Kamran Mir Hazar Youtube Channel
حقوق بشر، مردم بومی، ملت های بدون دولت، تکنولوژی، ادبیات، بررسی کتاب، تاریخ، فلسفه، پارادایم و رفاه
سابسکرایب

صفحه نخست کابل پرس > ... > سخنگاه 74935

لت و کوب یک خبرنگار توسط بصیر سالنگی

27 جولای 2013, 11:05, توسط tajik

زبان فارسی در افغانستان منقرض خواهد شد!

شاید ترجمه کتب فرنگی به زبان فارسی برای تاجیکستان و افغانستان بسیار پرهزینه و البته زمان بر باشد، اما ما می توانیم از صدها هزار کتابی که در رشته های گوناگون طی دهها سال توسط صدها مترجم ایرانی به فارسی ترجمه شده استفاده نماییم

تاریخ انتشار: ۲۳:۴۰ ۱۳۹۲/۵/۴

کد خبر: 55235

منبع:

نسخه چاپی

ارسال به شبکه های اجتماعی، وبلاگ ها و دیگر سایت ها ارسال به دیگران

به گزارش تحلیلی بخش سیاسی شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، ، چندی است که عده ای از فعالان سیاسی تلاش دارند تا به هر طریق ممکن، ترویج زبان فارسی در کشور را کاهش داده و به مرور زمان کلمات غنی و کهن فارسی را از فرهنگ دستور زبان افغانستان حذف نمایند.

نمونه کوچکی از این تهاجم فرهنگی را در حذف واژه دانشگاه در صحن علنی مجلس دیده و شنیدید، اما اکنون کار از حذف یک کلمه و صد کلمه و هزار کلمه گذشته و یک جریان خاص تحت حمایت غرب تلاش دارند تا به دلایل خاص، زبان فارسی را از مردم افغانستان گرفته و زبان پشتو و لاتین را جایگزین نمایند.

این نگرانی به حدی است که نویسندگان مطرح مدعی هستند که با وجود مشکلات زبان فارسي در دنياي امروز، می توان گفت: اين زبان در معرض خطر انقراض است و ممکن است با يک تغيير سريع از بين برود. زیرا در حال حاضر فقط در افغانستان، تاجیکستان و ایران به زبان فارسی صحبت می شود.

در حالی که تا 200 سال پيش زبان اداري هند فارسي بوده و هنوز کنار ساختمان وزارت خارجه‌ي هند در دهلي‌نو اشعار فارسي به چشم مي‌خورد؛ اما امروز مي‌بينيم که حتي پارسيان هند حتي نمي‌توانند يک کلمه فارسي صحبت کنند.

در سرود ملي پاکستان فقط يک کلمه غير فارسي وجود دارد و تمام شعارهاي مردم اين کشور به زبان فارسي است. اما مي‌بينيم که مردم پاکستان حتي يک کلمه هم فارسي متوجه نمي‌شوند و زبان مذهبي و درسي‌شان تغيير کرده است. در حالی که اگر چند دهه قبل دولتمردان آن زمان پاکستان به حد کافي قدرتمند بودند، امروز از زبان اردو در اين کشور خبري نبود و مردم فارسي صحبت مي‌کردند.

این وضعیت نگران کننده زبان فارسی حتی در کشورهای فارسی زبان نیز تداوم دارد به حدی که خط رسمي کشور تاجيکستان که فارسی زبان هستند، پس از فروپاشي شوروي هنوز روسي مانده است و امروز هم در معرض تغيير به خط لاتين است؛ همان اتفاقي که براي زبان نوشتاري ترکمنستان افتاد و کشور ترکيه با نفوذ بالاي فرهنگي و با استفاده از شبکه‌هاي ماهواره‌اي و اينترنت ترکمنستان را مستعمره فرهنگي خود کرد و زبان نوشتاري‌شان به لاتين تغيير کرد.

این نگرانی زمانی بیشتر می شود که شما می بینید در افغانستان نیز این عده تلاش دارند تا به هر طریق ممکن که شده حتی با پرداخت هزینه های قابل توجه و دادن تسهیلات، آن کسانی را استخدام نمایند که مسلط به زبانی غیر از زبان فارسی باشند. هرچند این مطلب بسیار مفید است مشروط بر اینکه توطئه برای حذف زبان فارسی مانند کشور مذکور در جریان نباشند.

اما خوشبختانه عده ای از دلسوزان این زبان کهن تلاش داند تا زبان فارسی را به عنوان هفتمین زبان زنده و بزرگ در سازمان ملل ثبت نمایند. شش زبانی که فعلا زبان رسمی سازمان ملل هستند عبارتند از : انگلیسی، فرانسه، اسپانیولی، عربی، روسی ، چینی و البته در حال حاضر ترکها نیز برای اضافه کردن زبان خود به این لیست فعالیت می کنند.

که البته برای ثبت زبان فارسی به عنوان هفتمین زبان بزرگ؛ این زبان باید علاوه بر سه کشور فعلی یعنی ایران و افغانستان و تاجیکستان ، در کشورهای دیگری نیز زبان رسمی باشد . از جمله پاکستان و برخی کشورهای عربی مثل بحرین و عراق که هم زبان و هم خط آنها تا حدود زیادی به فارسی نزدیک است.

از دیگر کشورهایی که می توان به رسمیت بخشیدن زبان فارسی در آن امید بست ، ازبکستان است . زبان رسمی این کشور ازبکی است و اکثر نسبی مردم این کشور نیز ازبک هستند اما به دلیل وجود کانون های اصلی زبان فارسی مانند بخارا ، سمرقند ، فرغانه و ... ، هنوز زبان فارسی در این دیار زنده است.

راه دیگر این است که روسای جمهور این کشورها از جمله جناب کرزی همگام با غربی ها در این توطئه فرهنگی نباشد. چندی پیش حامد کرزی گفته بود زبان آموزشی در دانشکده های مهندسی و پزشکی باید انگلیسی باشد. چرا که عامل عدم رشد اقتصادی ما این است که تحصیلات در رشته‌های مهم به زبانی نیست که آموزش علوم به آن آسان باشد، یا به دست آوردن کتاب آسان باشد.

در حالی که می توان از همین دانشجویان خواست تا این کتب را به زبان فارسی ترجمه کنند. از طرفی شاید ترجمه کتب فرنگی به زبان فارسی برای تاجیکستان و افغانستان بسیار پرهزینه و البته زمان بر باشد، اما ما می توانیم از صدها هزار کتابی که در رشته های گوناگون طی دهها سال توسط صدها مترجم ایرانی به فارسی ترجمه شده استفاده نماییم.

شاید این مطالب بهانه ای باشد تا فارسی زبانان و کسانی که علاقه مند به حفظ این زبان کهن می باشند، تلاش نمایند تا فروغ این زبان در افغانستان نیز مانند پاکستان و هند و عراق با توطئه های غرب خاموش نشود.

جستجو در کابل پرس