طرح چند بخش کردن افغانستان، البته نه ساختن چند دولت، ظاهرا طرح ثمر بخشی خواهد بود. آنهائیکه از این طرح هراس دارند بیشتر ساکنین جنوب افغانستان هستند. آنها این را می دانند که با عملی شدن چنین طرحی، شمال که هم اکنون از آرامی نسبی برخوردار است، هر چه بیشتر آرام تر وشگوفا تر خواهد شد. درحالیکه جنوب همچنان در گرو منظق کور طالبان وعنعنات پوسیده ی گذشته باقی خواهد ماند.
پرسش این است که چرا باید بخاطر دو ولایت، هلمند وقندهار که طالبان در آن حماقت می کنند وسر می برند، مردم در سایر نقاط افغانستان رنج برده و در بی سرنوشتی به سر ببرند؟ اگر مردم این دو ولایت حکومت مانند حکومت طالبان می خواهند، پس بگذارند طالبان در آنجا حاکمیت کنند. اگر نمی خواهند پس از طالبان حمایت نکنند.
با عملی شدن این طرح، به نظر می رسد پولی که به افغانستان سرازیر می شود به گونه بهتر در مناطق مختلف تقسیم وبرنامه های توسعوی در بیشترنقاط افغانستان به اجرا در خواهد آمد.
تنها خوفی که وجود دارد این است که حاکمان بخشهای که ایجاد می شود، ممکن است، با توجه به عدم وجود یک سلطه ی بالا تر یا یک پارلمان قوی، به استبداد وخود کامگی رو آورند.
طرح چند بخش کردن افغانستان، البته نه ساختن چند دولت، ظاهرا طرح ثمر بخشی خواهد بود. آنهائیکه از این طرح هراس دارند بیشتر ساکنین جنوب افغانستان هستند. آنها این را می دانند که با عملی شدن چنین طرحی، شمال که هم اکنون از آرامی نسبی برخوردار است، هر چه بیشتر آرام تر وشگوفا تر خواهد شد. درحالیکه جنوب همچنان در گرو منظق کور طالبان وعنعنات پوسیده ی گذشته باقی خواهد ماند.
پرسش این است که چرا باید بخاطر دو ولایت، هلمند وقندهار که طالبان در آن حماقت می کنند وسر می برند، مردم در سایر نقاط افغانستان رنج برده و در بی سرنوشتی به سر ببرند؟ اگر مردم این دو ولایت حکومت مانند حکومت طالبان می خواهند، پس بگذارند طالبان در آنجا حاکمیت کنند. اگر نمی خواهند پس از طالبان حمایت نکنند.
با عملی شدن این طرح، به نظر می رسد پولی که به افغانستان سرازیر می شود به گونه بهتر در مناطق مختلف تقسیم وبرنامه های توسعوی در بیشترنقاط افغانستان به اجرا در خواهد آمد.
تنها خوفی که وجود دارد این است که حاکمان بخشهای که ایجاد می شود، ممکن است، با توجه به عدم وجود یک سلطه ی بالا تر یا یک پارلمان قوی، به استبداد وخود کامگی رو آورند.