پشتون ها و قدرت سیاسی ، ما و شیرینی گک ِ وحدت ملی !
پشتونیست ها جشن دارند ، تکت لاتری شان برآمده است . بزرگترین قدرت جهانی و بیشتر از سی دولت خارجی دیگر ، برای احیای حاکمیت کامل و مطلق پشتون ها در اوغانستان میکوشند . فاشیست ترین نخبه گان پشتون ، امروز گل سر سبد بزم های سیاسی اند . اوغان ذلت که منفور ترین گروه سیاسی اوغانستان بود ، اکنون قدرتمند ترین حزب و دارای صلاحیت های نامحدود در کشور می باشد . هر سو که نگاه می کنیم ، پشتون بازی است و پشتون سازی است و تک تازی پشتونیست هاست . در میدان جنگ ، حاضر اند. در میدان صلح ، حاضر اند . در میدان معامله ، حاضر اند . با جورج بوش همین ها می نشستند ، با باراک اوباما همین ها می نشینند . تونی بلیر اندیوال همین ها بود ، گوردن براون رفیق همین هاست . مطبوعات غرب از همین ها سخن میگوید . حتی برخی از چپگرا ترین و مستقل ترین نشرات غربی هم از ضرورت احیای کامل حاکمیت پشتون ها و باز سازی همه جانبه ی ساختار قرون وسطایی قبیله یی در اوغانستان یاد می کنند و آمدن صلح و ثبات را وابسته به آن می دانند . در امریکا ، هرچه وزیر و سناتور و قصرسفید نشین است ، پشتونیست ها خود را با ایشان چسپانده اند . در انگلستان ، در جرمنی ، در بسیار کشورهای دیگر اروپایی ، هرجا که بروئید ، پشتونیست خود را به درگاه صاحبان قدرت و ثروت رسانیده اند . افکار پوسیده ی خود را ، نقشه ها و برنامه های ضد بشری خود را به هزار رنگ آمیزی و مداری گری ، به مثابه یگانه بدیل واقعی برای بیرون رفت از وضعیت کنونی اوغانستان در ذهنیت قدرتمندان غرب جا کرده اند . دولت های غربی ، دربست در اختیار شان است . دولت پاکستان و دستگاه استخبارات نظامی آن کشور ، خریدار شان است . کشور های عربی عاشق دیدار شان است .
چیز عجیب این است که ، قبیله یی بودن ، قرون وسطایی بودن ، ازتمدن بسیار فاصله داشتن و دیگر چیزهاییکه برای هیچ قومی در جهان امروزی سودی در بر ندارد ، برای پشتونیست ها منبع سود های سیاسی بسیار شده است . پراگنده گی ظاهری شان هم یک منبع دیگر خیر و برکت برای شان می باشد ! طالبان شان مسلح و در حال جنگ های فرمایشی با امریکا و ناتو استند ، اوغان ذلتی های شان دولت را در قبضه گرفته اند ، گلبیدینی های شان دو طرفه خود نمایی می کنند . به این ترتیب ، خود کوزه و خود کوزه گر و خود گل کوزه شده اند . قصه ی دیگران را بیخی مفت ساخته اند . کیها جنگ می کنند ؟ پشتون ها . کیها دولت را در دست دارند ؟ پشتون ها . کاندید های ریاست جمهوری کیها اند ؟ پشتون ها . مشاجره با کیها صورت میگیرد ؟ با پشتون ها . مذاکره با کیها صورت میگیرد ؟ با پشتون ها . تاجیک ها و اوزبیک ها و هزاره ها چه کاره اند ؟ هیچکاره ! خلع سلاح شده ، بی سازمان ، بی رهبری ، متفرق ، ضعیف ، رانده شده از همه گستره های دولت و قدرت .
چند نفری هم که به نام تاجیک و اوزبیک و هزاره به نان و نوایی رسیده اند ، در غم خود و فامیل خویش اند و با شیرینی گک ِ "وحدت ملی" دهانک های خود را شیرین می سازند و دل به این خوش کرده اند که معاونک بی صلاحیت رئیس جمهور و مشاورک بی اعتبار این وزیر و آن وزیر خواهند شد !
پس از دو صد و پنجاه سال ، اندک گسستگی و خللی در کار فرمانروایی قبیله سالاران در اوغانستان پدیدار گشت ، اقوام دیگر هم قامت راست کردند و از قدرت و هیبتی برخوردار شدند ، اما پشتونیست ها و باداران شان چه جنایات و ترفند های را بکار بستند تا آب ها را به جوی های قدیم جاری سازند و قبیله سالاران را از زوال باز به جلال برسانند .
به نظر من ، فاجعه ی بزرگ و هولناکی در راه است . ارواح خبیث عبدالرحمن کله منار ساز و نادر غدار و هاشم جلاد و گل محمد مومند مجنون و داوود دیوانه و نعیم کر و غلام محمد فرهاد پاپا و دیگر فاشیست های قبیله پرست در گردش و زایش اند و دیری نخواهد گذشت که کرزی ها ، ملاعمر ها ، حقانی ها ، گلبدین ها ، احدی ها ، خلیل زاد ها ، احمد زی ها ، اتمر ها ، کریم خرم ها ، فاروق وردک ها و زی ها و زوی های دیگر شان ، با لشکر های مجهز و تا دندان مسلح ، به جان مردم بی سلاح و بی دفاع غیر پشتون بیفتند و دریاهای خون را به مقصد تصفیه های قومی جاری سازند . امروز کانتینر های کتاب های فارسی را به دریا می اندازند ، فردا لاری ها و کانتینر های پُر از اجساد مردمان غیر پشتون به دریا ها خواهند افگند .
حیرت انگیز این است که ما تاجیک ها و دیگر مردمان غیر پشتون که دوصد و شصت سال تجارب تلخ و فراموش ناشدنی از ظلم و جنایت و قتل عام کردن ها و چپاولگری ها و تجاوز به مال و ناموس و دار و ندار خویش را داریم ، هنوز هم خوش خیال در خواب خرگوشی فرو رفته ایم و فکری به حال خویش نمی کنیم !
این اشخاص و گروه هاییکه امروز رهبری سیاسی قبیله را به دست دارند و تمام قدرت و امکانات داخلی و خارجی را هم در اختیار خویش آورده اند ، رگ رگ و مغز استخوان شان از کینه و نفرت نسبت به مردمان غیر پشتون اوغانستان لبریز است . اینها که یکبار خود را محکم بسازند ، کارستانی خواهند کرد که ظلم و جنایات دو صد و شصت ساله را کاملا فراموش کنیم !
ما تاجیک ها ، تاراج شمالی ، تاراج شمال ، غصب زمین و کشتزار های خویش را به یاد داریم ، ما سرازیر شدن ناقلین وحشی را به ملک و جایداد خویش به یاد داریم ، ما قتل عام ها و زمین سوزی ها و کوچ دادن های اجباری را در دوره های مختلف حاکمیت دو صد شصت ساله قبیله پرستان به یاد داریم . همین چند سال پیش ، تطبیق گام به گام مانیفست " دویمه سقاوی " را توسط پاده ی وحشی طالبان به یاد داریم . فراموش نکرده ایم که همین کرزی ها و خلیل زادها و احمدزی ها و دیگر طالبان نکتایی پوش در رکاب ملاعمر کور پایین و بالا می دویدند و تئوری های تصفیه قومی را در گوش آن درنده ی یک چشم پف می کردند . امروز که نظریه پردازان برتری جویی قبیله ، فاشیست های پشتونیست ، خود شان مستقیم همه امور را در دست دارند و برای رسیدن به چنین روز و چنین فرصتی هزاران سگ دویی و خود فروشی و غداری را انجام داده اند ، از عملی ساختن نظریه ها و برنامه های ضد انسانی خود دست خواهند کشید ؟! پاسخ روشن است که نه و هرگز.
اینکه با محکم شدن بیخ پشتونیست ها در قدرت ، آینده ی هولناکی در انتظار مردمان غیر پشتون می باشد ، هیچ شک و تردیدی نمی توان داشت ، اما آیا ما تاجیک ها و دیگر مردمان غیر پشتون به شب های تیره و خونینی که از شومی پشتونیست ها بر سر ما آمدنی است اندیشیده ایم و برای نجات خویش چاره ای سنجیده ایم ؟ آیا شرم نیست که با وجود داشتن تلخ ترین تجارب از فریبکاری ها و قرآن خوری های قبیله سالاران ، هنوز هم فریب چرب زبانی ها و باغ سبز و سرخ نشان دادن های کرزی ها و خلیل زاد ها و احدی های فاشیست را بخوریم ؟
پشتون ها و قدرت سیاسی ، ما و شیرینی گک ِ وحدت ملی !
پشتونیست ها جشن دارند ، تکت لاتری شان برآمده است . بزرگترین قدرت جهانی و بیشتر از سی دولت خارجی دیگر ، برای احیای حاکمیت کامل و مطلق پشتون ها در اوغانستان میکوشند . فاشیست ترین نخبه گان پشتون ، امروز گل سر سبد بزم های سیاسی اند . اوغان ذلت که منفور ترین گروه سیاسی اوغانستان بود ، اکنون قدرتمند ترین حزب و دارای صلاحیت های نامحدود در کشور می باشد . هر سو که نگاه می کنیم ، پشتون بازی است و پشتون سازی است و تک تازی پشتونیست هاست . در میدان جنگ ، حاضر اند. در میدان صلح ، حاضر اند . در میدان معامله ، حاضر اند . با جورج بوش همین ها می نشستند ، با باراک اوباما همین ها می نشینند . تونی بلیر اندیوال همین ها بود ، گوردن براون رفیق همین هاست . مطبوعات غرب از همین ها سخن میگوید . حتی برخی از چپگرا ترین و مستقل ترین نشرات غربی هم از ضرورت احیای کامل حاکمیت پشتون ها و باز سازی همه جانبه ی ساختار قرون وسطایی قبیله یی در اوغانستان یاد می کنند و آمدن صلح و ثبات را وابسته به آن می دانند . در امریکا ، هرچه وزیر و سناتور و قصرسفید نشین است ، پشتونیست ها خود را با ایشان چسپانده اند . در انگلستان ، در جرمنی ، در بسیار کشورهای دیگر اروپایی ، هرجا که بروئید ، پشتونیست خود را به درگاه صاحبان قدرت و ثروت رسانیده اند . افکار پوسیده ی خود را ، نقشه ها و برنامه های ضد بشری خود را به هزار رنگ آمیزی و مداری گری ، به مثابه یگانه بدیل واقعی برای بیرون رفت از وضعیت کنونی اوغانستان در ذهنیت قدرتمندان غرب جا کرده اند . دولت های غربی ، دربست در اختیار شان است . دولت پاکستان و دستگاه استخبارات نظامی آن کشور ، خریدار شان است . کشور های عربی عاشق دیدار شان است .
چیز عجیب این است که ، قبیله یی بودن ، قرون وسطایی بودن ، ازتمدن بسیار فاصله داشتن و دیگر چیزهاییکه برای هیچ قومی در جهان امروزی سودی در بر ندارد ، برای پشتونیست ها منبع سود های سیاسی بسیار شده است . پراگنده گی ظاهری شان هم یک منبع دیگر خیر و برکت برای شان می باشد ! طالبان شان مسلح و در حال جنگ های فرمایشی با امریکا و ناتو استند ، اوغان ذلتی های شان دولت را در قبضه گرفته اند ، گلبیدینی های شان دو طرفه خود نمایی می کنند . به این ترتیب ، خود کوزه و خود کوزه گر و خود گل کوزه شده اند . قصه ی دیگران را بیخی مفت ساخته اند . کیها جنگ می کنند ؟ پشتون ها . کیها دولت را در دست دارند ؟ پشتون ها . کاندید های ریاست جمهوری کیها اند ؟ پشتون ها . مشاجره با کیها صورت میگیرد ؟ با پشتون ها . مذاکره با کیها صورت میگیرد ؟ با پشتون ها . تاجیک ها و اوزبیک ها و هزاره ها چه کاره اند ؟ هیچکاره ! خلع سلاح شده ، بی سازمان ، بی رهبری ، متفرق ، ضعیف ، رانده شده از همه گستره های دولت و قدرت .
چند نفری هم که به نام تاجیک و اوزبیک و هزاره به نان و نوایی رسیده اند ، در غم خود و فامیل خویش اند و با شیرینی گک ِ "وحدت ملی" دهانک های خود را شیرین می سازند و دل به این خوش کرده اند که معاونک بی صلاحیت رئیس جمهور و مشاورک بی اعتبار این وزیر و آن وزیر خواهند شد !
پس از دو صد و پنجاه سال ، اندک گسستگی و خللی در کار فرمانروایی قبیله سالاران در اوغانستان پدیدار گشت ، اقوام دیگر هم قامت راست کردند و از قدرت و هیبتی برخوردار شدند ، اما پشتونیست ها و باداران شان چه جنایات و ترفند های را بکار بستند تا آب ها را به جوی های قدیم جاری سازند و قبیله سالاران را از زوال باز به جلال برسانند .
به نظر من ، فاجعه ی بزرگ و هولناکی در راه است . ارواح خبیث عبدالرحمن کله منار ساز و نادر غدار و هاشم جلاد و گل محمد مومند مجنون و داوود دیوانه و نعیم کر و غلام محمد فرهاد پاپا و دیگر فاشیست های قبیله پرست در گردش و زایش اند و دیری نخواهد گذشت که کرزی ها ، ملاعمر ها ، حقانی ها ، گلبدین ها ، احدی ها ، خلیل زاد ها ، احمد زی ها ، اتمر ها ، کریم خرم ها ، فاروق وردک ها و زی ها و زوی های دیگر شان ، با لشکر های مجهز و تا دندان مسلح ، به جان مردم بی سلاح و بی دفاع غیر پشتون بیفتند و دریاهای خون را به مقصد تصفیه های قومی جاری سازند . امروز کانتینر های کتاب های فارسی را به دریا می اندازند ، فردا لاری ها و کانتینر های پُر از اجساد مردمان غیر پشتون به دریا ها خواهند افگند .
حیرت انگیز این است که ما تاجیک ها و دیگر مردمان غیر پشتون که دوصد و شصت سال تجارب تلخ و فراموش ناشدنی از ظلم و جنایت و قتل عام کردن ها و چپاولگری ها و تجاوز به مال و ناموس و دار و ندار خویش را داریم ، هنوز هم خوش خیال در خواب خرگوشی فرو رفته ایم و فکری به حال خویش نمی کنیم !
این اشخاص و گروه هاییکه امروز رهبری سیاسی قبیله را به دست دارند و تمام قدرت و امکانات داخلی و خارجی را هم در اختیار خویش آورده اند ، رگ رگ و مغز استخوان شان از کینه و نفرت نسبت به مردمان غیر پشتون اوغانستان لبریز است . اینها که یکبار خود را محکم بسازند ، کارستانی خواهند کرد که ظلم و جنایات دو صد و شصت ساله را کاملا فراموش کنیم !
ما تاجیک ها ، تاراج شمالی ، تاراج شمال ، غصب زمین و کشتزار های خویش را به یاد داریم ، ما سرازیر شدن ناقلین وحشی را به ملک و جایداد خویش به یاد داریم ، ما قتل عام ها و زمین سوزی ها و کوچ دادن های اجباری را در دوره های مختلف حاکمیت دو صد شصت ساله قبیله پرستان به یاد داریم . همین چند سال پیش ، تطبیق گام به گام مانیفست " دویمه سقاوی " را توسط پاده ی وحشی طالبان به یاد داریم . فراموش نکرده ایم که همین کرزی ها و خلیل زادها و احمدزی ها و دیگر طالبان نکتایی پوش در رکاب ملاعمر کور پایین و بالا می دویدند و تئوری های تصفیه قومی را در گوش آن درنده ی یک چشم پف می کردند . امروز که نظریه پردازان برتری جویی قبیله ، فاشیست های پشتونیست ، خود شان مستقیم همه امور را در دست دارند و برای رسیدن به چنین روز و چنین فرصتی هزاران سگ دویی و خود فروشی و غداری را انجام داده اند ، از عملی ساختن نظریه ها و برنامه های ضد انسانی خود دست خواهند کشید ؟! پاسخ روشن است که نه و هرگز.
اینکه با محکم شدن بیخ پشتونیست ها در قدرت ، آینده ی هولناکی در انتظار مردمان غیر پشتون می باشد ، هیچ شک و تردیدی نمی توان داشت ، اما آیا ما تاجیک ها و دیگر مردمان غیر پشتون به شب های تیره و خونینی که از شومی پشتونیست ها بر سر ما آمدنی است اندیشیده ایم و برای نجات خویش چاره ای سنجیده ایم ؟ آیا شرم نیست که با وجود داشتن تلخ ترین تجارب از فریبکاری ها و قرآن خوری های قبیله سالاران ، هنوز هم فریب چرب زبانی ها و باغ سبز و سرخ نشان دادن های کرزی ها و خلیل زاد ها و احدی های فاشیست را بخوریم ؟