من تحمل زیاد در مقابل هر نوع جنګ فکري را دارم ، اینکه شما قبیله را که من با ان متعلق هستم سګ صفت خواندید ، من برایت جواب امام ابو یوسف قرضاوی را میدهم که یک یهود برای کاستن عزت اش در مظهر عام این طور سوال کرده بود " شما بهتر هستید یا این سگ من؟" او با بسیار ارامش جواب داد " اگر خداوند متعال من را مغفرت نماید پس من بهترم ، و اګر نه سګ تو بهتر از من است" من تو را سگ صفت نميخوانم ، ولې برایت بګویم که من یک ماما داشتم که در مقابل روسها ۸ سال جنګید و یک مجاهد با ایمان بود و اخر هم توسط روسها به تانک بسته شد و شهیدش کردند ، ولې حال نمېدانم اینکه تو به قبیله ان مجاهد و غازي سګ صفت خطاب کردي ، نمېدانم او را چطور سګ صفت بخوانم ، حالانکه در راه اسلام شهید شد.
باز هم فکر میکنم که کدام صفت من به سګ میماند ، البته من در روز ۲ بار یاسین شریف را تلاوت میکنم ، باز فکر میکنم که کدام صفت من به سګ میماند ،
حیرانم کردي ، اینکه ، من مٍثنوي و معنوي مولانا را به زبانم خودم در میارم ، و بارها به زیارت شور عشق میروم ، حیرانم کدام صفت من به سګ میماند ، باز میګویم که در زبان دري و از اهل تصوف دری زبانان از من بهتر نمېداني ، ولې تو قوم من را سګ صفت خواندي ، من قوم و قبیله ترا سګ صفت نمېخوانم چون تربیت من با تو فرق دارد در زبان ما یک شعر است " د مات لوښي اواز کله ثابت خيژي - د هر چا عمل څرګند په خپل ګفتار شي" خو خیر قضا را به ان ذات لا یزال و حاشر میسپاریم که مالک روز قضا است ، از خاطر یک اشپش در داددن پوستین کار عاقلانه نیست.
من تحمل زیاد در مقابل هر نوع جنګ فکري را دارم ، اینکه شما قبیله را که من با ان متعلق هستم سګ صفت خواندید ، من برایت جواب امام ابو یوسف قرضاوی را میدهم که یک یهود برای کاستن عزت اش در مظهر عام این طور سوال کرده بود " شما بهتر هستید یا این سگ من؟" او با بسیار ارامش جواب داد " اگر خداوند متعال من را مغفرت نماید پس من بهترم ، و اګر نه سګ تو بهتر از من است" من تو را سگ صفت نميخوانم ، ولې برایت بګویم که من یک ماما داشتم که در مقابل روسها ۸ سال جنګید و یک مجاهد با ایمان بود و اخر هم توسط روسها به تانک بسته شد و شهیدش کردند ، ولې حال نمېدانم اینکه تو به قبیله ان مجاهد و غازي سګ صفت خطاب کردي ، نمېدانم او را چطور سګ صفت بخوانم ، حالانکه در راه اسلام شهید شد.
باز هم فکر میکنم که کدام صفت من به سګ میماند ، البته من در روز ۲ بار یاسین شریف را تلاوت میکنم ، باز فکر میکنم که کدام صفت من به سګ میماند ،
حیرانم کردي ، اینکه ، من مٍثنوي و معنوي مولانا را به زبانم خودم در میارم ، و بارها به زیارت شور عشق میروم ، حیرانم کدام صفت من به سګ میماند ، باز میګویم که در زبان دري و از اهل تصوف دری زبانان از من بهتر نمېداني ، ولې تو قوم من را سګ صفت خواندي ، من قوم و قبیله ترا سګ صفت نمېخوانم چون تربیت من با تو فرق دارد در زبان ما یک شعر است " د مات لوښي اواز کله ثابت خيژي - د هر چا عمل څرګند په خپل ګفتار شي" خو خیر قضا را به ان ذات لا یزال و حاشر میسپاریم که مالک روز قضا است ، از خاطر یک اشپش در داددن پوستین کار عاقلانه نیست.