند. مخالفت امریکا با معاونت فهیم را خود شاهد بودید وامثال آن... امروز خودت حتی روی بازگشت به خانه ات را نیز نداری.این امر طبیعی است.کلنتون نیز از ترس ویا شرم از هیلاری شب های زیادی روی کوچ می خوابید . صدایت وکلامت نیزآن گیرش را ندارد.اگر امروز واقعا" ایرانی ها به رویت تیزاب بپاشند؛ کسی پیامی به دلداری وهمدردی ات نخواهد فرستاد. دیده شود تا چه وقت در کنار قطب منار باقی خواهی ماند. قبول بکن به غرب نیز اگربیائی هیچ خانواده یی از افغان اعتماد رفت وآمد با تو را نخواهد کردو این تنهائی را نه تنها خودت بل فرزندان نیزاحساس خواهند کرد. خواهش می کنم برمن اتهام وابسته گی به هیچ کسی را وارد ننمایی> من سال هاست که از اقیانوس ها گذشته ام وباغربت خود میسازم .هیچ گاه فریفته این ها نشدم فقط در روز ها بد با این ها بوده ام. چون احساس می کردم که مسئولیت دارم.
این جناب مامون که اسرارپشت پرده برایش الهام می گردد و درحالی که ساده لوحان چون من ودیگران اورا مظلوم می دانسته اند که قربانی صراحت کلامش شده است؛ خود دربسترمرگ وزنده گی نیز کوش به لب های خبر چین بوده است . اسرار شخصی که خود اعتراف می کند که به عیادتش آمده بوده است وبا دیگر قدرتمندان برای اینکه نازدانۀ شان خدای ناخواسته نابینا گردد؛ ازلقمۀ یتیم ومسکین در کلاس اول برایش بلیت می گیرند وروانۀ سرزمین طلائی اش می کنند.فقط به این گمان که اومظلوم واقع شده است.اما بعدا که دیده می شود که جناب قربانی شوق های سرسوته یی خود شده است دیگر سببی برای مدارا باقی نمی ماند. اکنون این وظیفۀ مامون است که از خود رفع اتهام نماید. نویسنده ایکه به جهنمی ترین سازمان جاسوسی منطقه تکلیف اتهام می کند. برای یک پرونده می سازد ودیگری را بری می سازد؛ چه شده است که خود پا درگل اتهام زنای زن شوهر دار مانده است؟ چرا برای رفع این اتهام وکبودی ازچهرۀ خودش وبی اعتباری ازکلامش آستین بالا نمی زند؟ معلوم است که اتهام وارد است مامون متواری از قانون ودادرسی. مامون توقع د اشته است همان طورکه بالا نشینان نازش را کشیده اند وصد ها مرده وزخمی روزانه را گذاشته به عیادت اوآمده اند؛ متوجه شوق هایش نیز باشند؛ اگرنباشند به گفتۀ خودش« جهانی بر باد خواهد رفت» اما این مدرسه پاس به گفتۀ دوستی ازکابل همه چیز است اما مدافع متجاوز به ناموس نیست. اصلا" فرصت بیان این کلام رابه کس نمی دهد. اوبا یک تفنگ لوچ به بگرام آمد اکنون همه وضعیت او را می دانند. حلال نیست وازحرام یافته است اما مانند زیادی ها زنباره نیست. توقع مامون امری اصافی بوده است. آقای مامون زمینۀ ابرازنظر درمورد نوشته هایش را(دراین اواخر که مقالات به خصوصی درمورد کسانی که علم آن هارا اکنون ازشانه نهاده است می نویسد) به کس نمی دهد .او جاده را درهرجا که است یک طرفه ساخته است .یقین دارم با بروز این نوشته اش در کابل پرس? که زمینه سوالات درصحت شخصیت او را ساخته است؛ موافق نبودن است. شما ببینید دروبلاگ خودش جائی برای نظرات نیست. مامون عزیز! فکر می کنم در این بازی بازندۀ اصلی خودت هستی. این ها آب از سر شان گذشته است. محمدی همین اکنون نیز هرروز جمعه بعد از زیارت مسعود تمرین دویدن در کوه های پنجشیر را می کند. مخالفت امریکا با معاونت فهیم را خود شاهد بودید وامثال آن... امروز خودت حتی روی بازگشت به خانه ات را نیز نداری.این امر طبیعی است.کلنتون نیز از ترس ویا شرم از هیلاری شب های زیادی روی کوچ می خوابید . صدایت وکلامت نیزآن گیرش را ندارد.اگر امروز واقعا" ایرانی ها به رویت تیزاب بپاشند؛ کسی پیامی به دلداری وهمدردی ات نخواهد فرستاد. دیده شود تا چه وقت در کنار قطب منار باقی خواهی ماند. قبول بکن به غرب نیز اگربیائی هیچ خانواده یی از افغان اعتماد رفت وآمد با تو را نخواهد کردو این تنهائی را نه تنها خودت بل فرزندان نیزاحساس خواهند کرد. خواهش می کنم برمن اتهام وابسته گی به هیچ کسی را وارد ننمایی> من سال هاست که از اقیانوس ها گذشته ام وباغربت خود میسازم .هیچ گاه فریفته این ها نشدم فقط در روز ها بد با این ها بوده ام. چون احساس می کردم که مسئولیت دارم.