بدون آزادی انتخابات بی معناست

دوست نهایت عزیزم کاوه غرجی،
مقاله زیباوستودنی ییکه نوشته اید،درین هیچ شکی نیست واقعیت دارد.اماچه چاره، درکشوریکه چهل قدرت بیگانه وجوداشته باشد هرگونه بکاربردانخابات بنظرم جایی رانمیگرد؛زیرامردم پشت نخود سیاه روان کردن است. گیریم برحسب تصادف ویاباآرای مردم یک کاندید عنصرملی ریاست جمهوری پیروزگردد؛میتوانداراده خلق بقررت برساند شاید نی.فکرمیکنم هنوزمردم مادربست یکپاچه نیستندازآن رییس جمهورعدم وابسته خارجیهاتاسرحدمرگ پشتیبانی نمایند.بدلیل این خارجیهاتوسط خودمابسیارآگاهانه مزدورپزیری کرده اند.پس به گب هیچ نیروی خارجی این ملک رهاکردنی نیستند.درین صورت یک پرسش خیلی ساده مطرح میگردد،چه بایدکرد؟وسیله تبلیغاتی هم دردست فرزندان راستین مردم نیست.مردم نیزحوصله این راندارندکه ضدبیگانه جنگ نمایدواگرنیت اینراداشته باشندبازهمین عناصروابسته وناباب مانندطالبهادراسشان قرارمیگیرندواصلن شانسی برافرادملی وامثالهم کنون من نه می بینم.دیگرکسانیکه دم ازآگاهی مردم میزنند مصروف حرفهای انتخاباتی هستنددرین عرصه اکثریت مطلق شان خودنمایی میکنند.کسی جرات نداردگبهای لازمی برودمیان مردم ازنزدیک مطرح کند.من آینده این ملک دربن بست میبینم،علاج اساسی اش راازهمه قلم بدست تان وصاحب نظران بشمول خودشماولوهرکسی دیگر هم باشدازین تارنماخواهانم.باعرض حرمت