سردبیر کابل پرس? ، درست و دقیق و جسورانه میگوید؛ چرا به « معلول» بپردازیم و اصل و علت را فراموش کنیم. اگر، همین گونه که مینگریم، افغانستان، توسط شورای روحانیون و علما«!»، بقعه های اعراب اشغالگرو کابینه ای با ریش و تسبیح تزویری، اداره شود؛هر روز و همه سال شاهد مرگ فرخنده ها خواهیم بود!اما در یک جامعه خرد گرا،هیچ چیز « مقدس» نیست؛ در یک جامعه که آزادی بیان، نهادینه شده باشد،« کفر گویی» نیز جزوی لاینفک از موارد « آزادی بیان»است.روشنفکران وحشت زدهء افغانستان و اهالی قلم نشسته در خارج،هم «آزادی بیان» را دوست میدارند هم« اسلام عزیز» را!
و این خیانت عریان است به شعور بشری، به دموکراسی و سکولاریزم.گویا امریکای اشغالگر ، زمام امور کشور متصرفه ( افغانستان) را به مولوی نیازی ها و سیاف ها و کشاف ها و سائر اوباش اخوانی مثل محقق و شرکاء داده ، و خیال خود را از هر سو، آسوده کرده است!
چرا در کشوری که نان خوردن ، پیدا نمیشود؛ اینهمه مضحکه« قرآن سوزی» علم میشود؛ ترا به قرآن چکار ای گرسنه ای اشغال شده؛ ای از شعور تهی شده و برای منافع اجنبی، انباشته شده!
ترا زنباره گان تاریخ، مردان گردن کلفت قبیله،ملک عبدالله ها و سلمان ها و خامنه ای ها،و سائر رهزنان نشسته بالای سکو های نفت ، وسیلهء عیش و عشرت و « گشت دم توپ» کرده اند!
باید آزادی بیان، پشتیبانی و نهادینه شود؛ حق« کفرگویی» نیز به رسمیت شناخته شود؛ نه اینکه از دست نشاندگانی مثل اشرف خان وعبدالله عبدالله ، با التماس خواسته شود، قاتلین فرخنده ، مجازات شوند!
سردبیر کابل پرس? ، درست و دقیق و جسورانه میگوید؛ چرا به « معلول» بپردازیم و اصل و علت را فراموش کنیم. اگر، همین گونه که مینگریم، افغانستان، توسط شورای روحانیون و علما«!»، بقعه های اعراب اشغالگرو کابینه ای با ریش و تسبیح تزویری، اداره شود؛هر روز و همه سال شاهد مرگ فرخنده ها خواهیم بود!اما در یک جامعه خرد گرا،هیچ چیز « مقدس» نیست؛ در یک جامعه که آزادی بیان، نهادینه شده باشد،« کفر گویی» نیز جزوی لاینفک از موارد « آزادی بیان»است.روشنفکران وحشت زدهء افغانستان و اهالی قلم نشسته در خارج،هم «آزادی بیان» را دوست میدارند هم« اسلام عزیز» را!
و این خیانت عریان است به شعور بشری، به دموکراسی و سکولاریزم.گویا امریکای اشغالگر ، زمام امور کشور متصرفه ( افغانستان) را به مولوی نیازی ها و سیاف ها و کشاف ها و سائر اوباش اخوانی مثل محقق و شرکاء داده ، و خیال خود را از هر سو، آسوده کرده است!
چرا در کشوری که نان خوردن ، پیدا نمیشود؛ اینهمه مضحکه« قرآن سوزی» علم میشود؛ ترا به قرآن چکار ای گرسنه ای اشغال شده؛ ای از شعور تهی شده و برای منافع اجنبی، انباشته شده!
ترا زنباره گان تاریخ، مردان گردن کلفت قبیله،ملک عبدالله ها و سلمان ها و خامنه ای ها،و سائر رهزنان نشسته بالای سکو های نفت ، وسیلهء عیش و عشرت و « گشت دم توپ» کرده اند!
باید آزادی بیان، پشتیبانی و نهادینه شود؛ حق« کفرگویی» نیز به رسمیت شناخته شود؛ نه اینکه از دست نشاندگانی مثل اشرف خان وعبدالله عبدالله ، با التماس خواسته شود، قاتلین فرخنده ، مجازات شوند!