نروژ: تروریست های افغان و تروریست های اروپایی؛ دو روی یک سکه؟
زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )
کابل پرس?: امروز دادگاه برای رسیدگی به جرم تروریست نروژی که ده ها تن را از پای درآورد، بصورت غیر علنی برگزار شد. دادگاه نروژ تصمیم گرفت که جلسه محاکمه پشت درهای بسته برگزار شود. دلیل این امر استفاده تبلیغاتی تروریست نروژی و فرستادن سیگنال به دیگر همفکرانش از طریق رسانه ها عنوان شد. دادگاه در نهایت تصمیم گرفت که به مدت هشت هفته تروریست نروژی را محبوس کند تا در طی این مدت تحقیقات لازم انجام شود. از این هشت هفته، به مدت چهار هفته ارتباط این تروریست با دنیای خارج قطع خواهد شد. رسانه های نروژی خبر داده اند که تروریست نروژی هدف خود را از انجام این حمله تروریستی، جلوگیری از گسترش اسلام و کلونی شدن اروپا توسط مسلمانان ابراز داشته است. او همچنین علیه فرهنگ مارکسیسم سخن گفته که سیاست های احزاب چپ باعث سرازیر شدن مسلمانان به اروپا شده است.
امروز ساعت دوازده ظهر به وقت اسلو، یک دقیقه سکوت به احترام کشته شدگان در سراسر نروژ برقرار شد. پادشاه نروژ هارالد پنجم، ملکه، نخست وزیر و سایر مقامات ارشد نروژ در این برنامه سکوت شرکت کردند.
کشته شدن بیش از نود تن در روز 22 جولای 2011 توسط تروریست نروژی بنام Anders Behring Breivik تمام نروژ را در شوک عمیق برده است. بسیاری از فعالان حقوق بشر در نروژ و فعالان ضد راسیسم در این کشور، مردم را متوجه خطرهای ناشی از راسیسم کرده و آن را خطری معادل ذهینیت بوجود آمده از تروریزم در جهان می دانند.
و اما در حالی که جهان نگاه ويژه ای از طریق رسانه ها به تروریسم و نژادپرستی در اروپا و بويژه نروژ داشته است، در افغانستان تروریستان افغان همچنان به جنایات خود ادامه می دهند. درست چند روز پیش تروریستان افغان که از ارگ ریاست جمهوری کابل حمایت کامل می شوند، یک کودک هشت ساله را در هلمند به دارد آویختند. تقریبا هر روز خبر جنایات سیستماتیک جنایتکاران و تروریستان افغان را می توان در گوشه گوشه ی کشوری که نامش را افغانستان نهاده اند نشر می شود. با این وجود جنایات این جنایتکاران و کشته شدن دسته دسته شهروندان بی دفاع به آماری تهی و بدون اینکه احساسی ایجاد کنند تبدیل شده است.
گویی جنایت در این سرزمین امری طبیعی ست و اگر جنایتی روی ندهد مساله عجیب به نظر می رسد.
زمانی که راسیسم، نازیسم و فاشیزم در اروپا دست به دست هم داده و جنگ های جهانی را بوجود آورده و میلیون ها تن را به کشتن داد، راسیسم و فاشیزم در افغانستان، بدور از چشم جهانیان جنایاتی حاد انجام داده بود و به این جنایات همچنان ادامه می داد. بانیان راسیسم در افغانستان کوشش های فراوانی کردند تا به راسیسم و نازیسم در اروپا دست دوستی بدهد، حال آنکه هر دو در ذات یکی بودند.
اگر جنایتکار نروژی بر اساس اندیشه های راسیستی اقدام به کشتن ده ها تن کرد، جنایتکاران افغان در دو قرن اخیر جان میلیون ها تن را گرفتند، ده ها هزار تن را به عنوان برده فروختند و میلیون ها تن را پس از غصب زمین هایشان مجبور به ترک خانه و کاشانه شان کرده اند.
جنایتکاران افغانستان همچنان در افغانستان با حمایت کامل دولت راسیستی و قبیله گرای حامد کرزی دست به کشتار مردم بیگناه می زند و جنایات مختلف دیگر را مرتکب می شوند.
اگر جنایتکار نروژی به بهانه گسترش نفوذ مسلمانان در اروپا دست به جنایت زد، جنایتکاران افغان، میلیون ها تن را به جرم کافر بودن از پای در آوردند و راسیسم و با بنیادگرایی دینی دست برادری داد و سرزمینی ویران در همه ی عرصه ها بنام افغانستان از خود برجای گذاشت و هنوز هم بر جنازه ی این افغانستان جنگ و جنایت در جریان است.
در افغانستان راسیسم، قبیله گرایی و بنیادگرایی دینی چنان عمیق شده است که حتا دفاع از قربانیان نیز جرم محسوب می شود.
گرچه تمام رسانه های جهان اکنون به اسلو چشم دوخته اند اما لازم است که به افغانستان و جنایات تاریخی و ادامه دار در این کشور نیز، عمیق تر و با نگاه بازتری نیز نگریسته شود.
پاسخ نروژی ها به راسیسم: دموکراسی آری، عشق آری، راسیسم نه!
يک نویسنده ی نروژی روی دیوار فیس بوک خود نوشته که ما مردم نروژ به خیابان ها می رویم تا نشان دهیم ما همه برای حمایت از آنچه تروریست نروژی علیه آن است آماده هستیم.
دو شنبه 25 ژوئيه 2011
پيامها
28 جولای 2011, 20:08, توسط شعیب
ای کاش همانطوریکه اروپاییها و امریکاییها از ترورریست راسیست خویش متنفرشدند و به راسیسم نه کفتند ،در اوغانستان نیز از ترورزسم وتهیه منابع پولی به تروریسم قبیله نفرت پیدامینمودند و درکنفرانس بن درسال ۲۰۰۱ به دموکراسی واقعی تن در میدادند و به آرای ستار سیرت احترام میګذاشتند و حامد کرزی قبیلوی طرفدار تروریستان طالب را به اریکه قدرت نمیرسانیدند و تا امروز از کارهای خلاف قانون وی حمایت نمینمودند و در انتخابات دور دوم ریاست جمهوری که غیر قانونی به کرسی نشسته تبریکی نمیدادند.