آقای فرهاد سلام
در کشورهايی مانند افغانستان معمولا، برخورد سنت با نوگرايی خونين می باشد. البته تنها منظور اين چند کشور عقب ماننده ی کنونی نيست. بلکه کشورهای پيشرفته ی کنونی نيز در زمان خود، برخورد های خونينی با نوگرايی و تجدد داشته اند. در افغانستان به چشم می بينيم که بازی آشکاری با سنت و نوگرايی صورت می گيرد. نيروی خلاق نوگرايی کم است و يا فرصت برای آشکار شدن نمی يابد و يا اينکه فرصت هايی که بايد در اختيار نيروهای خلاق باشد، در دست افراد سوء استفاده جو ست. از سويی ديگر باز هم بر زندگی قبيله ای تاکيد می شود که نمونه ی آن را در برگزاری جرگه ی امن منطقه ای خواهيم ديد. هنوز روسای قبيله را می خواهند که در تصميم گيری های کلان سهيم بسازند. بی اعتنا به پارلمانی که بوجود آمده و گويی از مظاهر جهان نو است، تصميمم گيری ها به واپسگرايان واگذار می شود. اميدوار باشيم که نوگرايان فرصت يابند و از خونين تر کردن صحنه ی افغانستان بکاهند و مانع از خشونت بيشتر شوند. احترام
آقای فرهاد سلام
در کشورهايی مانند افغانستان معمولا، برخورد سنت با نوگرايی خونين می باشد. البته تنها منظور اين چند کشور عقب ماننده ی کنونی نيست. بلکه کشورهای پيشرفته ی کنونی نيز در زمان خود، برخورد های خونينی با نوگرايی و تجدد داشته اند. در افغانستان به چشم می بينيم که بازی آشکاری با سنت و نوگرايی صورت می گيرد. نيروی خلاق نوگرايی کم است و يا فرصت برای آشکار شدن نمی يابد و يا اينکه فرصت هايی که بايد در اختيار نيروهای خلاق باشد، در دست افراد سوء استفاده جو ست. از سويی ديگر باز هم بر زندگی قبيله ای تاکيد می شود که نمونه ی آن را در برگزاری جرگه ی امن منطقه ای خواهيم ديد. هنوز روسای قبيله را می خواهند که در تصميم گيری های کلان سهيم بسازند. بی اعتنا به پارلمانی که بوجود آمده و گويی از مظاهر جهان نو است، تصميمم گيری ها به واپسگرايان واگذار می شود. اميدوار باشيم که نوگرايان فرصت يابند و از خونين تر کردن صحنه ی افغانستان بکاهند و مانع از خشونت بيشتر شوند. احترام