بازداشت 15 خبرنگار وتوقیف یک روزنامه و خاموشی رسانه‌ها و جامعه مدنی افغانستان
25 اكتبر 2014, 22:04
«مسلمانان کابل» همین ها اند؟
درسمت راست، تظاهرات دردانشگاه را می بینید که دانشجویان!! پرچم های داعش وطالبان را برافراشته اند.
حاجی فرید سردسته ی یک عده ی محدود مظاهره چی درکابل در واکنش به نشر یک مطلب در کابل ایکسپرس می گوید:
" امروز مسلمانان شهر کابل در اینجا جمع شده اند ما از نظام فعلی تقاضا می کنیم آن فرد را به محکمه ارجاع کند و حکم شریعت را بالایش تطبیق نماید در غیر آن فکر نکنم که ملت افغانستان به جز حکمی که شریعت برایش تعین کرده به دیگر چیز راضی نمی باشند."
من ویدئو های منتشره ازین اجماع «مسلمانان کابل» را دقیق دیدم که شمار شان نهایتاً ازچند صد نفر فرمایشی بیشتر نبود. کابل حدود پنج میلیون جمیعت دارد؛ ومرز کشی ( کفر ومسلمان) به وسیله ی فریدخان خوش چهره، خبطِ لاعلاج موصوف را برملا می کند. مگر چرا مردم در سطح عام ازین گونه همایش ها بیزار اند؟ مردم تجربه های جانکاهی ازین تاجران احساسات مردم اندوخته اند و تاوان های زیادی را هم پرداخته اند وهر اندازه یی هم که سطح دریافت شان از قضایا اندک باشد؛ باز هم زنده گی برای شان آموخته است که بزنس گران اسلامی از چه نوع آب و خاکی اند. درعقب این نمایش ها، بی هیچ اگر ومگر، اداره های اطلاعات خارجی قرار دارند و تنی چند معاش بگیر از سوی طرف طالب وایران از فضای به وجود آمده، بهره وری سیاسی می کنند. در کدام نص دینی آمده است که بستن دانشگاه ها از مصادیق شرعی به شمار آید. درکدام نص آمده است که بردن زن وپسر مردم مایه ی اغماض باشد و جو سازی تبلیغاتی، تکلیف شرعی قیاس شود.
زمانی که سال گذشته مواد انفجاری را میان کتاب خدا جاسازی کرده و درمسجد لوگر، والی را ترور کردند؛ هیچ یک از مسلمانان ازجنس حاجی فرید از بهر شریعت و دفاع از اسلام برعلیه شقاوت آئینان حرکتی از خود ظاهر نساخت.
حضور «ملت!» همین است؟ فساد وشریعت شکنی، تتها نوشتار مخدوش کننده ی احساسات عمومی در باره ی مقدسات نیست؛ فساد عظیم آن باشد که جمعی از مسلمانان «کافراندرون» کمر به تباهی امت اسلامی درافغانستان بسته و بازار جفا وخیانت را با رنگ ها و نمایش های عجیبی آراییده اند. شماری از مفسدان، بیت المال را خالی کرده و هنوز پا برگلوی «ملت» می فشارند؛ بی آن که «ملت!» و «مسلمانان کابل» خم به ابرو بیاورند. گویا کار شریفانه و شریعت پسندانه ای انجام داده اند! چرا این ملت برای مجازات مردی که بالای دخترش هفت سال تمام تجاوز کرده و از وی اولاد هایی زاده شده، درخواست تطبیق شریعت نمی کنند و موارد بریدن گوش وبینی نوامیس خویش را با سکوت دور میزنند؟ چرا این ها در برابر قتل وجرح و سربریدن «مسلمانان» چشم های خود را می بندند وفقط زمانی ظهور می کنند که یا مطلبی واکنش زا درجایی یا به سهو یا به دلیل (شاید) پرونده سازی چند استفاده جو از نام اهالی مطبوعات نشر می شود و یا هم نظامیان غافل امریکایی اوراق کتاب مقدس را همراه با آشغال ها در گوشه ی ریخته اند؟!
«مسلمانان شهرکابل» وشخص حاجی فرید ( که از برکت پول امریکایی چند سال درعشرت سرای پارلمان دم خود راچاق کرد) در دیگر موارد، یک سره وجود خارجی نمی داشته باشند. حکومت کرزی بنا به تصمیم گروه های مجاهدین دولتی، هزاران مجرم وآدم کش را دو باره به جان مردم رها کردند مگر از سوی «مسلمانان شهرکابل» هیچ صدایی بلند نشد. سحرگل را در تهکاوی پارچه پارچه کردند؛ حاجی فرید با سروصورتی مانند پنیر خام، به زنده گی دردولت تحت الحمایه ی کفار به وند بازی خود سرگرم بود.
هم اکنون قرار گزارش های غیررسمی، هزاران پسربچه از شش ساله شروع تا شانزده ساله، به شکل ربوده شده و یا فروخته شده یا رضا کارانه، از سوی قوماندانان، متنقذین ووابسته های «تنظیم ها» در مناطق شمال تحت آموزش رقص و هنرعشقبازی قرار گرفته و همه روزه بالای آن ها تجاوز جنسی صورت می گیرد و برای جمعی که خود را برتر از دیگران از جمله مسلمانان، مجاهدین ومقاومتی های خط اول به حساب می آورند؛ مجلس آرایی می کنند؛ بالای این پسربچه ها مزایده های عجیب وغریبی صورت می گیرد تا آن جا نفرات مسلح کله گنده های جهادی به جان هم می افتند و مانند حادثه ی بغلان، جوانانی در دفاع از فسقِ نماینده گان «مسلمانان» به خون می افتند.
حال از کجای این خراب سرای بی صاحب داستان بگوییم تا نیم رخ حاجی فرید ها را مردم ببینند؟ نهاد های حقوق بشر و پژوهشگران دفاع از کودکان، گزارش های مدهشی در اختیار خود دارند که نمی توانند علیه مجریان فسق وفجور ( همان پیشگامان از نوع حاجی فرید ها) دعوا ترتیب دهند. حاجی فرید و چند غافلِ گرفتار شده در عنکبوت استخبارات هیچ حس واکنشی در برابر وضعیتی که دوره ی لوط علیه السلام را به یاد می آورد؛ ندارند. غارت بیت المال ثواب دانسته شده و «مسلمانان» هیچ تکانی نمیخورند؛ مسلمانی اگر این است؛ کفر، منافقت وشرک چیست؟
( بر گرفته از گزارش نامه افغانستان پرچمهای داعش و طالبان در گزارشنامه دیده می شود، به گزارشنامه مراجعه شود.)
«مسلمانان کابل» همین ها اند؟
درسمت راست، تظاهرات دردانشگاه را می بینید که دانشجویان!! پرچم های داعش وطالبان را برافراشته اند.
حاجی فرید سردسته ی یک عده ی محدود مظاهره چی درکابل در واکنش به نشر یک مطلب در کابل ایکسپرس می گوید:
" امروز مسلمانان شهر کابل در اینجا جمع شده اند ما از نظام فعلی تقاضا می کنیم آن فرد را به محکمه ارجاع کند و حکم شریعت را بالایش تطبیق نماید در غیر آن فکر نکنم که ملت افغانستان به جز حکمی که شریعت برایش تعین کرده به دیگر چیز راضی نمی باشند."
من ویدئو های منتشره ازین اجماع «مسلمانان کابل» را دقیق دیدم که شمار شان نهایتاً ازچند صد نفر فرمایشی بیشتر نبود. کابل حدود پنج میلیون جمیعت دارد؛ ومرز کشی ( کفر ومسلمان) به وسیله ی فریدخان خوش چهره، خبطِ لاعلاج موصوف را برملا می کند. مگر چرا مردم در سطح عام ازین گونه همایش ها بیزار اند؟ مردم تجربه های جانکاهی ازین تاجران احساسات مردم اندوخته اند و تاوان های زیادی را هم پرداخته اند وهر اندازه یی هم که سطح دریافت شان از قضایا اندک باشد؛ باز هم زنده گی برای شان آموخته است که بزنس گران اسلامی از چه نوع آب و خاکی اند. درعقب این نمایش ها، بی هیچ اگر ومگر، اداره های اطلاعات خارجی قرار دارند و تنی چند معاش بگیر از سوی طرف طالب وایران از فضای به وجود آمده، بهره وری سیاسی می کنند. در کدام نص دینی آمده است که بستن دانشگاه ها از مصادیق شرعی به شمار آید. درکدام نص آمده است که بردن زن وپسر مردم مایه ی اغماض باشد و جو سازی تبلیغاتی، تکلیف شرعی قیاس شود.
زمانی که سال گذشته مواد انفجاری را میان کتاب خدا جاسازی کرده و درمسجد لوگر، والی را ترور کردند؛ هیچ یک از مسلمانان ازجنس حاجی فرید از بهر شریعت و دفاع از اسلام برعلیه شقاوت آئینان حرکتی از خود ظاهر نساخت.
حضور «ملت!» همین است؟ فساد وشریعت شکنی، تتها نوشتار مخدوش کننده ی احساسات عمومی در باره ی مقدسات نیست؛ فساد عظیم آن باشد که جمعی از مسلمانان «کافراندرون» کمر به تباهی امت اسلامی درافغانستان بسته و بازار جفا وخیانت را با رنگ ها و نمایش های عجیبی آراییده اند. شماری از مفسدان، بیت المال را خالی کرده و هنوز پا برگلوی «ملت» می فشارند؛ بی آن که «ملت!» و «مسلمانان کابل» خم به ابرو بیاورند. گویا کار شریفانه و شریعت پسندانه ای انجام داده اند! چرا این ملت برای مجازات مردی که بالای دخترش هفت سال تمام تجاوز کرده و از وی اولاد هایی زاده شده، درخواست تطبیق شریعت نمی کنند و موارد بریدن گوش وبینی نوامیس خویش را با سکوت دور میزنند؟ چرا این ها در برابر قتل وجرح و سربریدن «مسلمانان» چشم های خود را می بندند وفقط زمانی ظهور می کنند که یا مطلبی واکنش زا درجایی یا به سهو یا به دلیل (شاید) پرونده سازی چند استفاده جو از نام اهالی مطبوعات نشر می شود و یا هم نظامیان غافل امریکایی اوراق کتاب مقدس را همراه با آشغال ها در گوشه ی ریخته اند؟!
«مسلمانان شهرکابل» وشخص حاجی فرید ( که از برکت پول امریکایی چند سال درعشرت سرای پارلمان دم خود راچاق کرد) در دیگر موارد، یک سره وجود خارجی نمی داشته باشند. حکومت کرزی بنا به تصمیم گروه های مجاهدین دولتی، هزاران مجرم وآدم کش را دو باره به جان مردم رها کردند مگر از سوی «مسلمانان شهرکابل» هیچ صدایی بلند نشد. سحرگل را در تهکاوی پارچه پارچه کردند؛ حاجی فرید با سروصورتی مانند پنیر خام، به زنده گی دردولت تحت الحمایه ی کفار به وند بازی خود سرگرم بود.
هم اکنون قرار گزارش های غیررسمی، هزاران پسربچه از شش ساله شروع تا شانزده ساله، به شکل ربوده شده و یا فروخته شده یا رضا کارانه، از سوی قوماندانان، متنقذین ووابسته های «تنظیم ها» در مناطق شمال تحت آموزش رقص و هنرعشقبازی قرار گرفته و همه روزه بالای آن ها تجاوز جنسی صورت می گیرد و برای جمعی که خود را برتر از دیگران از جمله مسلمانان، مجاهدین ومقاومتی های خط اول به حساب می آورند؛ مجلس آرایی می کنند؛ بالای این پسربچه ها مزایده های عجیب وغریبی صورت می گیرد تا آن جا نفرات مسلح کله گنده های جهادی به جان هم می افتند و مانند حادثه ی بغلان، جوانانی در دفاع از فسقِ نماینده گان «مسلمانان» به خون می افتند.
حال از کجای این خراب سرای بی صاحب داستان بگوییم تا نیم رخ حاجی فرید ها را مردم ببینند؟ نهاد های حقوق بشر و پژوهشگران دفاع از کودکان، گزارش های مدهشی در اختیار خود دارند که نمی توانند علیه مجریان فسق وفجور ( همان پیشگامان از نوع حاجی فرید ها) دعوا ترتیب دهند. حاجی فرید و چند غافلِ گرفتار شده در عنکبوت استخبارات هیچ حس واکنشی در برابر وضعیتی که دوره ی لوط علیه السلام را به یاد می آورد؛ ندارند. غارت بیت المال ثواب دانسته شده و «مسلمانان» هیچ تکانی نمیخورند؛ مسلمانی اگر این است؛ کفر، منافقت وشرک چیست؟
( بر گرفته از گزارش نامه افغانستان پرچمهای داعش و طالبان در گزارشنامه دیده می شود، به گزارشنامه مراجعه شود.)