سبب ديگر توسعه جویی ارضی (استعمار) افغانان دامنه ای کوه های سليمان اين بود که جمعيت قبايل به گونه ای طبيعی افزايش ميافت، ساحه ای تنگ کوهای سليمان نه تنها انکشاف زمين داری را برای آنها غير ممکن ميساخت بل توسعه بازتوليد ويا دوباره توليد اقتصاد کوچی گری را نيز سد ميشد.متعاقبآ پرسش عمده و اساسی توسعه جویی ارضی بيرون از کوه های سليمان پيش روی افغانان قرار گرفت، وآنها نياز داشتند چراگاه های نوی را به مقصد تداوم زنده گی برای خويش تکا پو نمايند.
یافتن چراگاهای جديد در امتداد تاریخ يکی از دلايل اصلی و قاطع تغییر مکان قبيله های چوپانی بود که منجر به انسجام وتشکل مردمان در اروپا کهن ونوين گرديد. دراين باره کارل مارکس درنوشته ای خويش به نام"مهاجرت اجباری کشوتها و مدزینیها " مينويسد: به همين گونه فشاراضافه جمعيت بر نيروهای توليدی، بربرها را ناچار ساخت تا از فلات آسيا به سوی دولتهای کهن جهان متجاوزگردند.آنها قبيله های بودند که دام پروری و شکاروجنگ پيشه ای آنها بود و شيوه توليدی ويژه ايشان از آنها ميخواست تا فضا ومکان را برای هريک از اعضای قبيله خویش بطور جداگانه گسترش دهند.
بدين ترتيب تقسيم کار يعنی جدا یی دام پروری اززمين داری،رشد و مبادله محصولات با بوميان همسايه از دير گاه در میان افغانان پيداشده بود.اين فرايند دوران بسيار درازی را در برگرفت وبه تاريخ مشکل خواهد بود که زمان آغازجدايی دام پروری از کشاورزی را در ميان افغانان به درستی تشخيص بدهد، واين تقسيم کار فقط زمانی شکل آشکار وعریان را به خود گرفت که مجموعه ای از قبايل افغان به مسکن گزینی و توطن آغاز کردند.
قسميکه نمايان است در گذشته ها دسته ها وعشاير مختلف مهاجمین و استيلا گران از طريق گذرگاه های کوه های سليمان(خيبرگومل وبولان) به هدف هند عبور ميکردند. اين مهاجمان در راه عبور خود مردمان ساکن زراعت پيشه رادر ساحات هموار ودره ها غارت کرده ودر برخی حالات آنها راکاملآ از هم متلاشی نموده ورشکست و نا بود ميساختند.
قبيله های افغان که درساحات منزوی کوه های سليمان زنده گی داشتند وازگذر تجاوز مهاجمین بسيار کم آسيب ديدن وحتا برخی از اين قبيله ها درخدمت استيلا گران قرار گرفته وبخشی از وظايف جنگی آنهارا پيش می بردند که در نتيجه مقداری ازغنايم جنگی را از آن خود ميساختند. قبايل افغان ضمن اشتراک خويش درلشکرکشیها و ایلغارهای استيلاگران نه تنها نعمات مادی بدست ميآوردند بل تا ميزان زيادی به اموروفنون جنگی وسازمان دولتی نيز دست يافتند. افزون برآن ضمن اين لشکرکشی ها قبايل افغان با شيوه وطرز زنده گی مردمان همسا یه آشنایی حاصل کرده وسر انجام در جريان اين حملات وايلغارها افرادوسران جنگی آينده ای خويش رانيز تربيت کردند یعنی چيزی که پسآنها برايشان امکان داد تا به گونه ای مستقلانه وارد کار زار سياسی شوند.(مراجعه شود به نوشته تيمورلنگ"منم تيمور جهان گشا"،آثاردانشمندان روس مانند: رومدین"تاریخ افغانستان ،ريسنیر"رشد فيوداليزم وتشکیل دولت مستقل افغانان" وغیره http://tajikam.com/fa/index.ph...
اشغال خراسان توسط قبیله های افغان
ويژه گِی های تکامل مناسبات فيودالی مردمان افغانستان
( چگونگی اشغال خراسان توسط قبیله های افغان
سبب ديگر توسعه جویی ارضی (استعمار) افغانان دامنه ای کوه های سليمان اين بود که جمعيت قبايل به گونه ای طبيعی افزايش ميافت، ساحه ای تنگ کوهای سليمان نه تنها انکشاف زمين داری را برای آنها غير ممکن ميساخت بل توسعه بازتوليد ويا دوباره توليد اقتصاد کوچی گری را نيز سد ميشد.متعاقبآ پرسش عمده و اساسی توسعه جویی ارضی بيرون از کوه های سليمان پيش روی افغانان قرار گرفت، وآنها نياز داشتند چراگاه های نوی را به مقصد تداوم زنده گی برای خويش تکا پو نمايند.
یافتن چراگاهای جديد در امتداد تاریخ يکی از دلايل اصلی و قاطع تغییر مکان قبيله های چوپانی بود که منجر به انسجام وتشکل مردمان در اروپا کهن ونوين گرديد. دراين باره کارل مارکس درنوشته ای خويش به نام"مهاجرت اجباری کشوتها و مدزینیها " مينويسد: به همين گونه فشاراضافه جمعيت بر نيروهای توليدی، بربرها را ناچار ساخت تا از فلات آسيا به سوی دولتهای کهن جهان متجاوزگردند.آنها قبيله های بودند که دام پروری و شکاروجنگ پيشه ای آنها بود و شيوه توليدی ويژه ايشان از آنها ميخواست تا فضا ومکان را برای هريک از اعضای قبيله خویش بطور جداگانه گسترش دهند.
بدين ترتيب تقسيم کار يعنی جدا یی دام پروری اززمين داری،رشد و مبادله محصولات با بوميان همسايه از دير گاه در میان افغانان پيداشده بود.اين فرايند دوران بسيار درازی را در برگرفت وبه تاريخ مشکل خواهد بود که زمان آغازجدايی دام پروری از کشاورزی را در ميان افغانان به درستی تشخيص بدهد، واين تقسيم کار فقط زمانی شکل آشکار وعریان را به خود گرفت که مجموعه ای از قبايل افغان به مسکن گزینی و توطن آغاز کردند.
قسميکه نمايان است در گذشته ها دسته ها وعشاير مختلف مهاجمین و استيلا گران از طريق گذرگاه های کوه های سليمان(خيبرگومل وبولان) به هدف هند عبور ميکردند. اين مهاجمان در راه عبور خود مردمان ساکن زراعت پيشه رادر ساحات هموار ودره ها غارت کرده ودر برخی حالات آنها راکاملآ از هم متلاشی نموده ورشکست و نا بود ميساختند.
قبيله های افغان که درساحات منزوی کوه های سليمان زنده گی داشتند وازگذر تجاوز مهاجمین بسيار کم آسيب ديدن وحتا برخی از اين قبيله ها درخدمت استيلا گران قرار گرفته وبخشی از وظايف جنگی آنهارا پيش می بردند که در نتيجه مقداری ازغنايم جنگی را از آن خود ميساختند. قبايل افغان ضمن اشتراک خويش درلشکرکشیها و ایلغارهای استيلاگران نه تنها نعمات مادی بدست ميآوردند بل تا ميزان زيادی به اموروفنون جنگی وسازمان دولتی نيز دست يافتند. افزون برآن ضمن اين لشکرکشی ها قبايل افغان با شيوه وطرز زنده گی مردمان همسا یه آشنایی حاصل کرده وسر انجام در جريان اين حملات وايلغارها افرادوسران جنگی آينده ای خويش رانيز تربيت کردند یعنی چيزی که پسآنها برايشان امکان داد تا به گونه ای مستقلانه وارد کار زار سياسی شوند.(مراجعه شود به نوشته تيمورلنگ"منم تيمور جهان گشا"،آثاردانشمندان روس مانند: رومدین"تاریخ افغانستان ،ريسنیر"رشد فيوداليزم وتشکیل دولت مستقل افغانان" وغیره
http://tajikam.com/fa/index.ph...