Kamran Mir Hazar Youtube Channel
حقوق بشر، مردم بومی، ملت های بدون دولت، تکنولوژی، ادبیات، بررسی کتاب، تاریخ، فلسفه، پارادایم و رفاه
سابسکرایب

صفحه نخست کابل پرس > ... > سخنگاه 36458

انگیزه ی خشم و انتقام جویی رحیل دولتشاهی را بدانید

15 مارچ 2010, 14:42, توسط قاضی زاده

تا هنوز به این پرسش عمده پاسخ نداده اید که شما که با بزرگانی همچون شفیعی کدکنی تنه می زنید و آرزوهای بزرگ در سر می پرورانید چرا دست به سرقت ادبی افتضاح آمیز زدید و به سخنان پژوهشگران زبان فارسی را دستبرد زدید؟ این پاسخ بی ربط شما همان سخن عامیانه را به یاد می آورد که:" ده ده کجا، درختان ده کجا". چرا یک بار هم که شده اعتراف به اشتباه خود نمی کنید و از فارسی دوستان به خاطر این سرقت ادبی بی شرمانه خود پوزش نمی خواهید؟ بی حیایی و پررویی هم حدی دارد.

حالا به همه روشن شد که سمیع رفیع کسی نیست جز یک سارق بی شرم ادبی که زحمت های چندین ساله دیگران را به نام خود می نویسد. این که شما بخواهید دنبال انگیزهای انتقام جویانه آقای رحیل دولتشاهی بگردید چیزی را در اصل ماجرا دگرگون نمی سازد. شما با بی شرمی تمام دست به سرقت آشکار ادبی زده اید و طلبکار هم هستید!! این همه وقاحت را از چه کسانی به ارث برده اید؟

من که متخصص زبان فارسی نیستم می دانم که شما مقاله ای را عاری از اشتباهات املایی و نگارشی نمی توانید بنویسید. از همین رو، از شما خواهش می کنم که به همان کارهای گذشته خود (موسیقی) بپردازید و عرصه ادبیات را به دیگرانی که اندکی سواد دارند واگذار کنید.

جالب این که: سمیع رفیع نامه دانشمندی را نقل می کند که نمی داند "مرهم" را "مرحم" و "لعاب" را "لهاب" نمی نویسند!! اگر دانشمند چنین شخصی است پس وای برحال ما.

البته این را هم بگویم که به احتمال قوی کسی که نامه مزبور را نوشته است کسی نیست جز خود سمیع رفیع. آخر این نخستین بار نیست چنین اشتباهات فاحشی را مرتکب می شود.

باز هم از شما می پرسم: چرا آشکارا دست به دزدی ادبی زده اید با آن همه ادعاهای بی مزه و بلند پروازانه خود؟

جستجو در کابل پرس