Kamran Mir Hazar Youtube Channel
حقوق بشر، مردم بومی، ملت های بدون دولت، تکنولوژی، ادبیات، بررسی کتاب، تاریخ، فلسفه، پارادایم و رفاه
سابسکرایب

صفحه نخست کابل پرس > ... > سخنگاه 85701

فاروق وردک پاکستانی جاسوس د تروریستانو پلار سره

26 نوامبر 2014, 10:53

مادری که در بدل خون پسرخود، 25 طالب را کشت
در آغازهفته جاری زنان روستائی حماسه آفریدند وبا طالبان آدمکش برای 11 ساعت جنگیدند وآنها را مجبور به فرار از روستای خود نمودند.
گزارشها حاکی است که هفته گذشته ولسوالی بالابلوک فراه مورد هجوم 400 نفر طالب پاکستانی قرارگرفته بود. در ولسوالی بالابلوک فراه اکثراً پشتونهای نورزی زندگی میکنند. طالبان یک پولیس جوان را که تازه لباس افسری برتن کرده بود، دستگیرکردند و او را در جلو چشمان مادرش تیرباران نمودند. ریزه گل،مادر این پولیس، وقتی دید که طالبان، با قساوت وسنگدلی فرزند جوانش راکه تازه لباس پولیسی برتن کرده بود، در پیش چشمانش تیرباران کردند، او بجای ندبه وگریه و زاری وافتادن در پای طالبان، سلاح برمیدارد و با همراهی عروس بیوه ودخترجوان وپسر بچۀ ده ساله اش ،خود را به پوستۀ امنیتی ایکه در آنجا شوهرش درحال جنگ با طالبان بود، میرساند ویکجا با شوهرش ، به مقابله باطالبان می پردازد.

بگزارش تلویزیون طلوع از کابل،جنگ میان اعضای خانوادۀ ریزه گل وطالبان بعد ازآن که پسرجوان شان توسط طالبان کشته شد، تا ساعت 11 شب شب دوام میکند وطالبان را متحمل تلفات سنگین کرده مجبور به فرار از محل می نمایند، ووقتی خانوادۀ ریزه گل دوباره به خانه خود برمیگردند، می بینند که به تعداد 25 نفرطالب کشته و7 نفر شان زخمی افتاده اند.

بزودی مردم محل ومنسوبین پولیس مرکز فراه به محل حادثه می شتابند و از شهامت ودلیری زن ومرد وکودک این خانواده دندان حیرت برلب میگذارند و ازتصمیم بجای این مادر قهرمان تمجید وقدر دانی میکنند. قوماندان پولیس فراه در مصاحبه با خبرنگار طلوع نیوز اظهار داشت که : شجاعت ومقاومت این خانواده ،یک باردیگر خاطرۀ دلیری های ملالی میوند را درخاطرها زنده نمود واین عمل شجاعانه وحماسه آفرین ریزه گل وخانواده اش برای مردم فراه وبخصوص پولیس فراه مایۀ افتخار ومباهات است. شوهر ریزه گل در لباس پولیس به پشتو بیان کرد که ساعت 11 روز پسرجوانش را طالبان شهید کردند، اما من بجای اینکه در فکر مردۀ فرزند شوم، در فکر دفاع از ناموس وطن شدم وبا خود گفتم: این خاک ، خاک ملالی ها است که به ما به میراث مانده است، سرمیدهیم وسنگر نمیدهیم و بالاخره دشمن را طوری که لازم بود، سبق دادیم.

فرزند ده سالۀ این خانواده نیز به پشتو بیان داشت که طالبان عروسک های پاکستانی اند وما هرگز به آنها اجازه نمیدهیم که برخانه وقریۀ ما حمله کنند. عروس بیوه و دختر جوان خانواده نیز از صورت مقاومت و حملات پیهم خانواده با مرمی وانداختن نارنجک برسر طالبان در داخل حویلی ها و پناه گاه های شان بصورت شجاعانه وخیلی نورمال صحبت میکردند. این خانواده که بزبان پشتو صحبت میکردند، ظاهراً باید از پشتونهای نورزی باشند. روحیه مقاومت ومبارزۀ اعضای این خانواده مثال وسمبول خوبی از شجاعت و دلیری زنان افغان است وثابت میکند که اگر برای زنان کشور شرایط جهت اشتراک شان در امر دفاع از میهن و کاراعمارکشور میسرگردد، دست کمی از مردان ندارند ومیتوانند مصدرفعالیت های شگفتی انگیز گردند واین ذهنیت را که زن عاجزه وناتوان است واز عهدۀ کارهای مهم ،مثلاً مبارزه در دفاع از وطن توانائی ندارند،غلط ثابت میشود. بدون تردید اگر هریک از فامیل های نظامی افغانستان یک یک چنین روشی را که دراین خانوادۀ فراهی صورت گرفته وعملاً ما شاهد شجاعت وپیکار دلیرانه آنها در مقابل متجاوزین بودیم،درخانواده های خود پیاده کنند، افغانسنان بجای 350 هزار سرباز، 700 هزار سرباز خواهد داشت که با چنین نیرویی میتواند با هرنیروی متجاوزی مقابله نماید.

جستجو در کابل پرس