تراژیدی در افغانستان همیشه بوسیله خائینان ملی آغاز شده است. اگر فقط به سی سال گذشته نظر افگنیم، طوریکه نویسنده هم فرموده اند داود خان یکی از شخصیت های ملی کشور که نام او لرزه بر اندام پنجابی ها کثیف پاکستانی می انداخت اول بوسیله اجنت های معلوم العال پاکستان حکمتیار و مسعود تضیف گردید و بعداً روسها او را سر به نیست کردند. خائنان ملی حکمتیار و مسعود با سازماندهی اولین شورش ها در لغمان و پنجشیر که مستقیما ً از طرف آی اس آی پاکستان رهبری میشد اولین ضربه را بر پیکر جمهوری نوبنیاد داود خان وارد کردند. که بعداً این شورش ها در خوست، پکتیا و کنر گسترش یافت. داود خان در برابر این اشرار پاکستانی راهی دیگری جز تغییر سیاست خود نداشت. تضیف حکومت او برای روسها چانس خوبی را برابر کرد تا دو گروه وفادار به شوروی را با قتل میر اکبر خیبر یکی از رهبران حزب دوباره با هم یکجا کرده و داود را سر به نیست کنند.
متعاقبا در زمان جهاد باز عده از رهبران جهاد نسبت به آزادی کشور و سقوط روسها ، بیشتر منافع پاکستان رادر نظر داشتند، مسعود که یک گام جلو تر رفته و از اینکه پنجابی های پاکستانی نسبت به او حکمتیار را بیشتر مورد شفقت قرار میدادند با خود روسها قرار داد بست.
بعد از خروج روسها شرایط برای یک مصالحه واقعی ملی به میان آمده بود. نجیب چندین بار اعلان کرد که اگر رهبران جهاد حکومت را تشکیل بدهد برای ایجاد یک حکومت دارای پایه های وسیع از پست خود استعفا میدهد. ولی باز هم خائنان ملی به مشوره پاکستان گوش کردند و پیشنهاد صلح و مصالحه نجیب الله را با راکت باران کابل و دیگر شهر های کشور جواب دادند.
بعداً خائین ملی دیگر کارمل که از سقوط خویش بوسیله روسها علیه نجیب عقده گرفته بود با سقوط رژیم گرباچف دست خویش را با اجنت دیگر روسها مسعود یکی کرده و سقوط کامل افغانستان را فراهم کردند که تا امروز " کابل در آتش " میسوزد و تاگوشت و استخوان ما اجنت های پاکستانی، ایرانی و روس و غیره نفوذ کرده اند.
تراژیدی در افغانستان همیشه بوسیله خائینان ملی آغاز شده است. اگر فقط به سی سال گذشته نظر افگنیم، طوریکه نویسنده هم فرموده اند داود خان یکی از شخصیت های ملی کشور که نام او لرزه بر اندام پنجابی ها کثیف پاکستانی می انداخت اول بوسیله اجنت های معلوم العال پاکستان حکمتیار و مسعود تضیف گردید و بعداً روسها او را سر به نیست کردند. خائنان ملی حکمتیار و مسعود با سازماندهی اولین شورش ها در لغمان و پنجشیر که مستقیما ً از طرف آی اس آی پاکستان رهبری میشد اولین ضربه را بر پیکر جمهوری نوبنیاد داود خان وارد کردند. که بعداً این شورش ها در خوست، پکتیا و کنر گسترش یافت. داود خان در برابر این اشرار پاکستانی راهی دیگری جز تغییر سیاست خود نداشت. تضیف حکومت او برای روسها چانس خوبی را برابر کرد تا دو گروه وفادار به شوروی را با قتل میر اکبر خیبر یکی از رهبران حزب دوباره با هم یکجا کرده و داود را سر به نیست کنند.
متعاقبا در زمان جهاد باز عده از رهبران جهاد نسبت به آزادی کشور و سقوط روسها ، بیشتر منافع پاکستان رادر نظر داشتند، مسعود که یک گام جلو تر رفته و از اینکه پنجابی های پاکستانی نسبت به او حکمتیار را بیشتر مورد شفقت قرار میدادند با خود روسها قرار داد بست.
بعد از خروج روسها شرایط برای یک مصالحه واقعی ملی به میان آمده بود. نجیب چندین بار اعلان کرد که اگر رهبران جهاد حکومت را تشکیل بدهد برای ایجاد یک حکومت دارای پایه های وسیع از پست خود استعفا میدهد. ولی باز هم خائنان ملی به مشوره پاکستان گوش کردند و پیشنهاد صلح و مصالحه نجیب الله را با راکت باران کابل و دیگر شهر های کشور جواب دادند.
بعداً خائین ملی دیگر کارمل که از سقوط خویش بوسیله روسها علیه نجیب عقده گرفته بود با سقوط رژیم گرباچف دست خویش را با اجنت دیگر روسها مسعود یکی کرده و سقوط کامل افغانستان را فراهم کردند که تا امروز " کابل در آتش " میسوزد و تاگوشت و استخوان ما اجنت های پاکستانی، ایرانی و روس و غیره نفوذ کرده اند.