داکتر سیما ثمر برنده جایزه بین المللی کنوانسیون صلح تیپیراری شد

وعلیکم اسلام و برکاته هو !
برادر نصیر کامجو - یا - داکتر نت و بانی خراسان ایرانی در شمال افغانستان برای لحظه مجسم سازید که :
امیر عبدالرحمن در وسط حکومت خود است که روس ها از شما میخواهند داخل افغانستان گردند برای استحکام سرحدات و برای بدست اوردن خاصتا ( پنجده ) , و از طرف دیگر انگریز در جنوب به همکاری راجپوت های هندوستانی که هفده بار توسط سلطان محمد غزنی و سیزده بار توسط احمد خان ابدالی به خان و خون کشیده شده بودند در حالت غظبناک در عقب دروازه های افغانستان صف ارایی نموده اند و هر ان ممکن است که به داخل افغانستان هجوم برده به از کشته پشته ساخته و انگر پیشاپیش و راجپوت ها و دیگر قبایل هندوی به خون افغانها تشنه از عقب خود را به شمال رسانیده با روس ها بپیوندند و از جانبی امیر در گیر و دار با دولت ایرانی در خوف بروز جنگ بود . در این حیث و بیث امیر برای تدارکات دفاعی مشغول میشود که از انگلیس برای امیر پیغام فرستاده میشود که به راولپندی از طرف ملکه انگلیس مهمان شده است . امیر نزاکت وقت را فهمیده تن به تقدیر میدهد و افغانمستان را به سه یا چهار سپه سالار خود امانت گذاشته از افغانستان با خدم و حشم بیرون میشود و به راولپندی خود را میرساند , از امیر اهنین با فیر 21 توپ روی قالین سرخ پذیرایی میگردد و در روز پنجم ملاقاتء امیر با سران انگریز در حالیکه در تالار گفت و شنید مشغول صحبت با انگریزان و یا کفار بود که قاصدی به امیر نزدیک شد و خبر حمله روس ها را به پنجده به امیر داد , امیر این خبر را با مشکل هضم نمود و به مجلس ادامه داد . امیر مجالس بعدی را موقوف نمود و به افغانستان برگشت و اولین خبری که در این حالت بد برای او دادند شورش چهار هزار نفر از مردم هزاره بود که از وسط افغانستان میخواستد به طرف کابل لشکر کشی نمایند . در این لحظه که عسکر روس با عسکر افغانی در جنگ بود و انگریز با راجپوت های هندی برای اخرین حمله تدارکات میسنجیدند و ایرانی ها برای انتقام لحظه شماری مینمودند , برادران هزاره موقع را غلیمت شمرده برای فتح کابل راه افتاده بودند . منحیث یک افغان وطن پرست اول باید به حل کدام معضله در ان لحظات حساس دست زند ؟ . امیر پنجده را با روس ها بعد از جنگی شدیدی از دست داد و با انگریز ها قرار ملاقات را چند ماه بعد گذاشت و سرحدات غربی خود را با ایران سخت نمود و با عسکر جرار برای سرکوبی هزاره ها را افتاد . بعد از قلع و قمع هزاره ها به کابل برگشت و جنوب افغانستان را برای 150 سال به انگریز ( لیس ) داد و باقی افغانستان را نجات بخشید . امروز که شما ها الم عدالت خواهی برای هزاره ها را بلند نموده اید از صدقه سر امیر عبدالرحمن خان است که اگر با مهارت افغانستان را پیش نمیبرد امروز به جای افغانستان راچپوتیستان و یا خراسان رضوی وجود داشت و تمام ما و شما منحیث شهریان دست دوم زنده گی قلاکت باری داشتیم . لعنت الله علیه قوم دروغین .