فدرالیزم یگانه راه حل مشکل افغانستان بوده و خواهد بود. مخالفت اشخاصی چون آقای بابر از سر آگاهی نه بلکه از سر هراسِ از دست دادن قدرتِ قومی که هیچگاه به نفع قوم مقتدر هم نبوده، است. با وجود ملیارد ها دالر سرازیر شده افغانستان یکی از عقب مانده ترین کشورهای جهان است. در مناطق جنوبی و شرقی به گفته یکی از سربازان امریکایی زندگی در عصر حجر را تجربه می کنند. این سرباز امریکایی که خود مسلمان هم است گفته که ما از مین هراس نداریم، همیشه در قلعه ها وقتی داخل می شویم پایمان از مین هایی که زنان به جای بیت الخلا در حویلی کار می گذارند، می لرزد. این محصول حکومت های مرکزی چند صد ساله است. برادر پشتونی که فریب شعار دروغین قدرتمندانِ قومش را میخورد و خود فکر نمیکند جای درد و تاسف است. ملوک اطوایفی هزار مرتبه بهتر از حالتی می توانست باشد که ما امروز داریم. شهر کابل به گفته آقای میر هزار به جای گل بوی گُه می دهد. اینست دستاورد حکومت های مرکزی. همین شهر کابل را اگر حکومتی می بود و به نواحی و شهرداری های کوچکی که هر کدام قدرت و توان پلان و ساخت و ساز را می داشتند قسمت می کرد، ما امروز شهری نمیداشتیم که از دیدن آن خجالت بکشیم. چه گونه کرزی از مدنیت میتواند حرف بزند وقتی مهمانان خارجی را در ارگ دعوت می کند، حتا در داغ ترین روز تابستان از ترس بوی بد شهر پنجره را نمیتواند باز کند. آیا گناه پاک نکردن گُهِ پیش دروازه کرزی هم به دوش خارجی هاست. او اگر قدرت را صادقانه تقسیم میکرد به این روز بد نمی افتاد. فدرالیزم در حقیقت نوعی تقسیم قدرت است نه ملوک الطوایفی.
فدرالیزم یگانه راه حل مشکل افغانستان بوده و خواهد بود. مخالفت اشخاصی چون آقای بابر از سر آگاهی نه بلکه از سر هراسِ از دست دادن قدرتِ قومی که هیچگاه به نفع قوم مقتدر هم نبوده، است. با وجود ملیارد ها دالر سرازیر شده افغانستان یکی از عقب مانده ترین کشورهای جهان است. در مناطق جنوبی و شرقی به گفته یکی از سربازان امریکایی زندگی در عصر حجر را تجربه می کنند. این سرباز امریکایی که خود مسلمان هم است گفته که ما از مین هراس نداریم، همیشه در قلعه ها وقتی داخل می شویم پایمان از مین هایی که زنان به جای بیت الخلا در حویلی کار می گذارند، می لرزد. این محصول حکومت های مرکزی چند صد ساله است. برادر پشتونی که فریب شعار دروغین قدرتمندانِ قومش را میخورد و خود فکر نمیکند جای درد و تاسف است. ملوک اطوایفی هزار مرتبه بهتر از حالتی می توانست باشد که ما امروز داریم. شهر کابل به گفته آقای میر هزار به جای گل بوی گُه می دهد. اینست دستاورد حکومت های مرکزی. همین شهر کابل را اگر حکومتی می بود و به نواحی و شهرداری های کوچکی که هر کدام قدرت و توان پلان و ساخت و ساز را می داشتند قسمت می کرد، ما امروز شهری نمیداشتیم که از دیدن آن خجالت بکشیم. چه گونه کرزی از مدنیت میتواند حرف بزند وقتی مهمانان خارجی را در ارگ دعوت می کند، حتا در داغ ترین روز تابستان از ترس بوی بد شهر پنجره را نمیتواند باز کند. آیا گناه پاک نکردن گُهِ پیش دروازه کرزی هم به دوش خارجی هاست. او اگر قدرت را صادقانه تقسیم میکرد به این روز بد نمی افتاد. فدرالیزم در حقیقت نوعی تقسیم قدرت است نه ملوک الطوایفی.