شصت و پنج سال عشق به کاپیتالیسم

مایکل مور، فیلمساز نامداری که او را "وجدان بیدار امریکا" می نامند، فیلم مستند دیگری عرضه نموده است. "کاپیتالیسم: یک داستان عشقی" نام فیلمی است که گوشه ای پرده را برادشته است تا شمه ای از توطیه های پنهان اقتصادی "وال استریت" را برملا و بازگونماید. مایکل مور با خریطه پشت دروازه بانکهای بزرگ امریکا می رود تا به نیابت از ملت امریکا هفت صد میلیارد دالری را مطالبه نماید که جورج بوش در آخرین روزهای ریاست جمهوری اش، بسان هدیه خداحافظی، سخاوتمندانه به آنان بخشیده بود. در جریان جستجوی مایکل مور معلوم می شود که گاهگاهی چگونه دموکراسی و قدرت مردم در امریکا سلب و غولهای اقتصادی دست به "کودتای اقتصادی" می زنند. حداقل، دو عضو کنگرس امریکا در مستند مایکل مور اعتراف می نمایند که بل هفت صد میلیارد دالری که جورج بوش برای "وال استریت" از کنگرس گذراند، با شیوه های غیردموکراتیک، مرموز و احتمالا زور انجام شده است.

علاوه بر پرداختن به "کودتاهای اقتصادی"، مایکل مور به پای صحبت شهروندان عادی امریکا نشسته است که چگونه کاپیتالیسم بی مهار امروز آنانرا به فقر و کوچه نشینی کشانده است. در متن فیلم خانواده های را می بینید که با توطیه های فریبنده بانکها، ابتدا خانه های شان مربوط به بانک، و سپس ظالمانه از آنان پس گرفته می شود. مستند مایکل مور قصه کارگرانی را بازگو می نماید که مرگ آنان ثروت روسای کمپنی های بزرگ را بیشتر می سازد. مستند از صد ها میلیون امریکایی میگوید که علی رغم کار و تلاش قادر نیستند تا سرپناه امن، دسترسی به امکانات لازم صحی و تامین مخارج تحصیلات فرزندان شان را داشته باشند. مستند فاش می سازد که سرمایه داران امریکا(یک فیصد) به اندازه مجموع ثروت نودپنج درصد مردم امریکا ثروت اندوخته اند. البته که انباشت چنان حجم وسیع ثروت تنها با شیوه های غیراخلاقی فریب، استثمارگری و "کودتای های اقتصادی" ممکن است. مستند مایکل مور، سعی نموده است تا 65 سال عشق امریکایی ها به کاپیتالیسم را بررسی و نتایج فاجعه بار امروزین آنرا برای نسل جوان امریکا بازگو نماید. فیلم از شکست رویای" روزولت" در اثر مرگ نابهنگام او، پس از جنگ دوم جهانی، و تسلط و چیرگی عام وتام کاپیتالیسم بر امریکا سخن می گوید. شاید کمتر آدم باجدان را بیابید که مستند مایکل مور را ببیند و اشک در چشمانش حلقه نزند. مستند مایکل مور از فقر، کوچه نشینی و مرگ انسان در متن ثروتمندترین سرزمین جهان می گوید. مایکل مور پیش تر از این نیز درFahrenheit 911 "فارانهایت 911" و SICKO"سیکو" به اداره جنگ طلب جورج بوش و نظام فریبکارانه بیمه درمانی امریکا پرداخته بود. لایحه اصلاح نظام صحی امریکا همین حالا در کنگرس به بحث گذاشته شده است. وحال معلوم نیست که چه تعدادی از امریکایی ها به ندای انسانی مایکل مور برای انزوا و تجرید کاپیتالیسم پاسخ مثبت خواهند گفت.

شاگردان کاپیتالیسم و اجیران "وال استریت" در هرگوشه ای از جهان پخش و نشر هستند. در افغانستان کسانی مانند اشرف غنی احمدزی در صدد نهادینه نمودن کاپیتالیسم است. و این درحالی است که نویسندگان قشر فقیر افغانستان تا حدی ناآگاهند که گاه سوسیالیسم را "افسون توده ها" می خوانند و گاه به این توهم گرفتار می شوند که گویا با ذکات، خمس و صدقه می توان نظام اقتصادی نوین درست نمود. منادیان کاپیتالیسم در امریکا به صراحت می گویند که تنها به یک دولت کوچک برای اجرای قراردادهای اقتصادی و ارتش اعتقاد دارند وبس. مکاتب دولتی، خدمات رایگان صحی، خانه های دولتی برای قشرکم درآمد و... همه بخشهای از سوسیالیسم است. بهرحال، مستند جدید مایکل مور (کاپیتالیسم: یک داستان عشقی) فیلم ارزشمند، چشم بازکن و اندیشه برانگیزی است که تماشای آن اکیدا پیشنهاد می شود. این فیلم همین حالا در سینماهای جهان نمایش داده می شود.

http://www.capitalismalovestory.com/