مسعود به اصطلاح هم کیشانش قهرمان ملی, قبل از قهرمانی جاسوس سازمان های استخباراتی بیگانه بوده و بر اساس طرح همان سازمان های استخباراتی بیگانه و عطش قدرت طلبی که داشت به کمک نیرو های جنرال دوستم و مومن که خود آله دست بیگانگان بودند نیروهایش چندین شب قبل از انتقال قدرت به مجددی از راه هوا ذریعه بالگرد های قوای هوایی وارد میدان هوایی کابل شدند و بادست گرفتن مراکز اساسی قدرت جلو دخول تنظیم های دیگر را گرفتند و مطابق به پلان طرح شده بیگانگان زمینه آغاز جنگ های تنظیمی درکابل و سراسر کشور را فراهم نمود, وی آگاهانه و یا غیر آگاهانه در نشهء قدرت وسیله تطبیق این پلان شده و هزاره را بالای پشتون,پشتون را توسط هزاره و تاجیکان راذریعه هر دو قتل عام نمود و کشتار های غرب کابل,بلخصوص قتل عام مردم بیچاره افشار نماینگر این حقیقت می باشد.
دیگر اینکه اگر روس ها پنجشیر را اشغال ننمودند این به معنی این نیست که مسعود قهرمانی کرده است , وی در سخت ترین شرایط که مردم افغانستان سرگرم نبرد با روس ها بودند با امضای معاهده ننگین فرقه چهل با روس ها متارکه نموده و شاهرای سالنگ را برای کاروان های روسی که بخاطر کشتن هموطنان بیگناه ما اسلحه و بم های یکهزار کیلویی را به کابل انتقال می نمودند مصوون ساخت و این عمل وی و امضای متارکه ننگین فرقه چهلم بگرام یک خیانت ملی محسوب می گردد و کسی که در یک کشور دست به خیانت ملی بزند هرگز قهرمان شده نمی تواند و این قهرمانی بزوررا که همکیشانش به وی اعطاء نموده اند برای مدت بسیار کم خواهد بود و انشاالله در آینده نزدیک بعد از برقراری صلح و ثبات در کشور ,مردم ما بالای آن تجدید نظر خواهند کرد.
اعمال ننگین مسعود در جریان جهاد و بعد از اشغال کابل توسط نیروهایش به هیچ کسی پوشیده نمانده و کسانیکه این موضوع را قبول ندارند می توانند جهت آگاهی شان مصاحبه جنرال خدایداد که قوماندان جبهه پنجشیر بود را که با سرویس فارسی بی بی سی انجام داده است رابشنوند و یا کتاب خاطرات جنرال گرموف را که آخرین قوماندان نیرو های شوروی در افغانستان بود را مطالعه نمایند.
بنآ با تمام قوت گفته می توانیم که سخنان آقای اعتمادی یکی از واقیعت های تاریخ کشور ماست و ثابت است که مسعود یکی از زرنگترین جاسوس های چند سره سازمان های استخباراتی بیگانه بوده و در تمام طول عمرش از زمان محمد داود تا واقعه ترورشخص وی در تخار مصروف خیانت به این کشور بوده و با انجام این اعمال شوم بصفت یکی از بازیگران اصلی صحنه در هر زمان باعث بدبختی مردم ما گردیده است ,و اگر زمانی هموطنان اعمال گلبدین و یا سران دیگر نتظیم ها را تقبیح می نمایند به این معنی نیست که مسعود را قهرمان بدانند و اگر اسم مسعود را در قطار سران تنظیمی یاد آوری نمی نمایند بخاطریست که وی با زیرکی خاصی که داشت با فعالیت در تنظیم جمیعت بصفت قوماندان نظامی آن از زیر ریش ربانی خر سوار تیر می شده و با تحمیل تمام خواسته هایش بالای ربانی نادان بطور غیر مستقیم رهبری جمیعت را بدوش داشت. حالا اگر کسی می خواهد که باز هم مسعود را قهرمان ملی بداند مربوط به خودش می شود ووجدانش, ورنه مسعود قاتل مردم افشار است نه قهرمانشان.
دوستان عزیز
مسعود به اصطلاح هم کیشانش قهرمان ملی, قبل از قهرمانی جاسوس سازمان های استخباراتی بیگانه بوده و بر اساس طرح همان سازمان های استخباراتی بیگانه و عطش قدرت طلبی که داشت به کمک نیرو های جنرال دوستم و مومن که خود آله دست بیگانگان بودند نیروهایش چندین شب قبل از انتقال قدرت به مجددی از راه هوا ذریعه بالگرد های قوای هوایی وارد میدان هوایی کابل شدند و بادست گرفتن مراکز اساسی قدرت جلو دخول تنظیم های دیگر را گرفتند و مطابق به پلان طرح شده بیگانگان زمینه آغاز جنگ های تنظیمی درکابل و سراسر کشور را فراهم نمود, وی آگاهانه و یا غیر آگاهانه در نشهء قدرت وسیله تطبیق این پلان شده و هزاره را بالای پشتون,پشتون را توسط هزاره و تاجیکان راذریعه هر دو قتل عام نمود و کشتار های غرب کابل,بلخصوص قتل عام مردم بیچاره افشار نماینگر این حقیقت می باشد.
دیگر اینکه اگر روس ها پنجشیر را اشغال ننمودند این به معنی این نیست که مسعود قهرمانی کرده است , وی در سخت ترین شرایط که مردم افغانستان سرگرم نبرد با روس ها بودند با امضای معاهده ننگین فرقه چهل با روس ها متارکه نموده و شاهرای سالنگ را برای کاروان های روسی که بخاطر کشتن هموطنان بیگناه ما اسلحه و بم های یکهزار کیلویی را به کابل انتقال می نمودند مصوون ساخت و این عمل وی و امضای متارکه ننگین فرقه چهلم بگرام یک خیانت ملی محسوب می گردد و کسی که در یک کشور دست به خیانت ملی بزند هرگز قهرمان شده نمی تواند و این قهرمانی بزوررا که همکیشانش به وی اعطاء نموده اند برای مدت بسیار کم خواهد بود و انشاالله در آینده نزدیک بعد از برقراری صلح و ثبات در کشور ,مردم ما بالای آن تجدید نظر خواهند کرد.
اعمال ننگین مسعود در جریان جهاد و بعد از اشغال کابل توسط نیروهایش به هیچ کسی پوشیده نمانده و کسانیکه این موضوع را قبول ندارند می توانند جهت آگاهی شان مصاحبه جنرال خدایداد که قوماندان جبهه پنجشیر بود را که با سرویس فارسی بی بی سی انجام داده است رابشنوند و یا کتاب خاطرات جنرال گرموف را که آخرین قوماندان نیرو های شوروی در افغانستان بود را مطالعه نمایند.
بنآ با تمام قوت گفته می توانیم که سخنان آقای اعتمادی یکی از واقیعت های تاریخ کشور ماست و ثابت است که مسعود یکی از زرنگترین جاسوس های چند سره سازمان های استخباراتی بیگانه بوده و در تمام طول عمرش از زمان محمد داود تا واقعه ترورشخص وی در تخار مصروف خیانت به این کشور بوده و با انجام این اعمال شوم بصفت یکی از بازیگران اصلی صحنه در هر زمان باعث بدبختی مردم ما گردیده است ,و اگر زمانی هموطنان اعمال گلبدین و یا سران دیگر نتظیم ها را تقبیح می نمایند به این معنی نیست که مسعود را قهرمان بدانند و اگر اسم مسعود را در قطار سران تنظیمی یاد آوری نمی نمایند بخاطریست که وی با زیرکی خاصی که داشت با فعالیت در تنظیم جمیعت بصفت قوماندان نظامی آن از زیر ریش ربانی خر سوار تیر می شده و با تحمیل تمام خواسته هایش بالای ربانی نادان بطور غیر مستقیم رهبری جمیعت را بدوش داشت. حالا اگر کسی می خواهد که باز هم مسعود را قهرمان ملی بداند مربوط به خودش می شود ووجدانش, ورنه مسعود قاتل مردم افشار است نه قهرمانشان.