توهین به نوایی، توهین به تاریخ و فرهنگ افغانستان است
دو اعلامیه از طرف فدراسیون فرهنگی تورکان افغانستان در کانادا و اروپا/ چرا والی و سایر مسئولین امنیتی ولایت بلخ در برابر اینگونه اعمال تبهکارانۀ اهانت آمیز که در شرایط بسیارحساس عبور جامعۀ مصیبت دیدۀ ما به صلح و آرامش، همبستگی میان ملیت ها را خدشه دار میسازد، خاموش و بی پروا نشسته اند
زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )
آنانیکه دچار جمود فکری و نارسایی عقلی اند، نمیتوانند واقعیت های زندگی را همان طوری که هست ارزیابی کنند، ازجمله فرهنگ مادی و معنوی راکه محصول عقول سلیم واستعدادهای آفریننده است، ارج واهمیت قایل شوند. برخی ازینگونه آدمها به درد ملیت ستیزی و فرهنگ ستیزی مصاب میگردند. اگر مربوط به طبقات حاکم اند، برمبنای جهان- بینی تاریک اندیشانۀ برترنگری خود، بر لجنزار شوینیزم عظمت طلبانه سقوط میکنند و اگربه ملیت های تحت ستم تعلق دارند، به ناسیونالیزم تنگ نظرانۀ محلی وتعصب قومی دچار میشوند.
شوینیزم عظمت طلبانه وناسیونالیزم تنگ نظرانه پشت و روی یک سکه اند و هردو در جریان مبارزات سیاسی واجتماعی، برای ملیت هایی که دریک کشور واحد بسر میبرند، عواقب جبران ناپذیری به بارمیآورد، بخصوص اگراین تمایل ازتعصبات مذهبی پشتوانه پیدا کند.
برطبق نوشتۀ سیاح مشهورعرب - عبدالحمید بغدادی، زمانی یکی از حکام مصر که با لقب" شیخ صائم الدهر" یعنی همیشه روزه دار معروف بود، درتحت جذبات تعصب آمیز مذهبی دستور داد تا اهرام مصر را که ازعجائب هفتگانۀ دنیای قدیم و بخش نهایت مهم فرهنگ جهانی ومربوط به تمام جامعۀ بشری است، به دلیل اینکه یادگار فراعنۀ مصر است، تخریب نمایند و یک هزار نفر کارگر را باعدۀ زیاد کار آگاهان موظف ساخت تا تخریب این آبدۀ عظیم را ازهرم سوم که اندکی کوچکتراست آغاز نمایند. اما گماشتگان با تمام جانکنی ها و زحمات طاقت فرسای یکساله و دادن تلفات زیاد، سرانجام در برابراین معجزۀ تاریخی به زانو درآمدند و به نوشتۀ سیاح بغدادی فقط نوک قلۀ هرم را یک مقدار خراشیده ساختند وروی"ابوالهول" را که با رنگهای مرغوب تزئین شده بود، مسخ وتخریب کردند.
درکشورما ازفعالیتهای فرهنگ ستیزانه، آن هم درقرنهای 20 و 21 چندمثال:
- به امرجلاد امیرعبدالرحمان، مسجد بزرگ مصلای هرات ومدرسۀ شکوهمند گوهرشاد- بیگم ملکۀ تیموری، توسط جنرال لیمسدن انگلیس مینگذاری ومنفجرساخته شد.
– حرمسرای شاهان تیموری در داخل قلعۀ اختیارالدین با دیگرملحقات قلعه، توسط والی هرات که قبلا قوماندان گارد شاهی بود، عمدا تخریب و باخاک یکسان ساخته شد.
– ارگ باعظمت میمنه که مرکز مقاومت مردم دلیر این دیار در برابر حملات اشغالگرانۀ امیرعبدالرحمان بود و نیز بالاحصار زیبای سرپل که قرارگاه محمودخان بیکلر بیگی بود وهمزمان با آن قلعۀ شبرغان، توسط فاشیست مشهور رئیس تنظیمیۀ صفحات شمال محمد گل مهمند تخریب و منهدم گردید. همچنان او، تاجایی که میتوانست کتب و وثائق معتبرمربوط به تاریخ پُر افتخار مردمان تورکتبار را جمع آوری کرده طعمۀ حریق ساخت و صدها لوحه سنگ و کتیبه را که حاوی معلومات مهم و تاریخی بود، از روی مقابر بزرگان دانش و فرهنگ از بلخ وشهرهای دیگرگردآوری نموده، ازمیان برد.
– منفجرساختن اعجوبۀ تاریخی جهان یعنی مجسمۀ 53 متری بامیان توسط طالبان، بر رغم خواست وطلب مصرانۀ مراکز فرهنگی بین المللی، موج خشم و نفرین واعتراض شدید جهانیان را برانگیخت و چون لکۀ سیاه ننگینی برجبین نظام وحشی قبیله سالار آنها بجا ماند.
حرکت تفتین آمیز خرابکارانه ای که در برابر پیکرۀ مرمرین ابر مرد تاریخ و فرهنگ کشور ما و مایۀ افتخار تمام تورکان جهان و افغانستان درچار راهی نوایی در شهر مزار شریف از طرف عناصر ظاهرا نامعلوم صورت گرفته، یا کار نمایندگان فاشیست های قبیله سالار است ویا توسط عناصرناسیونالیست های محلی تنگ نظر صورت گرفته که مذبوحانه تلاش میورزند، تا افتخارات معنوی مشترک مردمان کشور را تصاحب نمایند و در برابراحقاق حقوق واحیای افتخارات فرهنگی ملیت های برادر دیگر سنگ اندازی میکنند.
آنها با که میخواهند دشمنی کنند؟ بانوایی یا تورکان افغانستان وجهان؟ توهین به نوایی، توهین به مردم افغانستان است. دشمنی با نوایی، دشمنی با علمبرداران تمدن جهانی است. نوایی، فراتر از دائرۀ انتساب به یک ملت قراردارد. آبده های مادی وشاه اثرهای بزرگی که او آفریده، مایۀ افتخارافغانستان و جزً گنجینۀ بزرگ فرهنگ جهانی است. همین اکنون ابنیه ای که درسرزمین ایران و افغانستان از او به یادگارمانده، گواه زندۀ این مدعا ست.
برسبیل مثال بنای عظیم ارامگاه شاه ولایتمآب که شاهکارمعماری قرن 15 کشوراست و اعمار آن تبدیل قریۀ "خواجه خیران" به مرکز آبادانی وسرآغاز احداث شهر کنونی مزار شریف میباشد، حقی بزرگ بر همۀ ما و شما، بخصوص مردمان بلخ ومزار شریف دارد که او را احترام بگذاریم وقدر خدماتش را بدانیم.
این دومین بار است که در زمان حکومت آقای کرزی به یادگارهای تاریخی و ارزشهای ملی ما درشهر مزارشریف دستبرد زده میشود. اما چرا فقط درشهر مزارشریف؟! ماتشویش داریم که این قبیل حرکات رزیلانۀ فتنه گرانه، نمودی از فعالیت های تخریبی سازماندهی شده نباشد. چرا والی و سایر مسئولین امنیتی ولایت بلخ در برابر اینگونه اعمال تبهکارانۀ اهانت آمیز که در شرایط بسیارحساس عبور جامعۀ مصیبت دیدۀ ما به صلح و آرامش، همبستگی میان ملیت ها را خدشه دار میسازد، خاموش و بی پروا نشسته اند و میکوشند با دادن وعده های میان تهی، این حادثۀ شرم آور را خسپوش کنند. چرا عناصر تبهکار را کشف وتعقیب وگرفتار نموده، به ذهنیت عامه معرفی نمیکنند. ما جدا میطلبیم تا مقام ولایت و شخص والی بلخ اگر خود دخیل نباشد، جلو این نوع حرکات خصمانۀ ضد ملی و حقارت آمیز را بگیرد و به قناعت مردم بپردازد.
نوشته با ذکر یک مثال تاریخی خاتمه داده میشود: اسقف (رهبر دینی) شهر سلطانیه که آیین مسیحی داشت و از طرف امیر تیمور کورگان به صفت سفیر و نمایندۀ دولت به کشورهای غربی فرستاده میشد، در یادداشت تاریخی ارزنده ای که به خط و امضای خود نوشته و اصل آن در موزیم ملی پاریس نگهداری میشود، چنین مینویسد: اگر دریک شهر، گروه قطاع الطریق ( راهزنان ) پیدا میشد ومتصدی امنیت شهر نمی توانست آنها را گرفتار بسازد، تیمور حاکم شهر را برطرف، مورد بازپرس ومجازات قرارمیداد و میگفت که اگر او کفایت میداشت و یا با دزدان شریک نمی بود، آنها هرگز نمیتوانستند امنیت شهر را برهم بزنند.
اولوغ بیک - ففتای کانادا
اعلامیه فدراسیون فرهنگی غرجستان دررابطه با اهانت به مجسمه امیرعلیشیر نوایی
باکمال تأسف اطلاع یافتیم که دراین اواخر اثر یاد بود شخصیت تاریخی وشناخته شد ه جهانی، شاعر، نویسنده، موسیقی دان و سیاستمدار اندیشمند امیرنظام الدین علیشیرنوائی درشهر مرازشریف توسط دشمنان مفاخر تاریخی مردم ما، بصورت مرموز مورد تخریب قرار گرفته است.
هرچند که تخریب آثار ونمادهای مفاخرتاریخی مردم افغانستان، سابقه طولانی دراین سرزمین دارد اما ازآنجاییکه این حرکت ضد ارزشی وفرهنگ ستیزانه درزمان معاصر ودر یکی ازولایات امن افغانستان صورت میگیرد مایه تاثر، تعجب وتاسف بیشتر میگردد.
فدراسیون فرهنگی غرجستان معتقد است که افغانستان جامعه متکثر وچند قومی میباشد که مفاخرتاریخی وارزشهای فرهنگی هریک از اقوام ساکن دراین کشور، نماد عظمت وافتخار افغانستان تلقی میگردد. تخریب آثار ونمادهای تاریخی و فرهنگی هریک ازملیت های ساکن درافغانستان ازیک طرف اهانت ودشمنی به ارزشها ومفاخر تاریخی آن ملت تعبیر گردیده وازجانب دیگر روند نوپای صلح وهمزیستی مسالمت آمیز مردم افغانستان را شدیداً موردتهدیدقرار میدهد.
فدراسیون فرهنگی غرجستان ضمن ابراز تاثر واندوه عمیق به خاطر تخریب یادواره این شخصیت ارزشمند بشری، این حرکت ورفتار ارزش ستیزانه و تشنج برانگیز راشدیدا محکوم می نماید. این فدراسیون از دولت افغانستان وبخصوص از مقامات امینتی ولایت بلخ میخواهد که جهت شناسایی عوامل این حرکت جنایت بار تلاشهای جدی به خرج داده و از نمادهای تاریخی ومفاخر فرهنگی مردم افغانستان حراست نمایند..
فدراسیون فرهنگی غرجستان
دفتر اروپایی
پيامها
25 آپریل 2010, 23:59, توسط Bina
كوشش نشود كه از طريق جنايت و اعمال جنايت كارانه حريفان سياسى خود را در تنكنا قرارداد.با لاى اين اين شخصيت بزرك تاريخ بايد تجارت سياسى نشود.تا جكان با تركان هيج نوع خصومت ندارند بلكه عزيزان كديكر اند.شايد اين كار توسط كدام انسان كه مرض روانى دجار است شده باشد.جندى قبل در اروبا شخصى بالاى يك تابلوى قيمتى تيزاب باشيد. اين كار دست مردم افغانستان نيست زيرا او افتخار همه ما بود.
26 آپریل 2010, 16:25, توسط Aamu
با کمال احترام و همدردی با تمام ترک تباران با احساس!
خواهش من هم به حیث یک تاجیک و دوست دار تمام اقوام زیر ستم افغانستان از شما همین هست که لطفآ احساساتی برخورد ننماید،شما خوب از دسایس و عقده هایی فرهنگ ستیز ها آگاهی دارید،پس کمی حوصله نمایئد انشاءالله مشت این بیفرهنگ ها باز میشود و مجرم رسوا.
به امید دوستی و اعتماد دوباره یی همه آزادی خواهان افغانستان
26 آپریل 2010, 04:27, توسط بابر
گرامیداشت امیرعلی شیر نوایی در کابل
يکشنبه ۲۸ دلو ۱۳۸۶ برابر با ۱۷ فبروری ۲۰۰۸ ميلادی
امیر علیشیر نوایی، نویسنده، شاعر و زبانشناس بزرگ
امیر علیشیر نوایی در سال ۱۴۴۱ میلادی در هرات تولد شد و پنجاه و نه سال زندگی کرد
سالروز تولد امیر علیشیر نوایی، نویسنده، شاعر و زبانشناس دوره تیموریان با برگزاری سمیناری در کابل تجلیل شد.
در این همایش، شماری از دانش پژوهشان، مقاله های خود را در مورد شخصیت، نوشته ها و فعالیتهای امیر علیشیر نوایی ارائه کردند.
در پایان این همایش قطعنامه 7 ماده ای صادر شد و در آن تاکید شده است که مقبره علی شیر نوایی باید بازسازی شود و آثار به جا مانده از دوران تیموریان هرات به درستی نگهداری شوند.
در این قطعنامه همچنان پیشنهاد شده است که برنامه آموزش زبان و ادبیات ازبکی در پوهنتون کابل دو باره روی دست گرفته شود و یکی از موسسات تحصیلی شمال افغانستان به نام امیر علی شیر نوایی نامگذاری شود.
این همایش از سوی انجمن قلم افغانستان و نهاد اجتماعی و مدنی توران راه اندازی شده است.
امیر علیشیر نوایی یکی از فرهنگیان دوره تیموریان به شمار است که به باور شماری از کارشناسان دور رنسانس در شرق، در همین زمان رخ داده است.
عبدالکریم خرم، وزیر اطلاعات و فرهنگ افغانستان، در اظهاراتی گفت که علم و فرهنگ در این دوره به بلندترین مرتبه خود رسید.
عبدالکریم خرم، وزیر اطلاعات و فرهنگ افغانستان، "امیر علی شیر نوایی وزیر با تدبیری بود که در دوره خود بزرگترین حامی مدرسه و دانش بود"
او گفت: "امیر علی شیر نوایی مرد قلم، مرد سخن، مرد علم ، مرد تصوف و مرد اداره بود. امیر علی شیر نوایی وزیر با تدبیری بود که در دوره خود بزرگترین حامی مدرسه و دانش بود."
محققان می گویند امیر علی شیر در هنگام وزارت خود، در دوران زمامداری سلطان حسین بایقرا، در توسعه علوم و فنون، ایجاد کتابخانه ها، خانقاه ها و کاروانسراها نقش فعالی داشت.
محقق دیگر افغان عزیز احمد در این همایش گفت: "به طور کل امیر علی شیر نوایی بیش از ۳۷۰ موسسه خیریه، فرهنگی و مذهبی در هرات و سایر بلاد کشور ما اعمار کرد. هنر نقاشی، معماری کاشی کاری، بنایی، کتیبه نویسی، خوشنویسی، قالی بافی و سایر هنرها به اثر تلاش این شاعر و ادیب توانا رونق و شکوه خاصی پیدا کرده بود."
امیر علیشیر نوایی در سال ۱۴۴۱ میلادی در هرات تولد شد و پنجاه و نه سال زندگی کرد.
پدرش، غیاث الدین کچکینه، زمانی حاکم شیندند هرات بود.
امیر علیشیر نوایی به زبان دری نیز تسلط داشت.
از او ۱۳ اثر به جا مانده است که معروفترین آنان خمسه، میزان الاوزان و محاکمة اللغتین است.
آرامگاه امیر علیشیر نوایی در شهر هرات است و دولت ازبکستان وعده کرده است که آرامگاه او را بازسازی کند.
پیش از این سازمان یونسکو با بازسازی آرامگاه نوایی به دلیل از بین رفتن ارزش های هنری آن مخالفت کرده بود؛ اما اکنون دولت افغانستان می گوید این مقبره با حفظ ارزشهای تاریخی آن بازسازی می شود.
http://heratzamin.blogspot.com...
http://www.rrb.af/spip.php?article833
http://turkistanjenubi.wordpre...
26 آپریل 2010, 16:32, توسط tareq
een yak amale boz delana wa ahmaqana ast, faqat kasane ba een aamaaaal dast mezanand ke oqda haye khod kochak benana darand, aan haye ke tawan wa zarfeyate bala raftan ra na darand dar sadade payeen awardan wa khochak jelwa dadane degaran meshawand omedwaram ke azabe wejdan amele een amal ra ba eteraf wadarad ok
tareq