واو! این مقاله چقدر هم به سر مقاله دیروزی 8 صبح شباهت دارد و مستقیم کاپی شده است. آیا آقای بصیر بیگزاد سرمقاله نویس 8 هستند و یا ...........
اینهم سرمقاله دیروزی 8 صبح:
اطراف کرزی خالی می شود؛ کابینه لرزان، رییس جمهور تنها
نورالحق احدی، وزیر مالیه کشور در حالی استعفا داد که قرار است در انتخابات ریاست جمهوری سال آینده به عنوان نامزد حزب افغان ملت حضور بیابد.
با خروج آقای احدی از کابینه رییس جمهور کرزی، شمار وزارت خانه های که عملا بدون وزیر اند و یا از سوی سرپرست ها هدایت می شوند، به پنج وزارت خانه می رسد که شامل وزارت مالیه، سرحدات، تجارت، مهاجرین و ترانسپورت می شود. این در حالی است که براساس تصمیم ولسی جرگه قرار است وزیر صحت عامه، آقای فاطمی استیضاح شود که به این ترتیب شمار وزارت خانه های بدون وزیر ممکن است به شش عدد برسد.
در عین حال با توجه به نزدیک شدن زمان برگزاری انتخابات و گرمتر شدن معامله های سیاسی، بعید نیست که شمار دیگری از وزیران کابینه آقای کرزی نیز یکی بعد از دیگر دامن گرم ولی نعمت فعلی خود را رها کنند و به دنبال چهره های جدیدتر بروند.
کرزی در حالی با چالش استعفا، عدم همکاری و استیضاح شماری از وزیران قدرتمند و نزدیک به خود در کابینه اش رو به رو است که بحران زمان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری، نیز به یک مشکل عمده در برابر وی قدعلم کرده است. هنوز معلوم نیست که رییس جمهور در مورد نقض صریح قانون اساسی و تمدید غیرمشروع حکومت خود، برای مدت بیشتر از دوماه چگونه برخورد خواهد کرد و یا در صورت موافقت با طرح کمیسیون انتخابات با زمان برگزاری انتخابات، بحران عدم مشروعیت حکومت اش را چگونه توجیه خواهد کرد.
کرزی اکنون باید به این مساله وقوف یافته باشد که نسبت به هر زمان دیگری در افغانستان حمایت سیاسی و مردمی خود را از دست داده است و نیز هیچ امیدی برای دست دراز کردن به سوی دوستان غربی اش نیز ندارد؛ زیرا متحدان غربی اش نیز به نسبت اظهارات غیردیپلوماتیک وی و نیز اقدام های ناکافی و ضعیف اش در مقابله با مشکلات افغانستان و عمدتا فساد اداری به شدت از وی نا امید شده اند.
هرچند کرزی این روزها به شدت مصروف چانه زنی های سیاسی با طیف های مختلفی است، اما او به صورت رسمی اعلام نکرده است که خودش را برای انتخابات آینده نامزد خواهد کرد، یانه. شاید گفته شود که او قبلا این مساله را به روشنی بیان کرده است، اما با توجه به تغییر شرایط سیاسی در افغانستان و تغییر در اداره حکومت ایالات متحده امریکا و با الطبع آن تغییر در شیوه نگرش و حمایت متحدان اروپایی افغانستان نسبت به اوضاع این کشور و شخص رییس جمهور کرزی، باید محاسبات خود را از احتمال نامزد شدن آقای کرزی طوری دیگر تنظیم نماییم.
کرزی می داند که اگر در شرایط موجود تمایل خود را برای نامزد شدن به کرسی ریاست جمهوری مطرح کند، کشمکش سیاسی ای که در پی اعلام زمان برگزاری انتخابات، ایجاد شده است چند برابر خواهد شد و اوضاع بیش از پیش خراب تر خواهد کرد. هم چنان اعلام نامزدی آقای کرزی در شرایط موجود ممکن است واکنش شماری از متحدان غربی افغانستان را بر انگیزد و آنها عدم تمایل خود را نسبت به کرزی بیان کنند که در این صورت شانس امیدواری کرزی برای انتخابات کمتر خواهد حتا افراد نزدیکتری نیز کنار آقای کرزی را ترک کنند و به جناح شخصیت های بپیوندند که احتمال پیروزی شان بالاتر است و یا حداقل غرب از آنها حمایت می کند.
شاید کرزی بخواهد حتا در زمان باقی مانده از زمان ریاست جمهوری - با وجود مسایلی که یاد شد- کسانی را به کرسی وزارت فریفته کند و در چند روز دیگر این افراد را به ولسی جرگه معرفی کند، اما بعید به نظر می رسد که چهره های جدی و مهم در مدت باقی مانده به جناح کرزی بپیوندند و شانس خود را برای دوره بعدی ریاست جمهوری قربانی کنند.
اما به هرحال کرزی باید کرسی های خالی کابینه را پر کند در غیر آن سرپرستان وزارت ها هیچ گونه مسوولیتی نزد پارلمان و مردم ندارند و نیز هیچ تضمینی مبنی بر این که آنها در پست خود متعهد باشند، وجود ندارند.
واو! این مقاله چقدر هم به سر مقاله دیروزی 8 صبح شباهت دارد و مستقیم کاپی شده است. آیا آقای بصیر بیگزاد سرمقاله نویس 8 هستند و یا ...........
اینهم سرمقاله دیروزی 8 صبح:
اطراف کرزی خالی می شود؛ کابینه لرزان، رییس جمهور تنها
نورالحق احدی، وزیر مالیه کشور در حالی استعفا داد که قرار است در انتخابات ریاست جمهوری سال آینده به عنوان نامزد حزب افغان ملت حضور بیابد.
با خروج آقای احدی از کابینه رییس جمهور کرزی، شمار وزارت خانه های که عملا بدون وزیر اند و یا از سوی سرپرست ها هدایت می شوند، به پنج وزارت خانه می رسد که شامل وزارت مالیه، سرحدات، تجارت، مهاجرین و ترانسپورت می شود. این در حالی است که براساس تصمیم ولسی جرگه قرار است وزیر صحت عامه، آقای فاطمی استیضاح شود که به این ترتیب شمار وزارت خانه های بدون وزیر ممکن است به شش عدد برسد.
در عین حال با توجه به نزدیک شدن زمان برگزاری انتخابات و گرمتر شدن معامله های سیاسی، بعید نیست که شمار دیگری از وزیران کابینه آقای کرزی نیز یکی بعد از دیگر دامن گرم ولی نعمت فعلی خود را رها کنند و به دنبال چهره های جدیدتر بروند.
کرزی در حالی با چالش استعفا، عدم همکاری و استیضاح شماری از وزیران قدرتمند و نزدیک به خود در کابینه اش رو به رو است که بحران زمان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری، نیز به یک مشکل عمده در برابر وی قدعلم کرده است. هنوز معلوم نیست که رییس جمهور در مورد نقض صریح قانون اساسی و تمدید غیرمشروع حکومت خود، برای مدت بیشتر از دوماه چگونه برخورد خواهد کرد و یا در صورت موافقت با طرح کمیسیون انتخابات با زمان برگزاری انتخابات، بحران عدم مشروعیت حکومت اش را چگونه توجیه خواهد کرد.
کرزی اکنون باید به این مساله وقوف یافته باشد که نسبت به هر زمان دیگری در افغانستان حمایت سیاسی و مردمی خود را از دست داده است و نیز هیچ امیدی برای دست دراز کردن به سوی دوستان غربی اش نیز ندارد؛ زیرا متحدان غربی اش نیز به نسبت اظهارات غیردیپلوماتیک وی و نیز اقدام های ناکافی و ضعیف اش در مقابله با مشکلات افغانستان و عمدتا فساد اداری به شدت از وی نا امید شده اند.
هرچند کرزی این روزها به شدت مصروف چانه زنی های سیاسی با طیف های مختلفی است، اما او به صورت رسمی اعلام نکرده است که خودش را برای انتخابات آینده نامزد خواهد کرد، یانه. شاید گفته شود که او قبلا این مساله را به روشنی بیان کرده است، اما با توجه به تغییر شرایط سیاسی در افغانستان و تغییر در اداره حکومت ایالات متحده امریکا و با الطبع آن تغییر در شیوه نگرش و حمایت متحدان اروپایی افغانستان نسبت به اوضاع این کشور و شخص رییس جمهور کرزی، باید محاسبات خود را از احتمال نامزد شدن آقای کرزی طوری دیگر تنظیم نماییم.
کرزی می داند که اگر در شرایط موجود تمایل خود را برای نامزد شدن به کرسی ریاست جمهوری مطرح کند، کشمکش سیاسی ای که در پی اعلام زمان برگزاری انتخابات، ایجاد شده است چند برابر خواهد شد و اوضاع بیش از پیش خراب تر خواهد کرد. هم چنان اعلام نامزدی آقای کرزی در شرایط موجود ممکن است واکنش شماری از متحدان غربی افغانستان را بر انگیزد و آنها عدم تمایل خود را نسبت به کرزی بیان کنند که در این صورت شانس امیدواری کرزی برای انتخابات کمتر خواهد حتا افراد نزدیکتری نیز کنار آقای کرزی را ترک کنند و به جناح شخصیت های بپیوندند که احتمال پیروزی شان بالاتر است و یا حداقل غرب از آنها حمایت می کند.
شاید کرزی بخواهد حتا در زمان باقی مانده از زمان ریاست جمهوری - با وجود مسایلی که یاد شد- کسانی را به کرسی وزارت فریفته کند و در چند روز دیگر این افراد را به ولسی جرگه معرفی کند، اما بعید به نظر می رسد که چهره های جدی و مهم در مدت باقی مانده به جناح کرزی بپیوندند و شانس خود را برای دوره بعدی ریاست جمهوری قربانی کنند.
اما به هرحال کرزی باید کرسی های خالی کابینه را پر کند در غیر آن سرپرستان وزارت ها هیچ گونه مسوولیتی نزد پارلمان و مردم ندارند و نیز هیچ تضمینی مبنی بر این که آنها در پست خود متعهد باشند، وجود ندارند.