يكی از كارشناسان ارشد فرهنگ و زبانهای باستانی توانست نوشته استوانه‌ی كورش بزرگ را بر روی بزرگترین لوح گِلی (تابلت) دربردارنده‌ی دبیره میخی، در جهان بازنويسی كند. استوانه کورش، استوانه‌ای گِلین دربردارنده‌ی یک کتیبه سی‌وپنج رجی به زبان اَکَدی (زبان بابلی) است که در پای یک سازه بدست هرمزد رسام در هنگام کاوشهای باستان‌شناسی معبد مردوک در بابل در سال ١٨٧٨ یافت شد. تکه دوم که دربرگیرنده رج ٣٦ تا ٤٥ بود، در گردایه بابِلی دانشگاه یِیل بدست "پروفسور برگر" شناسایی شد. بنابراین همه نوشته کتیبه دربردارنده‌ی ٤٥ رج است که سه رج نخست آن میتوان گفت بگونه درست از میان رفته و پایان نبشته هم نیمه کاره است.
سهيل دلشاد، كارشناس ارشد فرهنگ و زبانهای باستانی از دانشگاه تهران، نوشتار استوانه را بازنويسی كرده است. نویسه بازنویسی شده دستاورد ٦ماه پژوهش و بررسی کارهای پژوهشگران سرشناس جهانی و فراهم چندین نسخه رونوشت برای به دست آوردن بهترین و نزدیک‌ترین ریخت نوشتاری به نوشتار بنیادی استوانه است. نویسه بازنویسی شده سراپا برابر با نوشته‌های شناخته شده و برابر با نوشته بنیادین بوده و بیگمان در روند بازنویسی، ریزبینانه بخشهای شکسته شده‌ی نوشته بنیادین هم به‌کار گرفته شده است.
این بازنويسی پس از ٢٥٥٢ سال پس از درونش سپاهیان کورش به بابل و نوشتن فرمان کورش، با پایش همان پایه نگارشی و زبانی نوشته شده است. بازنویسی شده برای پژوهشگران در زمینه‌ی تاریخ و زبان و فرهنگ میانرودان باستان و هخامنشیان، به شوند شکل و اندازه‌ی نوشتاری این اثر، ارزش دارد چرا که این پژوهشگران اگر با زبان و دبیره بابلی آشنا باشند به آسانی میتوانند از این نویسه برای پژوهش و حتا آموزش بهره ببرند.
متون بازنویسی شده از آنجاییکه در اندازه‌ی بسیار بزرگ (بدرستی بر بزرگترین لوح گِلی جهان که دربرگیرنده دبیره میخی است) آماده شده است توانِش کار گذاشتن در جایگاه‌های گوناگون تاریخی، گردشگری و فرهنگی برای بازدید دوستداران تاریخ و فرهنگ ایرانزمین و آشنایی نزدیک با شیوه‌ی نگارش و نشانه‌های نوشته‌شده بر روی نوشتار بنیادین استوانه را دارد.
با نگرش به اینکه نوشتار بنیادین استوانه فرمان کورش در ایران وجود ندارد و قالبهای بی‌کیفیت و گاهی نادرست از استوانه‌ی فرمان کورش قالب بنیادی همه ی استوانه های کنونی در بازار ایران هستند. این استوانه‌ها که به‌گونه‌ی پيشكش میان دوستداران رد و بدل میشوند تنها ریخت استوانه را دارند و دیگر اثری از نوشتار بنیادین درست نگارش شده بر روی آن هدایای نمادین نیست چنانچه این نوشتار نوشته شده بر روی استوانه است که برای ایرانیان و جهانیان باارزش و مهم به‌شمار می‌آید و نه ریخت آن. با این ويژگيها وجود نسخه‌های بازنویسی شده با نشانه‌های روشن و با شیوه نگارش دانشی یکی از بایسته های بازار فرهنگی ایران است.
سهيل دلشاد، نوآور اين بازنويسی در گفت‌وگو با خبرنگار امرداد آشكار ساخت:«برای بازنویسی این متن از بنمايه‌های پارسی، انگلیسی، فرانسوی و آلمانی بهره برده‌ام. در کنار از بنمايه‌های ارزشمند، نگارنده با رایزنی دانشی استادان به‌نام بخش زبانهای باستانی ميانرودان توانستم اینکار را آغاز كرده و با دیدگاهای کارشناسی ایشان به پایان برسانم.»
وی ادامه داد: «پس از پايان نگارش نسخه‌ی پایانی نویسه استوانه بر روی کاغذ در گام سپس به نگارش نسخه نخستین نویسه استوانه بر روی لوح گلی به اندازه ٦٦ در ٦٤ سانتیمتر پرداختم. از آنجاییکه رج نوشتار بنیادین به اندازه نزدیک به ٢٢ سانتیمتر بوده و حجم بالای نشانه‌های نوشته شده در این رج شوند به هم چسبیدگی نشانه‌ها شده بود برآن شدیم تا اندازه رج را بیشتر کرده و سرانجام از بهم فشردگی نوشتار بازنویسی شده پيشگیری كنم. سرانجام پس از ٦ماه کار و پژوهش نویسه استوانه فرمان کورش پس از گذشت نزديک به ٢٥٥٢سال از ورود پیروزمندانه کورش بزرگ به بابل (در سال ٥٣٩ پیش از میلاد) و نوشتن فرمان وی بر روی الواح و استوانه های گِلی، بازنویسی شد. اینکار را بر روی بزرگترین تابلت دربردارنده‌ی دبیره میخی، در جهان انجام داده‌ام.» (تارنمای امرداد)
يكی از كارشناسان ارشد فرهنگ و زبانهای باستانی توانست نوشته استوانه‌ی كورش بزرگ را بر روی بزرگترین لوح گِلی (تابلت) دربردارنده‌ی دبیره میخی، در جهان بازنويسی كند. استوانه کورش، استوانه‌ای گِلین دربردارنده‌ی یک کتیبه سی‌وپنج رجی به زبان اَکَدی (زبان بابلی) است که در پای یک سازه بدست هرمزد رسام در هنگام کاوشهای باستان‌شناسی معبد مردوک در بابل در سال ١٨٧٨ یافت شد. تکه دوم که دربرگیرنده رج ٣٦ تا ٤٥ بود، در گردایه بابِلی دانشگاه یِیل بدست "پروفسور برگر" شناسایی شد. بنابراین همه نوشته کتیبه دربردارنده‌ی ٤٥ رج است که سه رج نخست آن میتوان گفت بگونه درست از میان رفته و پایان نبشته هم نیمه کاره است.
سهيل دلشاد، كارشناس ارشد فرهنگ و زبانهای باستانی از دانشگاه تهران، نوشتار استوانه را بازنويسی كرده است. نویسه بازنویسی شده دستاورد ٦ماه پژوهش و بررسی کارهای پژوهشگران سرشناس جهانی و فراهم چندین نسخه رونوشت برای به دست آوردن بهترین و نزدیک‌ترین ریخت نوشتاری به نوشتار بنیادی استوانه است. نویسه بازنویسی شده سراپا برابر با نوشته‌های شناخته شده و برابر با نوشته بنیادین بوده و بیگمان در روند بازنویسی، ریزبینانه بخشهای شکسته شده‌ی نوشته بنیادین هم به‌کار گرفته شده است.
این بازنويسی پس از ٢٥٥٢ سال پس از درونش سپاهیان کورش به بابل و نوشتن فرمان کورش، با پایش همان پایه نگارشی و زبانی نوشته شده است. بازنویسی شده برای پژوهشگران در زمینه‌ی تاریخ و زبان و فرهنگ میانرودان باستان و هخامنشیان، به شوند شکل و اندازه‌ی نوشتاری این اثر، ارزش دارد چرا که این پژوهشگران اگر با زبان و دبیره بابلی آشنا باشند به آسانی میتوانند از این نویسه برای پژوهش و حتا آموزش بهره ببرند.
متون بازنویسی شده از آنجاییکه در اندازه‌ی بسیار بزرگ (بدرستی بر بزرگترین لوح گِلی جهان که دربرگیرنده دبیره میخی است) آماده شده است توانِش کار گذاشتن در جایگاه‌های گوناگون تاریخی، گردشگری و فرهنگی برای بازدید دوستداران تاریخ و فرهنگ ایرانزمین و آشنایی نزدیک با شیوه‌ی نگارش و نشانه‌های نوشته‌شده بر روی نوشتار بنیادین استوانه را دارد.
با نگرش به اینکه نوشتار بنیادین استوانه فرمان کورش در ایران وجود ندارد و قالبهای بی‌کیفیت و گاهی نادرست از استوانه‌ی فرمان کورش قالب بنیادی همه ی استوانه های کنونی در بازار ایران هستند. این استوانه‌ها که به‌گونه‌ی پيشكش میان دوستداران رد و بدل میشوند تنها ریخت استوانه را دارند و دیگر اثری از نوشتار بنیادین درست نگارش شده بر روی آن هدایای نمادین نیست چنانچه این نوشتار نوشته شده بر روی استوانه است که برای ایرانیان و جهانیان باارزش و مهم به‌شمار می‌آید و نه ریخت آن. با این ويژگيها وجود نسخه‌های بازنویسی شده با نشانه‌های روشن و با شیوه نگارش دانشی یکی از بایسته های بازار فرهنگی ایران است.
سهيل دلشاد، نوآور اين بازنويسی در گفت‌وگو با خبرنگار امرداد آشكار ساخت:«برای بازنویسی این متن از بنمايه‌های پارسی، انگلیسی، فرانسوی و آلمانی بهره برده‌ام. در کنار از بنمايه‌های ارزشمند، نگارنده با رایزنی دانشی استادان به‌نام بخش زبانهای باستانی ميانرودان توانستم اینکار را آغاز كرده و با دیدگاهای کارشناسی ایشان به پایان برسانم.»
وی ادامه داد: «پس از پايان نگارش نسخه‌ی پایانی نویسه استوانه بر روی کاغذ در گام سپس به نگارش نسخه نخستین نویسه استوانه بر روی لوح گلی به اندازه ٦٦ در ٦٤ سانتیمتر پرداختم. از آنجاییکه رج نوشتار بنیادین به اندازه نزدیک به ٢٢ سانتیمتر بوده و حجم بالای نشانه‌های نوشته شده در این رج شوند به هم چسبیدگی نشانه‌ها شده بود برآن شدیم تا اندازه رج را بیشتر کرده و سرانجام از بهم فشردگی نوشتار بازنویسی شده پيشگیری كنم. سرانجام پس از ٦ماه کار و پژوهش نویسه استوانه فرمان کورش پس از گذشت نزديک به ٢٥٥٢سال از ورود پیروزمندانه کورش بزرگ به بابل (در سال ٥٣٩ پیش از میلاد) و نوشتن فرمان وی بر روی الواح و استوانه های گِلی، بازنویسی شد. اینکار را بر روی بزرگترین تابلت دربردارنده‌ی دبیره میخی، در جهان انجام داده‌ام.» (تارنمای امرداد)