Kamran Mir Hazar Youtube Channel
حقوق بشر، مردم بومی، ملت های بدون دولت، تکنولوژی، ادبیات، بررسی کتاب، تاریخ، فلسفه، پارادایم و رفاه
سابسکرایب

صفحه نخست کابل پرس > ... > سخنگاه 44426

تاریخ نویسان حزبی و حزبی نویسی تاریخ

14 آپریل 2011, 11:00, توسط گوربز خان "عطاخیل "

به جواب آقای کاوه غرجی باید نوشت : اینکه رزاق مامون بخاطر نان ونوا کتاب خویش را نوشته است باید درین مورد اندک دقت بخرج دهید. من فکر میکنم که پیام طارق جان تا اندازهء زیادی منصفانه وبدور از تعصب های جاهلی نوشته شده است ومن با بسیاری ازنقاط پیام جناب طارق همنوا میباشم. تنها رهبران را مسؤول تمام جنایات قلمداد کردن کارمنصفانه نیست بلکه کسانیکه این رهبران را پشتیبانی وحمایت انسانی ومالی کرده اند نیز ملامت اند.
آقای کاوه غرجی نوشته است که منابع استنادی آقای مامون سازمان استخباراتی شورای نظار است وکتاب احمدرشید پرسش اینجاست که اطلاعات را از درون منابع استخباراتی بیرون آوردن کار تحقیقی حساب میشود یانه؟ اگر آقای احمد رشید تنها دومین منبع استنادی برای مامون میباشد واین کار او نقص شمرده میشود پس هر نویسندهء امریکائی وفرانسوی که به احمدرشید اتکا میکند ننیز از اعتبار ساقط است. سوال اینجاست که غیر از احمدرشید دیگر چه منابع وجود دارد که آنرا رزاق مامون ازنظر دور انداخته است چرا آقای کاوه غرجی ازآن منابع ذکرنمیکند وصاف وساده نمیگوید که این منابع موثق تر ازمنابع قبلی است؟ دیگر اینکه آیا مامون بصورت عمدی وقصدی ازذکر منابع مخالف ابا ورزیده است یا چطور؟ بازهم بنا به گفتهء جناب طارق چرا کاوه جان غرجی قبل ازحمله بررزاق مامون دنبال یافتن منابع موثق تری که نفی کننده منابع مامون باشد نمیگردد که فقط به هجوم وتعرض و ترور شخصیت مامون می پردازد؟

موضوع دیگر اینکه آقای کاوه غرجی میزان منفور بودن مسعود را با امیرعبدالرحمن خان مساوی میداند آیا این آب انداختن در آسیاب دشمنان انحصارطلب قومی نیست؟ به نظرمن این موضوع تا اندازهء، خودش سوال برانگیز است که اگر این پیام را میخوانند میتوانند جناب ایشان درنوشته های آیندهء شان جواب بگویند که قرار دادن مسعود درکنار عبدالرحمن خان تا چه حد منطقی ومعقول به نظر میرسد وتا چه حد واقعیت دارد؟ .
به نظر من اگر رزاق مامون به آنچه که نوشته است صادق نمی بود ویا به قول معروف متعصب ویکجانبه نگر می بود هرگز سایت کابل پرس? را بخاطر نشر قسمت های ازکتاب خویش انتخاب نمی کرد. هستند سایتهای زیادی که به مرض خود سانسوری مبتلا میباشند ونظریات خلاف دیدگاه متصدیان امور مجال نشر نمی یابد.
اما رزاق مامون درسایت آزاد کابل پرس قسمت های مهم کتاب خویش را تقریبا به نظرخواهی گذاشت واز ارائهء نظریات دیگران ترس هم ندارد این خود دلالت برصداقت نویسنده وباورمند بودن نویسنده به تکثر آراء ونظریات متضارب میکند نه دلالت بر جبن ویا ترس یا کدام معامله گری. اگر کاوه جان غرجی میخواهند تاریخ نویسان حزبی را بشناسند باید زبان پشتو را فرا بگیرند وسری به سایت های بینوا وافغان جرمن انلاین بزنند تا نویسنده گان حزبی را خود به چشم سر ببینند که آنها کی ها اند وسایتهای نشرکننده که هرروز القاب سلمبه وقلمبه را چون علامه واستاد وکاندید اکادمیسن ونویسندهء وطنپرست بی بدیل وغیره را از آن برای شان تفویض میکنند وهیچ مخلوق خدارا درردای کبریائی ایشان مجال اعتراض نیست بچشم سر ببینند آنگاه وضعیت را با کابل پرس ومامون مقایسه کنند درک خواهند کرد که تاریخ نویسان حزبی ویا حزبیان تاریخ نویس کی ها اند. دومین کاری که آقای کاوه غرجی بخاطرشناخت تاریخ نویسان حزبی ویا حزبیان تاریخ نویس باید بکنند سری به پورتال افغان جرمن انلاین بزنند وببیند که آیا به اندازهء یک سر مو نظریات مخالف درمورد امیر عبدالرحمن خان را کسی اجازهء نشر میدهد ییانه؟
بفرمایند آقای کاوه غرجی یک نقدی را دررد اسنادهای جعلی احسان الله خان مایار یا اعظم سیسانی که بادیده درائی تمام درراه تبرئه وقهرمان سازی خون ریزان وسفاکان قرون ماضیهء این کشور می کوشند درافغان جرمن بنویسند تا دیده شود که کی بیشتر قدرت تحمل شنیدن آرای مخالف را دارد و کی تاریخ های یکجانبه وجعلی را می نویسد و درمقابل کیها به نظریات مخالف ارج قایل هستند. خوب میشود که آقای کاوه جان غرجی ازتاریخ نویسان چون آقای سیستانی را نیز مطالعه کنند وببینند که تاریخ نویس حزبی کیست وحزبیان تاریخ نویس کیها اند.
به نظربنده طوریکه آقای طارق هم ذکر نموده اند تنها یک فرد را زیر بار ملامتی انداختن ودیگری را قهرمان جلوه دادن راه حل نیست. یعنی اینکه ما اگر امروز به این معتقد شویم که آنچه که مسعود عمل کرده خوب بوده وازهرگونه اشتباه وخطا مبرا بوده درمقابل آنچه که رقیبان هزارهء وی نموده اند همه خیانت وسراسر اشتباه بوده ویا برعکس آن هرعمل شهید مزاری قابل توجیه است وصبغهء دادخواهانه داشته وهرعمل مسعود وشورای نظار خیانت ملی و وطنفروشی هردوی این نظریات با اصل وفاق ملی درتضاد است. من شخصا راجع به مطالب مندرج درکتاب مامون سوال های زیادی دارم که نیاز به پاسخ دارد امادرکل کتابش را هرگز بصورت کل رد کرده نمی توانم وبرچسپ جعل ودروغ وقهرمان سازی را به آن اندازه ای که دیگران این عمل زشت را دیده ودانسته تکرار میکنند بر وی نمی زنم .
مامون تنها درباره مسعود کتاب ننوشته است امروز کتابهای دیگر مامون خصوصا ماجرای کشته شدن دکتورنجیب الله حتی مورد تائید شدید ترین دشمنان مامون قرار دارد که درین مورد یک مقاله به زبان انگلیسی نیز نوشته ام خدا کند که درسایت کابل پرس نشر شود

جستجو در کابل پرس