کوچکترين کارشناس مطبوعات، ساجيق می فروشد

آريانا کوچکترين کارشناس مطبوعات افغانستان است که اکنون ساجيق می فروشد. اين دختر کوچک همراه با دوستان خود در چهارراهی طره باز خان شهر کابل روزنامه و اخبار می فروخت و بواقع می توان گفت که درباره ی اندازه ی فروش روزنامه ها و نشرات افغانستان معلومات کافی دارد.

به آريانا می گويم سلام، کجاست اخبارت، چرا اخبار نمی فروشی. آريانا می گويد می فروشم، فقط هفته نامه کابل. می گويم کجاست هفته نامه. می گويد که روزهای 4 شنبه می فروشيم. می گويم فروش چطور است. می گويد که خوب نيست. از وقتی رنگه شده است، کم می خرند. سابق سياه و سفيد بود بيشتر می خرند. از آريانا می پرسم که اخبار ديگر را چرا نمی فروشی. آريانا می گويد نمی خرند. بعضی ها هم به ما نمی دهند تا بفروشيم. به آريانا می گويم که هفته نامه "چای داغ" چطور بود. می گويد: چای داغ خوب بود. درباره کرزی می نوشت. درباره همه بود. فروش خوب بود . خو ديگر نشر نشد.

می گويم کامران سلامت می رساند.

آريانا می گويد: بندی شده بود دَ تلويزيون ديدم.

آريانا و حدود 5 دوست ديگرش در چهارراهی طره باز خان شهر کابل ساجيق می فرشد. اخبار خيلی کم. گاهی به زبان انگليسی به عابران خارجی چيزهايی می گويد و از آن ها می خواهد که ساجيق بخرند.

برای روزنامه ها، هفته نامه ها و جرايدی که در کابل نمی توانند، بفروشند، يعنی جای مناسبی برای فروش نيست، آريانا و دوستان آريانا می توانند کمک خوبی کنند. آريانا می گويد که اخبار را برای ما بياورند ما می فروشيم. ارزان تر هم حساب کنند.

گمان می رود که بهتر است روزنامه ها و جرايد کابل برای آريانا و دوستان آريانا، اخبار و نشريات خود را بفرستند تا اخبار و نشرات آنان گسترده تر توزيع شود . اگر آريانا و دوستانش می خواهند که در سرک های کابل باشند، به مکتب نرود، (البته جبر زمانه هم هست) بهتر است که اخبار بفروشند. فروش اخبار شايد او و دوستان او را کمک کند. صاحبان جرايد را هم کمک کند تا هم اخبار به فروش برسد و هم حداقل آريانا با خواندن چند سطر، کم کم يادش نرود که سواد دارد و می تواند از آن استفاده کند.

با همه ی اين مسايل، دولت کجاست که به آريانا و امثال آريانا کمک کند. آيا دولت هيچ وظيفه ای در قبال آنان ندارد؟