خشم و انزجار توده ها از اشغالگران

درچند روز گذشته صدها شهروند کشور در اعتراض های ضد اشغالگری توسط نیروهای امنیتی رژیم کشته شده اند و صدها تن دیگر شدیدآ مجروح گردیده اند. دلیل آغاز تظاهرات ظاهرآ توهین به کتاب های مذهبی ودینی اعلان گردیده بود. اما دلیل واقعی دیگر که باعث خشم توده ها گردیده توهین وتحقیر همیشه گی و مداوم مردم افغانستان توسط اشغالگران میباشد. در ما جنوری سال روان یک ویدیو که سربازان آمریکایی روی اجساد کشته شده طالبان ادرار میکردند در تمام رسانه های جهان نشر گردید. آن ویدیونشاندهنده یکی دیگر از جنایت های سربازان آمریکایی درافغانستان بود. که چهار سرباز آمریکایی بالای چند جسد که احتمال داشت غیرنطامیان بوده باشد ادرار کردند سربازانی که درجنایت سهم داشتند بخش از ارتش دریایی آمریکا در افغانستان بود.

این اولین جنایت سربازان آمریکایی در افغانستان نیست بلکه در گذشته نیز آمریکایی ها مرتکب جنایت های بیشماری نیز شده اند. در سال گذشته تصاویری از قتل نیروهای طالبان وقطع کردن اعضای بدن از جمله انگشت و دندان اجساد مرده طالبان برای نگهداشتن یادگاری از جنایت شان و ثبت تصویر های خاطراتی با اجساد برای اولین بار درمجله ی اشپیگل آلمان نشرگردید وبعدآ در سراسر جهان انتشار یافت.

اینبار سوزاندان کتاب های دینی ومذهبی از جمله قران را نمیتوان از عدم دانایی و درگ شان از عربی عنوان کرد. در واقع این امر عمدی است وبرای سواستفاده های خویش اقدام به چنین کار نموده اند. زیرا نیروهای اشغالگر در نواحی بگرام و همه مناطق افغانستان مترجمین مسلمان را که تابعیت افغانستان نیز دارند همیشه به همرا دارند و مخصوصآ ارتباط گرفتن با زندانیان طالب خود نیاز جدی به داشتن مترجمین افغانستانی است که همه گروپ های نظامی به آن دست رسی دارند. از سوی دیگر نگهداری وجمع آوری کتاب ها مربوط به کارگران افغان هستند که در نواحی زندان بگرام کار میکنند واین افراد مسول تهیه وسایل مذهبی برای زندانیان است. بنآ اینکار بخاطر استفاده های مشخص وپلان های شوم اشغالگران بوقوع پیوسته است.آنان یکبار دیگر تلاش کردند تانشان دهندکه افغانستانی ها شدیداً مذهبی اند و بناءً بدون حضور طالبان و افراطیون مذهبی مانند سیاف و محسنی و محقق مشکل افغانستان حل نمیگردد. بدینگونه میخواهند با آوردن دوباره طالبان به مردم افغانستان بی احترامی نموده وآنان را تحقیرکنند.

اشغالگران همیشه بخاطری سوء استفاده ه ازعقبماندگی ذهنی مردم و اجرای پلان های شومش فقط به یک عذر خواهی کوتا اتکاه میکنند وملت افغانستان را فریب میدهند. در گذشته نیز بعد از اینکه جنایت های سربازان آمریکایی ثابت گردید دولت آمپریالیستی آمریکا فقط به یک عذر خواهی بسنده کرد ومردم عقب مانده فکر میکنندکه وقتی یک ریس جمهور کشور بزرگ آمپریالیستی از ریس جمهور دست نشانده اش درافغانستان عذر خواهی میکند، دیگر همه چه تمام است وماباید از این مسایل بگذریم ، درحالیکه ازاهداف اصلی اشغالگران آگاه نیستند وفکر نمیکنند که این جنایات آخرش نیست ونخواهد بود وتااشغال است توهین و تحقیرادامه خواهد داشت.

ازسوی دیگر مردم افغانستان از حضور اشغالگران به تنگ آمده اند زیرا با حضور صدها هزار ارتش غرب وارائه کمک های میلیاردی ، ناامنی ، فقر ، فساد و..... روزبروز افزایش یافته ومردم با مشکلات عظیم اقتصادی، سیاسی و اجتماعی مشت وپنجه نرم میکنند. که درواقع این آشوب ها را آغاز بهار آفغانستان برای مبارزه برعلیه اشغال ، بی عدالتی ها ، فقر وگسترش فساد در کشور دانست که باحضور اشغالگران ارتباط مستقیم داشته وهمه جاه نیزافزایش چشم گیرداشته است.

همین اخبارکشته شدگان ازاثر برف و سرما درنقاط مختلف کشور را مورد توجه قراردهید. در زمستان جاری صد ها انسان بدلیل فقروتنگدستی و نبود راه و وسایل ترانسپورتی، نبود گاز وبرق و چوب برای گرم نمودن خانه ها و حتی خیمه ها از سرمای شدید جان های شان را از دست داده اند که تنها چهل کودک درظرف چندروز برفباری های شدید درکابل پایتخت جان های شان را از دست داده اند.

کودکان از سرمای شدید درحومه ی شهر های بزرگ از جمله کابل که دهها موسسه ظاهرآ کمک رسان کشور های اشغالگر و در چند کیلومتری دفتر سازمان ملل صندوق حمایت از کودکان ملل متحد وباحضورهزاران انجی اوها زندگی میکردند ، جان باخته اند. تنها کودکان در حومه ی شهر کابل نیست که جان میدهند در ساییر ولایت از جمله بدخشان بامیان غور دایکندی نیز دهها نفر بخاطر مشکلات اقتصادی وفقر جان باخته اند. همین مشکلات بزرگ را یگانه دلیل کشانیدن توده ها به سرک ها وابراز خشم شان نسبت به حضور اشغالگران و دولت ناکارای کرزی یاحکومت دست نشانده اشغالگران دانست. زیرا حکومت مزدور و آلوده به فساد حامد کرزی یگانه دلیل گسترش فقر اینچنینی در افغانستان است که بوسیله کشور های غربی به سردمداری آمپریالیزم آمریکا رهبری و تقویه میگردد.

مسله زنان یک مسله مهم جامعه افغانستان است که اشغالگران در سال های اول از آزادی زنان و از بد بختی زنان سخن میراندند. جورج بوش ریس دولت پیشین آمپریالیزم آمریکا تجاوز برافغانستان را بخاطری آزادی زنان ومبارزه با فقر ومبارزه با تروریستان طالبان مشروعیت داد. وزیران خارجه کشور های اشغالگر از آزادی زنان ، بقدرت رسانیدن زنان وتعلیم تربیه زنان سخن میراندند گرچند در زمان حکومت رژیم طالبان زنان نمیتوانستند ازخانه ها برایند و به مکتب و دانشگاه بروند اما در شرایط کنونی وضعیت زنان بنا به حاکمیت فقر ، آواره گی ، حقارت ، خشونت ها و .... بدتر از دوران امارت اسلامی طالبان است. نمونه اش را بصورت مداوم وهفته وار از رسانه ها میشنویم که زنان در چه بدبختی وفلاکت زندگی میکنند وهمه روزه عده ی از زنان قربانی خشونت های وحشتناک میگردند. اگر به دقت به اوضاع افغانستان نگاه کنیم اوضاع زنان در جریان نظام های چون امارت اسلامی و جمهوری اسلامی مشابه هم میباشند و هیچ تغیراتی در وضعیت زنان بوجود نیامده است.

آمپریالیست ها وعده داده بودند که همانطوریکه افغانستان را بوسیله ی جهادی های مرتجع ویران کرده اند مجددآ اعمار خواهند کرد و تمام افغانستان را بصورت اساسی وزیربنایی آباد میکنند اما بعد از ده سال ازادامه اشغال افغانستان، این کشور هم اکنون یکی از مخروبه ترین کشور های جهان محسوب میگردد که هیچگونه توجه در قسمت بازسازی زیر بنایی وروبنایی آن نکردیده است. بازسازی افغانستان حرف های دروغ و پوچ است. واقعیت این است که هیچ رژیم دست نشانده قادر به بازسازی کشورخود نمیباشد وکشور های اشغالگر نیز بخاطر باز سازی کشوری چون افغانستان را اشغال نکرده اند وهیچگاه بازسازی صورت نخواهد گرفت بلکه تمام دارایی های افغانستان که عبارت از مواد معدنی میباشد را تارومار خواهند کرد.

اشغالگری پدیده منحصر بخود نیست مسئول ایجاد نظام منحط میباشد که از سوی فساد گستراست و ازسویی بی بندوبار. نه کسی احساس مسئولیت میکند و نه کسی به کسی حسابده است. بدین لحاظ فساد دربهترین و یا بدترین حالت گسترش خواهد یافت. مواد مخدر همچنان مانند فساد به اشغالگری و ادامه اشغال وابسته است. با ادامه اشغال کشت خشخاش گسترش پیدا کرده و تولیدات این محصول زراعتی در صدر تولیدات زراعتی افغانستان قراردارد و تا زمان اشغال باقی خواهد ماند وهمینطور تعداد معتادان افغانستانی به میلیون ها نفر خواهد رسید.
کشته شدن دو مشاور ارشد اشغالگران در چوکات وزارت امور داخله وفراخوانی هزاران مشاوردیگر ازسایر وزارت خانه های دولت دست نشانده خود بیانگر رهبریت رژیم جمهوری اسلامی افغانستان از سوی اشغالگران است. جدا ااینکه این مشاوران توسط چه کسانی کشته شده است، نشان دهنده اداره این حکومت توسط اشغالگران میباشد. بنآ به یقین گفته میتوانیم که حکومت کنونی افغانستان کاملا بدست اشغالگران رهبری و کنترول میگردد و کنترول تمام کابینه حکومت وحتی میتوان گفت که قوای سه گانه بدست اشغالگران میباشد وتمام مقام های ارشد در حکومت پوشالی مزدور نقش نمایشی و فرمایشی را دارامیباشند.

ازطرف دیگر روحیه ی ضد اشغال در بین طبقه تحت ستم هنوز زنده است وتوده ها بخاطر عدم بوجود آمدن تغیرات در زندگی روزمره شان از رژیم کنونی و اشغالگران به تنگ آمده اند و به دنبال بهانه های چون سوزاندن کتب دینی یا توزیع فوتبال با نشان بیرق عربستان سعودی میباشند. در چند دهه گذشته جنگ های خانمان سوز ارتجاعی آسیب های جدی را بر پیکر جامعه وارد کرده بود ولی دهه اشغال از سوی اشغالگران را میتوان خطرناکتر از سگ جنگی های جهادی قلم داد کرد.

اکنون بعد از ده سال اشغال وجنایت ، اشغالگران آمپریالیست ورژیم دست نشانده اش خود اعتراف میکنند که در این ده سال هیچ کاری نتوانسته اند انجام بدهند تمام دست آورد های اشغالگران فقط یک رژیم آلوده به فساد است که ازهردرو دروازه اش بوی فساد به مشام میرسد وچنان به مردابی فساد غرق شده است که قادر به بیرون کشیدن پاهای خویش از این مرداب نمیباشند. زیرا یک رژیم دست نشانده ی که کابینه اش به اساس معامله و زدوبند های پس پرده ایجاد شده باشد و در راس رهبری هراداره اش مشاوران اشغالگر وجود داشته باشد خوبتر از این شده نمی تواند . مهمتر از این حکومتی که براساس تبعیض وتضاد های قومی شکل گرفته باشد و وزارت خانه هایش بعد از دوسال هم اکنون بدون وزیر باشد وپارلمان رژیم که در آن براساس رنگ و نژاد برخورد گردد از این بهتر ایفای نقش ورول نمیتواند بکند.بدین دلیل است که نیروی عظیم وخودجوش به تعداد صدها وهزاران نفر به جاده ها میریزند و به بهانه ی سوختاندن کتاب های دینی ، نفرت خویش را نسبت به حضور اشغالگران و برچیدن حکومت دست نشانده اش ابراز میکنند و پرچم سردمدار اشغالگران را آتش میزنند. وشعار میدهند " مرگ بر اشغالگران و دست نشاندگانش".