صفحه نخست کابل پرس > ... > سخنگاه 33116
19 سپتامبر 2009, 22:36, توسط hazarbuz
کابل ۱۳۸۵
ایکاش
ایکاش تا سرود سپیدار می شدم
یک برگ سبز سایه دیوار می شدم
یک خوشه بسر گندم و یکدانه امید
مرحم به چشم کودک بیمار می شدم
ایکاش ماه بودم و ایکاش آفتاب
هنگام شب زوسوسه بیدار میشدم
ایکاش دست همت من می رسید کجا!
رنگین کمان خلق تبه کار می شدم
ایکاش توته رخت زمستان و لقمه نان
بر کودک برهنه سزاوار می شدم
یک بوسه حریر نفس های من نثار
بادا!برایتان که شرمسار می شدم
لام - سین .
کابل ۱۳۸۵
ایکاش
ایکاش تا سرود سپیدار می شدم
یک برگ سبز سایه دیوار می شدم
یک خوشه بسر گندم و یکدانه امید
مرحم به چشم کودک بیمار می شدم
ایکاش ماه بودم و ایکاش آفتاب
هنگام شب زوسوسه بیدار میشدم
ایکاش دست همت من می رسید کجا!
رنگین کمان خلق تبه کار می شدم
ایکاش توته رخت زمستان و لقمه نان
بر کودک برهنه سزاوار می شدم
یک بوسه حریر نفس های من نثار
بادا!برایتان که شرمسار می شدم
لام - سین .