با سلام
به نظر من هم شجاعت آقای قیام در بیان حقایق قابل تقدیر است. اما ایشان این حقایق را نه کامل گفته اند و نه به شیوه درست. مثلا اینکه جنایت هرکسی بر عهده خود اوست و نه کسی دیگر و جنایتکاران دهه های اخیر افغانستان نیز از همین قرار است و نباید انها را صرف بازتاب اعمال حاکمان گذشته پشتون بدانیم، چرا که با این منطق میتوانیم بگوییم کار آنها نیز نتیجه یک سری از اعمال دیگران است و این سلسله تمام نمی شود. دیگر اینکه ایشان همه پشتونهای گذشته را با عنوان نیاکان قوم من مورد نکوهش قرار داده که این کار ایشان واقعا اشتباه است و باید حساب مردم را از حساب حاکمان خودکامه که سلسله پادشاهی خانوادگی داشتند جدا کرد. اما نباید این نکته را فراموش کرد که میلیت پشتون این پتانسیل پرورش همچین انسانهای خودکامه را در مقایسه با دیگر اقوام بیشتر داراست.
دیگر اینکه ایشان به خیالم یا از ضرب المثل "از ماست که برماست" خبر نداشته اند یا هنگام نوشتن مقاله یادشان نبوده که همه را جز پشتونها تبرئه کرده است.
اما بپردازم به نقد نقد همین مقاله:
همه ما میدانیم که مسعود ومزاری و گلبدین و دوستم و ... و ... در زمان جنگ با شوروی جنگیدند و از این راه هم به قدرت رسیدند و هم به وطن خدمت کردند جدا از اینکه با چه اهداف و نیاتی این کار را کردند. اما بهتر است بپردازیم به کارنامه این قهرمانان پس از جهاد و در دروان جنگهای داخلی. به نظر من همه این آقایان مقصر بودند که جنگهای داخلی را براه انداختند و کشور را از بد بدتر کردند. اگر تاجیکها مسعود را قهرمان ملی لقب داده اند این فقط یه سیاست سیاه کاری است و فقط برای عده ای از مردم تاجیک قابل قبول است و نه برای من هزاره که هزاران نفر از هموطنانم در زیر گلوله باران مسعود در کابل شهید شدند و نه برای پشتون که هزاران نفر از هموطنش در کابل شهید شد و نه برای هیچ انسان آزده دیگری. مزاری نیز در این میان دست کمی از مسعود نداشت و با شعله افروزی جنگها باعث بدبختی بیش از پیش کشور و مردم ما شد.
اگر به نظر خانم حضرتی مسعود و مزاری مقصر نیستند پس چه کسی مسئول جنگهای داخلی و ویرانی کابل هستند در زمانی که دست گلبدین از قدرت کوتاه شده بود و فقط مسعود و ربانی و دوستم و مزاری در کابل بودند و دست تقریبا همه نیروهای پشتون از حکومت و قدرت کوتاه شده بود.
نه خواهر عزیز، همه این مصبتهایی که بعد از دوران انقلاب نصیب ما شد نتیجه خودخواهی ها و قدرت طلبی های همین افرادی است که تو آنها را تبرئه می کنی. دیگه وقت آن گذشته که هزاره با دفاع از مزاری و تاجیک بادفاع از مسعود و ازبک با دفاع از دوستم برای قوم خود رهبر و قهرمان بتراشد و قوم گرایی را شدت بخشد. من دارم پیش لرزه های موجی را می شنوم که مردم ما براساس اعمال این افراد در مورد آنها قضاوت می کننند نه درمورد اینکه انها از کدام قوم هستند. با اینکه هنوزم خیلی از افراد قوم گرای مثل شما هستند که به این واقعیت تن نمیدهند اما من نسبت به آینده روشن خوشبین هستم. روزی که دیگر برای افراد متعصب و قوم گرا جایی در محافل ژورنالیستی و علمی نیست
با سلام
به نظر من هم شجاعت آقای قیام در بیان حقایق قابل تقدیر است. اما ایشان این حقایق را نه کامل گفته اند و نه به شیوه درست. مثلا اینکه جنایت هرکسی بر عهده خود اوست و نه کسی دیگر و جنایتکاران دهه های اخیر افغانستان نیز از همین قرار است و نباید انها را صرف بازتاب اعمال حاکمان گذشته پشتون بدانیم، چرا که با این منطق میتوانیم بگوییم کار آنها نیز نتیجه یک سری از اعمال دیگران است و این سلسله تمام نمی شود. دیگر اینکه ایشان همه پشتونهای گذشته را با عنوان نیاکان قوم من مورد نکوهش قرار داده که این کار ایشان واقعا اشتباه است و باید حساب مردم را از حساب حاکمان خودکامه که سلسله پادشاهی خانوادگی داشتند جدا کرد. اما نباید این نکته را فراموش کرد که میلیت پشتون این پتانسیل پرورش همچین انسانهای خودکامه را در مقایسه با دیگر اقوام بیشتر داراست.
دیگر اینکه ایشان به خیالم یا از ضرب المثل "از ماست که برماست" خبر نداشته اند یا هنگام نوشتن مقاله یادشان نبوده که همه را جز پشتونها تبرئه کرده است.
اما بپردازم به نقد نقد همین مقاله:
همه ما میدانیم که مسعود ومزاری و گلبدین و دوستم و ... و ... در زمان جنگ با شوروی جنگیدند و از این راه هم به قدرت رسیدند و هم به وطن خدمت کردند جدا از اینکه با چه اهداف و نیاتی این کار را کردند. اما بهتر است بپردازیم به کارنامه این قهرمانان پس از جهاد و در دروان جنگهای داخلی. به نظر من همه این آقایان مقصر بودند که جنگهای داخلی را براه انداختند و کشور را از بد بدتر کردند. اگر تاجیکها مسعود را قهرمان ملی لقب داده اند این فقط یه سیاست سیاه کاری است و فقط برای عده ای از مردم تاجیک قابل قبول است و نه برای من هزاره که هزاران نفر از هموطنانم در زیر گلوله باران مسعود در کابل شهید شدند و نه برای پشتون که هزاران نفر از هموطنش در کابل شهید شد و نه برای هیچ انسان آزده دیگری. مزاری نیز در این میان دست کمی از مسعود نداشت و با شعله افروزی جنگها باعث بدبختی بیش از پیش کشور و مردم ما شد.
اگر به نظر خانم حضرتی مسعود و مزاری مقصر نیستند پس چه کسی مسئول جنگهای داخلی و ویرانی کابل هستند در زمانی که دست گلبدین از قدرت کوتاه شده بود و فقط مسعود و ربانی و دوستم و مزاری در کابل بودند و دست تقریبا همه نیروهای پشتون از حکومت و قدرت کوتاه شده بود.
نه خواهر عزیز، همه این مصبتهایی که بعد از دوران انقلاب نصیب ما شد نتیجه خودخواهی ها و قدرت طلبی های همین افرادی است که تو آنها را تبرئه می کنی. دیگه وقت آن گذشته که هزاره با دفاع از مزاری و تاجیک بادفاع از مسعود و ازبک با دفاع از دوستم برای قوم خود رهبر و قهرمان بتراشد و قوم گرایی را شدت بخشد. من دارم پیش لرزه های موجی را می شنوم که مردم ما براساس اعمال این افراد در مورد آنها قضاوت می کننند نه درمورد اینکه انها از کدام قوم هستند. با اینکه هنوزم خیلی از افراد قوم گرای مثل شما هستند که به این واقعیت تن نمیدهند اما من نسبت به آینده روشن خوشبین هستم. روزی که دیگر برای افراد متعصب و قوم گرا جایی در محافل ژورنالیستی و علمی نیست