افغانستان دقیقا دوزخی برای زنان بوده و هست و نیم فی صد هم خوابش را هم نمیبنم که تغییر کند. (برای مردان هم به نوعی دوزخ است).بعد زمانی که میگویم دلم میخواهد از این سرزمین نفرین شده برایم و یک جا مثل انسان زندگی کنم که فقط به حداقل های انسانی من احترام گذاشته شود بسیاری شماتت میکنند که اگر همه مثل شما بروند پس که بماند درست کند. اقا وقتی بمانم به من تجاوز خواهد شد امروز یا فردا، حقم پایمال خواهد شد،در یک مراسم انتحاری کشته یا معلول خواهم شد، وطن فروشی سردمداران سیاسی و قومی و چه و چه تغییر نخواهد کرد، روز به روز وحشت جنگ بیشتر شود به امید چه باید بمانم؟چه بمانم در این کشوری که دوزخ به ان شرف دارد؟؟
افغانستان دقیقا دوزخی برای زنان بوده و هست و نیم فی صد هم خوابش را هم نمیبنم که تغییر کند. (برای مردان هم به نوعی دوزخ است).بعد زمانی که میگویم دلم میخواهد از این سرزمین نفرین شده برایم و یک جا مثل انسان زندگی کنم که فقط به حداقل های انسانی من احترام گذاشته شود بسیاری شماتت میکنند که اگر همه مثل شما بروند پس که بماند درست کند. اقا وقتی بمانم به من تجاوز خواهد شد امروز یا فردا، حقم پایمال خواهد شد،در یک مراسم انتحاری کشته یا معلول خواهم شد، وطن فروشی سردمداران سیاسی و قومی و چه و چه تغییر نخواهد کرد، روز به روز وحشت جنگ بیشتر شود به امید چه باید بمانم؟چه بمانم در این کشوری که دوزخ به ان شرف دارد؟؟