ده ها سازمان حقوق بشر، قرارداد دولت قبیله گرای کرزی و دولت استرالیا را برای بازگشت اجباری پناهجویان محکوم کردند
مرکز "ادموند اریک" که شرایط حقوق بشری را در افغانستان زیر نظر دارد، می گوید کسانی که با کشتی خود را به استرالیا رسانده اند، برای گریز از آزار و اذیت و تعقیب پناهجو شده و باید به آنان پناهندگی اعطا شود. در گزارش دبیر کل سازمان ملل بان کی مون نیز درباره وضعیت امنیت در افغانستان آمده است که ناامنی نسبت به سال قبل 66 درصدر افزایش داشته است.
زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )
پناهجویان، مهاجرت، آوارگی و جنایت کوچ اجباری
کابل پرس?: بیش از چهل سازمان فعال در زمینه حقوق بشر و کارشناسان مسایل حقوقی، به دعوت یک نهاد دفاع از حقوق پناهندگان در استرالیا بنام "ادموند اریک"، قرارداد دولت قبیله گرای کرزی را با دولت استرالیا و کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل محکوم کردند. این سازمان ها و کارشناسان مسایل حقوقی می گویند، این قرارداد راه بازگرداندن پناهجویان را به شرایط خطر هموار می کند. این سازمان ها ضمن خطرناک خواندن شرایط مردم هزاره و کودکان و زنان در افغانستان می گویند که تحقیقات نشان می دهد که تعدادی از افرادی که از استرالیا به افغانستان بازگردانده شدند، همراه با کودکانشان کشته شده اند.
پناهجویان، مهاجرت، آوارگی و جنایت کوچ اجباری
مرکز "ادموند اریک" که شرایط حقوق بشری را در افغانستان زیر نظر دارد، می گوید کسانی که با کشتی خود را به استرالیا رسانده اند، برای گریز از آزار و اذیت و تعقیب پناهجو شده و باید به آنان پناهندگی اعطا شود. در گزارش دبیر کل سازمان ملل بان کی مون نیز درباره وضعیت امنیت در افغانستان آمده است که ناامنی نسبت به سال قبل 66 درصدر افزایش داشته است.
در ماه جون سال گذشته، سازده تن از مردم هزاره در ولایت ارزگان سر بریده شدند. در سال 2008 یکی از کسانی که دولت استرالیا امنیت او را برای بازگشت به افغانستان تامین کرده بود، به ضرب چهار گلوله در ناحیه سر، توسط طالبان کشته شده بود. يکی دیگر از بازگشت کنندگان، شاهد قتل دو دخترش بنام ها یلدا و رونا بود.
سال گذشته ناامنی به بالاترین درجه خود از سال 2003 رسیده و بیشتر قربانیان در افغانستان زنان و کودکان بوده اند.
سازمان های دفاع از حقوق بشر و کاسرشناسان مسایل حقوقی در حالی قرارداد دولت استرالیا با افغانستان را محکوم می کنند که دولت افغانستان، در اثر فشار این سازمان ها، باز هم به دروغ های معمول متوسل شده و امضای چنین قرار دادی را انکار می کنند. طبق خبر انتشار یافته توسط "سالی سارا" خبرنگار استرالیایی شبکه " ای بی سی"، وزیر مهاجرت افغانستان، بازگشت اجبار پناهندگان را رد می کند.
از سوی دیگر بنا به گزارش منابع کابل پرس?، دولت قبیله گرای کرزی، در جریان یکسال گذشته، نمایندگانی را به استرالیا اعزام کرده و در جریان مذاکرات با دولت استرالیا، اظهار داشته اند که اکنون شرایط در افغانستان برای مردم هزاره مانند بهشت است، آنان در امنیت کامل بسر برده و مشکلی ندارند. این در حالی ست که هر ساله کوچی طالبان، به مناطقی از ولایات مرکزی افغانستان حمله کرده، و ضمن کشتار و چپاول، اقدام به آتش زدن و تخریب دارایی ها و اموال مردم می کنند. این افراد کاملا از حمایت دولت قبیله گرای حاکد کرزی برخوردارند. از ولایت غزنی نیز گزارش می رسد که جنایتکاران طالب، راه ها را هر از چند گاهی مسدود کرده و جوانان هزاره را از موتر پیاده کرده و سر به نیست می کنند. گرفتن پول مسافران نیز پدیده ای معمول برای آنان شده است.
گرچه دولت افغانستان هر از چند گاهی انجام حملات انتحاری، بمب گذاری و هدف قرار دادن غیر نظامیان را کار طالبان پاکستانی می داند، اما این چیزهای دروغ های بیش نیست که برای منزه کردن جنایتکاران افغان اعلام می شود. طالبان در دو سوی مرز افغانستان و پاکستان، کاملا با یکدیگر در ارتباط بوده و علاوه بر اشتراکات فکری، اشتراکات قبیله ای نیز دارند .
حکومت قبیله گرای حامد کرزی بار دیگر ثابت کرده که علاوه بر اینکه همراه با همفکران جنایتکار خود در گروه طالبان و حکمتیار، کشوری که نامش را افغانستان نهاده اند، به دوزخ روی زمین تبدیل کرده، در خارج از افغانستان نیز، بلای جان مردم شده است.
امضای قرارداد بازگشت پناهجویان از استرالیا؛ دولت افغانستان بلای جان شهروندانش است!
دولت قبیله گرای حامد کرزی، همراه با جنایتکاران طالب که حامد کرزی با بی شرمی رهبر آنان را "برادر عزیز ملا عمر" خطاب می کند، افغانستان را به جهنمی برای باشندگانش تبدیل کرده اند. سیاست های حکومت حامد کرزی در ده سال گذشته، تنها به نفع جنایتکاران و چپاولگران دارایی های همگانی بوده و ارگ ریاست جمهوری محلی برای ترويج خشونت و یا به عبارتی دیگر تروريزم علیه مردم شده است.
دو شنبه 17 ژانويه 2011, بوسيله ى کابل پرس
68 پناهجوی افغانستانی در آب های یونان غرق شده اند!
شنبه 29 ژانويه 2011, بوسيله ى بصیر آهنگ