آقای هادی میران سلام برشما.
قدم و قلم شما را ثابت و با صلابت آرزو دارم. اجازه بدهید به عرض برسانم که هرگز و هیچ گاه بی تفاوت در برابر آنچه برسر برادران هزاره ما در بهسود و میدان ولایت وردک میاید نبوده، نیستیم و نخواهیم بود!به همین گونه ناراحتی هر هموطن ما ما را ناراحت میسازد؛و حد اقل قادر به درک این حقیقت هستیم که به قول معروف حکومت کرزی و افغان ملت برای فعلا " حاضر را میزند " تا به غیر حاضر زخم چشم نشان داده باشد!تجربه طالب به خوبی در خاطره ها باقیست که شلاق جور و تعدی ایشان هیچ فرقی بین هزاره، تاجیک یا ازبیک نمی گذاشت و برگرده همه یکسان می کوبید و در مرگ همه به یک موسیقی " اتن " راه می انداخت! بنده بار ها و در فرصت های متفاوت با استفاده از وسایل مختلف به دوستان عرض کرده ام که پروژه بهسود یک پروژه آزمایشی این رژیم مسخره قومی هست؛ اگر اینان در بهسود موفق به غضب زمین و زندگی مردم هزاره شدند آنگاه دیگر از کوتل خیرخانه آغاز و تا ارتفاعات واخان بدخشان هم از ایلغار باز نمی ایستند! ایکاش ما انرژی و اندیشه هایمان را صرف ایجاد فضای همگرایی و همزبانی میکردیم! ایکاش هنوز این فرصت را از دست ندهیم و به مرگ همدیگر مان شادمان نشویم و فریب ریا وتزویر این سالوس سالاران را نخوریم. شما لطفا به آدرس های که در پائین عرایضم می نویسم مراجعه نموده و بازتاب حوادث المناک بهسود را در تارنما های وطنداران دیگر مطالعه نمایئد تا مطمین شوید که درد ما مشترک هست و ما میدانیم که هر جوان هزاره یی که به خاک می افتد دشمن قدمی به زمین و خانه تاجیک و ازبیک همسایه اش نزدیک میشود و زود است که آتش دامان ما را نیز بیگرد! اما همانگونه که نادر غدار و عبدالرحمان سفاک نتوانستند قامت صبر ملت شریف هزاره را خم کنند؛ کرزی که بیچاره ترین فرد کشور ماست ؛ آرزوی اسیر کردن هزاره ها یا دیگر اقوام را به گور خواهد برد. اگر قرار است حکومتی باشد و نظام و قانونی برای همه باید یکسان باشد و اینک دیریست که زمان " سرادری " و " باداری " یک قوم بر اقوام دیگر گذشته است. تا زمانیکه اقوام نیمه وحشی که از جبر تاریخ مجبور از همزیستی با آنانیم به این باور نرسند که این خانه مشترک ماست، این غایله ادامه خواهد داشت و ما اجبار و ادبار داریم که به ایشان این امر را تفهیم کنیم زیرا آنان از نگاه ذهنی خیلی هاعقب افتاده اند! پس مسوولیت مایان خیلی سنگین و سهمگین است دفاع از حریم خودمان و تربیت همسایه ! این دو کار صبر، بردباری و دانش لازم دارد که بحمدالله خصایل ذاتی ما اند.
آقای هادی میران سلام برشما.
قدم و قلم شما را ثابت و با صلابت آرزو دارم. اجازه بدهید به عرض برسانم که هرگز و هیچ گاه بی تفاوت در برابر آنچه برسر برادران هزاره ما در بهسود و میدان ولایت وردک میاید نبوده، نیستیم و نخواهیم بود!به همین گونه ناراحتی هر هموطن ما ما را ناراحت میسازد؛و حد اقل قادر به درک این حقیقت هستیم که به قول معروف حکومت کرزی و افغان ملت برای فعلا " حاضر را میزند " تا به غیر حاضر زخم چشم نشان داده باشد!تجربه طالب به خوبی در خاطره ها باقیست که شلاق جور و تعدی ایشان هیچ فرقی بین هزاره، تاجیک یا ازبیک نمی گذاشت و برگرده همه یکسان می کوبید و در مرگ همه به یک موسیقی " اتن " راه می انداخت! بنده بار ها و در فرصت های متفاوت با استفاده از وسایل مختلف به دوستان عرض کرده ام که پروژه بهسود یک پروژه آزمایشی این رژیم مسخره قومی هست؛ اگر اینان در بهسود موفق به غضب زمین و زندگی مردم هزاره شدند آنگاه دیگر از کوتل خیرخانه آغاز و تا ارتفاعات واخان بدخشان هم از ایلغار باز نمی ایستند! ایکاش ما انرژی و اندیشه هایمان را صرف ایجاد فضای همگرایی و همزبانی میکردیم! ایکاش هنوز این فرصت را از دست ندهیم و به مرگ همدیگر مان شادمان نشویم و فریب ریا وتزویر این سالوس سالاران را نخوریم. شما لطفا به آدرس های که در پائین عرایضم می نویسم مراجعه نموده و بازتاب حوادث المناک بهسود را در تارنما های وطنداران دیگر مطالعه نمایئد تا مطمین شوید که درد ما مشترک هست و ما میدانیم که هر جوان هزاره یی که به خاک می افتد دشمن قدمی به زمین و خانه تاجیک و ازبیک همسایه اش نزدیک میشود و زود است که آتش دامان ما را نیز بیگرد! اما همانگونه که نادر غدار و عبدالرحمان سفاک نتوانستند قامت صبر ملت شریف هزاره را خم کنند؛ کرزی که بیچاره ترین فرد کشور ماست ؛ آرزوی اسیر کردن هزاره ها یا دیگر اقوام را به گور خواهد برد. اگر قرار است حکومتی باشد و نظام و قانونی برای همه باید یکسان باشد و اینک دیریست که زمان " سرادری " و " باداری " یک قوم بر اقوام دیگر گذشته است. تا زمانیکه اقوام نیمه وحشی که از جبر تاریخ مجبور از همزیستی با آنانیم به این باور نرسند که این خانه مشترک ماست، این غایله ادامه خواهد داشت و ما اجبار و ادبار داریم که به ایشان این امر را تفهیم کنیم زیرا آنان از نگاه ذهنی خیلی هاعقب افتاده اند! پس مسوولیت مایان خیلی سنگین و سهمگین است دفاع از حریم خودمان و تربیت همسایه ! این دو کار صبر، بردباری و دانش لازم دارد که بحمدالله خصایل ذاتی ما اند.
با عرض ادب حضور شما.
www.faratarazmarzha.org
www.khawaran.com
www.sarnawesht.com