
خروس جنگی و سگ جنگی هم عنعنه ی مردم افغانستان است؟
گوشه ای از هنر مردان افغان به روايت عکس
آدم های بيکار و يا آدم هايی که در کار پرورش و خريد و فروش خروس و سگ های جنگنده هستند. آيا اين آدم ها از همان هايی نيستند که در خانه به جان زن و اولاد خود می افتند و گوش و بينی آنان را می برند و حتا جانشان را نيز بی پروا می گيرند و دست آخر در محاکم مردسالار افغانستان بی گناه اعلام می شوند؟
در کابل پرس? خبرها و گزارش هايی از گوش و بينی بريدن هايشان را ديديد و خوانديد. خروس جنگی ها و سگ جنگی هايشان را هم ببينيد و قضاوت کنيد.





عکس اول از فهيم حيدری، عکس های ديگر از خبرگزاری رویترز

آنتولوژی شعر شاعران جهان برای هزاره
مجموعه شعر بی نظیر از 125 شاعر شناخته شده ی بین المللی برای مردم هزاره
این کتاب را بخریدHello. thanks for putting up these photos. such games are stupid and should be cast away from our culture. I think that the government of afghanistan should bann such stupid entertainments.
سرگرمی سرگرمیست اینقدر به خود ستیزی نپردازید اسپانیا با آن فرهنگ و تمدن دیرینه خود هم هنوز اینگونه سرگرمی ها به عنوان ورزش باستانی از جایگاه خوبی برخوردار است، منظورم از گاوبازی است که با نیزه در دل حیوان زبان بسته فرو میکنند. ایا ورزش های رزمی همجون انواع بوکسینگ و دیگر ورزشهای رزمی که واقعا برای صحت آدم ضرر دارد خیلی بهتر از سگ جنگی و خروس جنگی است؟
ابنای روز گار به اخلاق زنده اند
قومی که گشت فاقد اخلاق مردنیست.
اخلاق و مرزهای آن در هر ملت و امت فرق میکند. یک عمل در ملتی و یا کشوری بد اخلاقی شمرده نمیشود ولی در جایی دیگری همین عمل بسیار زشت و نا پسندیده است.
مبنی بر همین اصل میتوانیم چند مثال بیاوریم: شراب خوردن در میان غیر مسلمانان یک امر عادیست. سنگ جنگی، گاو بازی، سکس دسته جمعی و... حتی لواطت و... در میان غربی ها نه بطور عموم یک عمل عادی است. ولی در جوامع شرقی، بویژه افغانستان اخلاق همان استس که اول دین، دوم محیط و سوم قانون آن را مرز بندی میکند. اگر چند شخص عادی و جوان کوچه گرد در روز هایی جوانی به یک سر گرمی مثل سگ جنگی می پردازند شاید بسیار مهم نباشد، ولی وقتی که یک قومندان جهادی بنام خان محمد، قومندانان امنیه ولایت قندهار و بعضا مؤظفین مهم دولتی در صحنه سنگ جنگی جان میدهند، این دیگر نشانهء ای از سقوط اخلاقی و فرهنگی یک ملت است. شاید بگویید: این کار همهء ملت نیست؟ ولی باید بدانید که ملتی که بی خاطر و دغدغه از کنار این اعمال میگذرد در حقیقت در این جرم شریک است. پس به این اساس مردنی بد تر از این هم در کمین این ملت نشسته است. خداوند بزرگ هم وعده داده است که: قومی که از عقل و خرد کار نمیگیرد ذلت و پلیدی بر آنها مسلت میشود. پس اگر به معیار های اسلامی و افغانی و شرقی ببینیم جامعهء ما در وضعیت بسیار نا مناسبی قرار دارد و اگر فرهنگیان با خرد و مسئول دست بکار نشوند و یک مبارزه همگانی را برای اصلاح این وضعیت روی دست نیگیرند دیگر فردا های نزدیک هیچ کدام ما نخواهیم بود.
نه اینکه ما به دشنام دادن، افشاء نمودن و به عرض دیگران تجاوز نمودن را نامش را بگذاریم آزادی بیان، جرأت، افشاگری، ژورنالیزم و .... این کار یک مسئولیت آگانه علمی و حکیمانه میخواهد که این ملت را از سرنوشت بد تر از این نجات دهیم. دشنام دادن کافیست!
اگراین ها شعورداشتندکه مملکتشان دراین وضعیت نبود این ادمااگرفرداسگ نداشته باشنداول زن وبچشونوبه جون هم می ندازند بعدخودشون بجون هم میوفتن
اعمال واقعآ ناشایست است که متاسفانه به درون جامعه افغانی از دیر زمانی رخنه کرده و فعلآ کاملآ جا افتاده است.ننگ باد بر انانیکه دست به این اعمال غیر انسانی میزنند حتی اگر برای تفریح هم باشد...