استاد پنجشیری گرامی!
یکی از بدی های جامعه ی فرهنگی ما متأسفانه همین عدم تحمل و خویشتنداری و برخوردهای عقده ای باهر مسائل می باشد. آقای باب روی سخن را تا آنجا جهت داد که ناخواسته به درگیری لفظی انجامید. من واقعاً متأسف ام از پیشامد این ناخوشایند و از همه ی خوانندگان معذرت می خواهم.
در ادامه حرف های شما! جناب استاد! شما خوب اشاره کردید. برخی خا همه ی بدی ها و تقصیر را به گردن یک ملیت مثلاً پشتون می اندازد. این دقیقاً مثل همان حرف است که مثلاً عبدالرحمن خان تمام ظلم و جنایت را انجام داد و اینک منتقدان او، جنایت او را بر تمام قوم پشتون حمل و ربط دهد. این غیر منطقی است و درست نیست. در بسیاری از مسائل افغانستان، به جای نقد کردن فرد، به نقد کردن جمع و نهایتاً یک ملیت پرداخته می شود. حقیقتاً همه ی پشتون ها بد نیست. به اصطلاح جنگل تر و خشک دارد. قیاس هایی نظیر آنچه امروز در میان فرهنگیان باب شده، ره به جایی نمی برد و چیزی از بار مشکلات کم نمی کند.
استاد پنجشیری گرامی!
یکی از بدی های جامعه ی فرهنگی ما متأسفانه همین عدم تحمل و خویشتنداری و برخوردهای عقده ای باهر مسائل می باشد. آقای باب روی سخن را تا آنجا جهت داد که ناخواسته به درگیری لفظی انجامید. من واقعاً متأسف ام از پیشامد این ناخوشایند و از همه ی خوانندگان معذرت می خواهم.
در ادامه حرف های شما! جناب استاد! شما خوب اشاره کردید. برخی خا همه ی بدی ها و تقصیر را به گردن یک ملیت مثلاً پشتون می اندازد. این دقیقاً مثل همان حرف است که مثلاً عبدالرحمن خان تمام ظلم و جنایت را انجام داد و اینک منتقدان او، جنایت او را بر تمام قوم پشتون حمل و ربط دهد. این غیر منطقی است و درست نیست. در بسیاری از مسائل افغانستان، به جای نقد کردن فرد، به نقد کردن جمع و نهایتاً یک ملیت پرداخته می شود. حقیقتاً همه ی پشتون ها بد نیست. به اصطلاح جنگل تر و خشک دارد. قیاس هایی نظیر آنچه امروز در میان فرهنگیان باب شده، ره به جایی نمی برد و چیزی از بار مشکلات کم نمی کند.