نگارش های فیسبوکی: کد بین المللی زبان هزاره گی؛ دفتر شاعران جهان؛ ژنتیک و امیری باراکا

جناب !

شما که بعضاً مرتکب شعر می شوی و به لسان « نشک » نیز می سرایی ، درنوشته هایت فرق بین واژه های فارسی و عربی را بایست که بدانی . مثلاً می نویسی :
« فعلن ، دقیقن ، کاملن و ... » این ها واژه های عربی اند و بایست به همان شکل عربی آن نوشته شوند .
این اختراع شما که با تغیر الف به نون آن را فارسی نموده اید ، بابا ای والله !؟

توجه بفرمایید :

واژه های عربی مختوم به « الف » با تنوین دو « زبر » به همان شکل عربی آن نوشته می شود .
تنوین ( دو زبر، دو زیر، دو پیش در حرف آخر واژه ها ) :
تنوین تنها بر واژه های عربی نوشته میشود و در زبان دری تنوین « دو زبر » بر واژه های عربی رایج میباشد که قواعد نوشتن آن چنین است .
الف – بنابر قاعدۀ کلی و رایج در پایان واژۀ مورد نظر « الفی » میافزاییم و بالای آن « دو زبر » می نویسیم ، مانند :
اصلاً ، اجمالاً ، اساساً ، حتماً ، قسماً ، عیناً ، مثلاً ، ابداً ، فوراً ، مختصراً ، حقیقتاً ، نسبتاً ، موقتاً ، ذاتاً ، عجالتاً ، ندراتاً .
ب – تنوین « دوزبر » در واژه های عربی مختوم به همزه « ء » بر سر همزه نوشته میشود ، مانند :
استثناء استثناءً
جزء جزءً
نکته دستوری : کابرد تنوین با واژه های غیرعربی در زبان دری درست نیست . چون :
تیلفوناً ، تلگراماً ، زباناً ، ناچاراً .
مأخذ :
( روش املای زبان دری ) ص 19
به کوشش پویا فاریابی
پوهاند داکتر محمد رحیم الهام
پوهاند داکتر عبدلاحمد جاوید
پوهنوال محمد عمر زاهدی
واصف باختری
اعظم رهنورد زریاب
پوهنمل لطیف ناظمی
پوهیالی فاریابی