اشغالگران افغان چه نقشه ای برای چپاول منابع طبیعی افغانستان دارند؟
4 سپتامبر 2011, 12:15, توسط کریم
حکومت مردمی چگونه بوجود خواهد آمد؟ با دست نخوردن ثروت های طبیعی، چگونه ممکن است مردمی داشته باشیم که پایگاهی برای حکومت مردمی باشند؟
به نظر من، زمین، معادن و ثروت های طبیعی برتر از زندگی خود افغانها نیست. ثروت های طبیعی نیز خلاف آنچه تبلیغ می شود، هرگز نابود نخواهد شد، بلکه برخی ثروت ها جای خود را به ثروت های دیگر خواهند داد. اگر قرار باشد با "غارت" شدن بخشی از معادن موجود خونریزی، مادر میری، کودک میری و جوان کشی کاهش یابد و صلح به کشور برگردد، ما چیزی را از دست نخواهیم داد. میترسم برای حفظ این غرورهای کاذب، سنگ و خاک ارزشمند آنقدر رنج بکشیم و خون بدهیم که این سنگ ها ارزش خود را از دست بدهند. آیا کسی می داند که تا 100 سال دیگر ذغال سنگ و نفت جایش را به منابع کم هزینه تر و پاک تر انرژی نخواهد داد؟ آیا کسی می داند که معادن مس و آهن ما 50 سال بعد مثل امروز خریدار خواهد داشت؟
بلی، استفاده ازین منابع حق انحصاری مردم ماست. اما این تنها حق انحصاری ما نیست. مهم تر ازان، مصوونیت جانی، صحت، تعلیم و برخوردار شدن از حداقل امکانات زندگی می باشد. افغانها باید یاد بگیرند که برای بدست آوردن چیزها باید چیزکی بدهند. درحالیکه تاکنون در تلاش حفظ همه چیز به هیچ چیزی دست نیافته ایم.
اگر چنانچه کابل پریس نوشته است، محمود کرزی و چند تای دیگر قبل از آمدن حکومت مردمی ذخایر ملی را غارت کنند، و چند فابریکه، سرک، خانه، شرکت و هوتل بسازند و در نتیجه چند ده هزار افغان تا آمدن آن حکومت ناپیدای مردمی نان سیرتر، خانه راحتر و ذهن آرامتر داشته باشند، بهتر ازانست که همه ی افغانهایی که اکنون زنده اند برای حفاظت این ذخایر ملی برای حکومت مردمی آینده گرسنه، دربدر و فلاکت زده بمیریم.
شما چی فکر می کنید؟
حکومت مردمی چگونه بوجود خواهد آمد؟ با دست نخوردن ثروت های طبیعی، چگونه ممکن است مردمی داشته باشیم که پایگاهی برای حکومت مردمی باشند؟
به نظر من، زمین، معادن و ثروت های طبیعی برتر از زندگی خود افغانها نیست. ثروت های طبیعی نیز خلاف آنچه تبلیغ می شود، هرگز نابود نخواهد شد، بلکه برخی ثروت ها جای خود را به ثروت های دیگر خواهند داد. اگر قرار باشد با "غارت" شدن بخشی از معادن موجود خونریزی، مادر میری، کودک میری و جوان کشی کاهش یابد و صلح به کشور برگردد، ما چیزی را از دست نخواهیم داد. میترسم برای حفظ این غرورهای کاذب، سنگ و خاک ارزشمند آنقدر رنج بکشیم و خون بدهیم که این سنگ ها ارزش خود را از دست بدهند. آیا کسی می داند که تا 100 سال دیگر ذغال سنگ و نفت جایش را به منابع کم هزینه تر و پاک تر انرژی نخواهد داد؟ آیا کسی می داند که معادن مس و آهن ما 50 سال بعد مثل امروز خریدار خواهد داشت؟
بلی، استفاده ازین منابع حق انحصاری مردم ماست. اما این تنها حق انحصاری ما نیست. مهم تر ازان، مصوونیت جانی، صحت، تعلیم و برخوردار شدن از حداقل امکانات زندگی می باشد. افغانها باید یاد بگیرند که برای بدست آوردن چیزها باید چیزکی بدهند. درحالیکه تاکنون در تلاش حفظ همه چیز به هیچ چیزی دست نیافته ایم.
اگر چنانچه کابل پریس نوشته است، محمود کرزی و چند تای دیگر قبل از آمدن حکومت مردمی ذخایر ملی را غارت کنند، و چند فابریکه، سرک، خانه، شرکت و هوتل بسازند و در نتیجه چند ده هزار افغان تا آمدن آن حکومت ناپیدای مردمی نان سیرتر، خانه راحتر و ذهن آرامتر داشته باشند، بهتر ازانست که همه ی افغانهایی که اکنون زنده اند برای حفاظت این ذخایر ملی برای حکومت مردمی آینده گرسنه، دربدر و فلاکت زده بمیریم.
شما چی فکر می کنید؟