خبرگزاری کابل   انتخابات رياست جمهوری، گام به گام    شنبه 18 ميزان 1383

افغانستان آزاد الگويی برای همسايگان

نجلا باختر

روز شنبه وقتی که نحوه ی برگزاری انتخابات را از نزديک ديدم، بی اختيار ياد چند مقاله به قلم سردبير کامران ميرهزار افتادم که در آن مقالات توضيح داده بود که چگونه کرزی دوباره رياست جمهوری افغانستان را بدست خواهد گرفت. آن زمان فکر می کردم که اين مقالات می تواند در اندازه ی تئوری هايی باشد که ممکن است چنان باشد و چنان نباشد. امروز کم کم داريم به همان نتيجه می رسيم و يعنی فضای روانی بوجود آمده چنان بود که مردم بی اختيار به کرزی رای می دادند. روز شنبه که گذشت را نمی توان گفت که روزی تاريخی در سرنوشت افغانستان محسوب نمی شود. گرچه کرزی توانست با ديپلماسی زيرکانه رقبای ديگر را از ميدان بدر کند. اما يک سوی ديگر انتخابات حضور ميليونی مردم افغانستان بود که عاشقانه برای شرکت در انتخابات آمده بودند تا اولين گام ها را برای ساختن افغانستان نو و آباد بردارند. مردم علی رغم مشکلات فراوان در تمامی نقاط افغانستان حضوری چشمگير داشتند و حيرت همگان را برانگيختند. مردم در انتخابات ياد گرفتند که حقی دارند و اين حق را کسی از آن ها نمی تواند سلب کند. حرارت و اشتياق مردم هنگام رای دهی توصيف ناپذير است. مردم سال ها غرور خود را از دست داده بودند و غرور ملی بازيافته ی خود را هنگام انداختن انتخاب خود در صندوق آرا، مقابل ديدگان خبرنگاران رسانه های عمده ی جهان نشان دادند. حضور چشمگير مردم را بايد به فال نيک گرفت و اميدوار بود که افغانستان چهره ی ديگر خود را نشان خواهد داد. روی ديگر افغانستان ميل به يکپارچه شدن دارد و افغانستان می رود تا برای تبديل شدن به کشوری آزاد گام ها ی بعد را محکم تر و مصمم تر بردارد. افغانستان می تواند در آينده الگويی از آزادی برای بسياری از کشورها مانند ايران، عراق، پاکستان و... باشد.

گرچه باز رييس جمهور کرزی خواهد بود اما گزينه های ديگری که در انتخابات کانديدا شده بودند، نتوانستند گذشته ی تاريکی که برای ملت بوجود آوردند را از خاطره ها بزدايند. چرا که شاعر ما می گويد:

زمان هميشه زمان است و مکان هميشه مکان

و هيچکس نمی تواند خاطره ی مرا تيرباران کند

دوشنبه بيستم ميزان 1383 ساعت 23 به وقت کابل

بازگشت به صفحه ی ويژه ی انتخابات    بازگشت به صفحه ی اول