Kamran Mir Hazar Youtube Channel
حقوق بشر، مردم بومی، ملت های بدون دولت، تکنولوژی، ادبیات، بررسی کتاب، تاریخ، فلسفه، پارادایم و رفاه
سابسکرایب

صفحه نخست کابل پرس > ... > سخنگاه 52950

قابلیان اسحاق زایی و کشتار دهاقین بی گناه قریۀ بغاوی را تاریخ نمی تواند بفراموشی بسپارد

10 فبروری 2012, 06:26, توسط نادر

تجزیه سودان درماه جولای سال 2011
البته بصورت خیلی مختصر!
قبل از تجزیه سودان در سال 2011، اقوام عربی نژاد قدرت را بدست داشتند، که اکثریت در شمال سودان مستقراند. اقوام مربوط به نژاد سیاه کمتر در قدرت سهیم بودند و اکثراّ در جنوب و شرق سودان زندگی میکنند.
مناطق شمالی بیشتر از ریگزار ها تشکیل شده و مردم عربی نژاد به شغل مالداری مصروف اند.
مناطق سودان جنوبی برای زمین داری مساعد تر است و مردم بیشتر شغل زمینداری را انتخاب کرده اند.

مهمتر از این دو فاکتور بالا، تقریباّ تمام منابع آبی و معادن طبیعی با ارزش در سودان جنوبی قرار دارند. از آن جمله معادن نفت، گاز، الماس، طلا، اورانیم وغیره. اما قبل از تجزیه سودان، تمام منافع از فروش این معادن را دولت عربی نژاد در شمال استفاده میکرد و به اقوام جنوبی و شرقی کمترین سهمیه میپرداخت.

در زمان جنگ ها که بلاخره به تجزیه شمال و جنوب انجامید، اقوام مناطق شرقی و جنوبی باهم متحدانه علیه شمال جنگیدند. که در نتیجه مردم شرق و جنوب سودان باهم متحد و از شمال جدا شدند.

گرچه اولین شعله های جنگ بالای تقسیمات قدرت در سودان جنوبی، فقط 5 ماه بعد از تجزیه رونما شد، که به مهاجرت 50 هزار انسان از مناطق جنگی در جنوب سودان و کشته شدن چندین صد انسان منجر شد.

اما از چند روز به این طرف بین دو قوم معروف در سودان جنوبی ( مورله در شرق) خیلی فقیر و (لونور در جنوب) که فعلاّ قدرت را در سودان جنوبی بدست دارد، جنگها شروع شده، که در ظرف فقط چند روز به تعداد 3 هزار انسان کشته شده است. 2200 نفر ازین کشته شدگان را زن ها و اطفال مربوط اقوام شرقی (مورله) تشکیل میدهد.
در حالیکه زمانی این دو قوم متحدانه برای تجزیه سودان علیه شمال میجنگیدند، حالا بالای سهم داشتن بر منابع طبیعی و تقسیمات قدرت در حکومت علیه یکدیگر میجنگند.

این تجربه ایست، که به نظر من خیلی با مسایل افغانستان شباهت دارد و مردم افغانستان باید ازآن بیاموزد.

جستجو در کابل پرس