منطق کور حبیب الله رفیع در قبال به دریا انداختن کتب فارسی

شب گذشته تلویزیون لمر برنامه داشت که دران دین محمد راشد مبارز معین وزارت فرهنگ و حبیب الله رفیع یکی از سردمداران دشمنی با زبان وفرهنگ زبان فارسی اشتراک داشتند. برای اولین بار اقای مبارز از غیرت کار گرفتند وعمل ریختن کتابهای زبان فارسی را به دریا تقبیع کردند. من ندانستم که ایا واقعا اقای مبارز بنابر جریحه دار شدن احساسات خود این کار را کردند ویا بدین حساب که از زمان حکومت کرزی وقت کم باقی مانده است وبنا انها هم میخواهند برای اینده امادگی بگیرند. اما به هرصورت نفس کار در این بود که اقای مبارز این عمل را تقبیع کردند.

با این عمل قبیله گرایانه روشنفکران فاشیست نشان دادند که در قدم اول دست کم از هیتلر وسازمان نازی که یک زمانی در یک عمل از قبل سنجیده شده ملیونها جلد کتاب را به اتش کشیدند دست کم نیستند ودرقدم دوم این قبیله گرایان فاشیست وبی فرهنگ از فرهنگ فارسی میهراسند نشان دادن که اگر برادران طالبی شان مکتب وکتاب میسوزانند این طالبان نکتایی پوش کتاب را میشویند وبه دریا می اندازند بنا همان گفته مشهور که سگ زرد برادر شغال است در مورد این قبیله گرایان فاشیست به خوبی صدق میکند. یعنی دولتمردان سگ زرد صفت افغان ملتی وفاشیست برادران طالب شغال فاشیست مذهبی خود هستند! این عمل انها در حقیقت دشمنی بسیار اشکارا در قدم اول با مذهب تشیع است. من منحیث یک سنی مذهب به عقاید واندیشه های اهل تشیع ولو اینکه بعضی انها برایم بصورت افسانه معلوم میشود سخت احترام قایل هستم وعقیده دارم که کتاب نهج البلاغه نزد اهل تشیع همان ارزشی را دارد که نزد ما سنی ها کتاب بخاری دارد بنا به دور انداختن این کتاب توهین اشکارا به عقاید اهل تشیع است . در قدم بعدی این اقدام سگ صفتان شغال سیرت توهین اشکارا به زبان فارسی است. زبان پشتو وفرهنگ پشتو سالها است که از بالنده گی زبان فارسی دراین خطه رنج میبرد وسگ صفتانی پیدا شده اند که اشکارا به این زبان فخیم هتک حرمت میکنند که لعنت به خود وابا واجداد وافتخارات قومی شان باد!

در این مصاحبه یکی از سردمداران قبیله وی، مرد یک چشمی که چند صباحی در یک مسجد درس خوانده واز فضله مردم به حیث یک طالب تغذیه کرده وبنا بر فقر فرهنگی برای وی قبیله گرایان فاشیست لقب استادی داده اند (حبیب الله رفیع) هم داد سخن داد ودرقدم اول زبان فارسی وانچه را که وی مداخله ایران در افغانستان خواند تقبیع وتوهین کرد که البته نشان دهنده خباثت ذاتی وی بود. ولی انچه که قابل توجه بود این بود که وی گفت که وی مخالف به دریا انداختن این کتاب ها واعلان عنواین این کتب بود زیرا این عمل باعث میشود که اذهان عامه متوجه این کتب شده ومردم علاقمند خواندن این کتاب شوند. رفیع یک مثال هم زد وکتاب افغانستان در مسیر تاریخ را یاد اوری کرد که در زمان ظاهر شاه نشر این کتاب متوقف شد که باعث جلب اذهان عامه شد وبعدا در زمان حکومت کمونیستی هزارها جلد از این کتاب در یک روز به فروش رسید. وی گفت که علت شهرت کتاب افغانستان در مسیرتاریخ غبار همین مسله بود. این خود نشان میدهد که رفیع چقدر احمق وبیسواد تشریف دارد زیرا وی ارزش تاریخی این کتاب را نمیداند بلکه علت محبوبیت انرا عدم انتشار ان میداند که این خود نمایانگر بیسواد بودن این ابله است که قرار است از وی هم در اینده به نام حبیب الله رفیع بابا یاد گردد