چرا اسلام در برهوتِ زادگاهش نپوسید؟ چرا اسلام در غربت جوانمرگ نشد؟
16 جنوری 2012, 05:48, توسط بیدار
پاسخ به جناب پیام :
وختی محمد عاشق ( زینب ) همسر « زید » پسر خوانده اش شد او را به همسری خود درآورد . در بین اعراب پسر خوانده ، مانند پسر فزیولوژیک وارث پدر شناخته میشد و تمام قوانین فرزندی بر او جاری بود . محمد که خودش خطبه عقد زید و زینب را خوانده بود و مدتی هم آنان زن و شوهر بودند تا اینکه یکروز محمد سرزده و ناچاپ به خانه « زید » رفت و زینب را نیمه عریان دید و دل باخت و فوراً گفت « فتبارک الله احسن الخالقین » و بر گشت به خانه و ... داستان طلاق دادن زینب و به همسری پیغمبر در آمدن و رسوایی و طعنه ی اعراب ، و دوباره محمد دست به دامان جبرییل زد و چاره جست و دوباره یک آیة دیگر برای پایان تنه محمد به این شرح که : ازدواج محمد و زینب را قدسیان کر و بیان و ملایک آسمان جشن گرفتند . نیز در آیة 37 الاحزاب :
« و اذ تقول للذی انعم الله علیه و انعمت علیه امسک علیک زوجک و اتقوالله و تخفی فی نفسک ما الله مبدیه و تخشی الناس والله احق ان تخشاء فلما قضی زید منها و طراً زوجنا کها لکی لایکون علی المومنین خرج فی ازواج ادعیاییهم اذا قضوا مبنهن و طراً و کان امرالله مفعولا . » ترجمه :
« و چون تو با آن کس که خدایش نعمت بخشید و شما هم نعمت آزادی دادی و به نصیحت گفتی برو و زن خود را نگهدار و از خدا بترس ( زنت را طلاق نده ) و آنچه در درون پنهان میداشتی ( عشق به زینب را ) خدا آشکار ساخت و تو از مخالفت و سرزنش مردم ترسیدی و سزاوارتر بود از خدا بترسی . پس ما هم چون زید از آن زن کام دل بگرفت ، او را به نکاح تو درآوردیم تا بعد ازین مومنان در نکاح با زنان پسرخوانده خود که از آنها کامیاب شدند بر خویش حرج و گناهی نپندارند و فرمان خدا به انجام رسیده . » « ترجمه الهی قمشه ای »
پاسخ به جناب پیام :
وختی محمد عاشق ( زینب ) همسر « زید » پسر خوانده اش شد او را به همسری خود درآورد . در بین اعراب پسر خوانده ، مانند پسر فزیولوژیک وارث پدر شناخته میشد و تمام قوانین فرزندی بر او جاری بود . محمد که خودش خطبه عقد زید و زینب را خوانده بود و مدتی هم آنان زن و شوهر بودند تا اینکه یکروز محمد سرزده و ناچاپ به خانه « زید » رفت و زینب را نیمه عریان دید و دل باخت و فوراً گفت « فتبارک الله احسن الخالقین » و بر گشت به خانه و ... داستان طلاق دادن زینب و به همسری پیغمبر در آمدن و رسوایی و طعنه ی اعراب ، و دوباره محمد دست به دامان جبرییل زد و چاره جست و دوباره یک آیة دیگر برای پایان تنه محمد به این شرح که : ازدواج محمد و زینب را قدسیان کر و بیان و ملایک آسمان جشن گرفتند . نیز در آیة 37 الاحزاب :
« و اذ تقول للذی انعم الله علیه و انعمت علیه امسک علیک زوجک و اتقوالله و تخفی فی نفسک ما الله مبدیه و تخشی الناس والله احق ان تخشاء فلما قضی زید منها و طراً زوجنا کها لکی لایکون علی المومنین خرج فی ازواج ادعیاییهم اذا قضوا مبنهن و طراً و کان امرالله مفعولا . » ترجمه :
« و چون تو با آن کس که خدایش نعمت بخشید و شما هم نعمت آزادی دادی و به نصیحت گفتی برو و زن خود را نگهدار و از خدا بترس ( زنت را طلاق نده ) و آنچه در درون پنهان میداشتی ( عشق به زینب را ) خدا آشکار ساخت و تو از مخالفت و سرزنش مردم ترسیدی و سزاوارتر بود از خدا بترسی . پس ما هم چون زید از آن زن کام دل بگرفت ، او را به نکاح تو درآوردیم تا بعد ازین مومنان در نکاح با زنان پسرخوانده خود که از آنها کامیاب شدند بر خویش حرج و گناهی نپندارند و فرمان خدا به انجام رسیده . » « ترجمه الهی قمشه ای »