ملالی جویا و قبیله گرایان دین فروش
نويسنده: حکیم نعیم
زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )
مطلبی تحت عنوان " مصاحبه ملالی جان جویا" در وب سایت "سرنوشت" به نظرم افتاد که در آن شخصی به نام اجرالدین اقبال بیهوده و محیلانه تلاش ورزیده که یکی از موفقترین مصاحبه های خانم جویا را که به تاریخ 14 اپریل 2007 با تلویزون آریانا افغانستان, که از شهر لاس آنجلس کالیفورنیا پخش شد," انتحار سیاسی" خانم جویا بنامد. جالب آنست که آقای اقبال در مقال شان نابغه وار, شاید هم با الهام از "نابغهٍِ پسین خراسان", پیشگوئی کرده اند که گویا "پس از این دیگر ستارهٍ این خانم" قهرمان" قوس افولی خود را طی خواهد کرد."
قابل یاد آوریست, که بعد از آن مصاحبه صدها ایمل و پیام به طرفداری از خانم جویا به کمیته دفاع از ملالی جویا مواصلت کرده و نگارنده که به نماینده گی از انجمن دانشجوی صلح و عدالت پوهنتون های سکرمنتو و حومه به مدت دو روز مهماندار خانم جویا در شهر سکرمنتو کالیفورنبا بودم ده ها تیلفون و پیام به هواداری از خانم جویا دریافت کرده ام.
آقای اقبال مطلب شان را با یک اتهام رندانه به تلویزون آریانا افغانستان آغاز کرده اند که گویا تلویزون آریانا افغانستان "ظاهراً از طرف شخصی به نام مسکینیار اداره میشود." بسیار خوب, پس لازم بود با دلیل و سند آشکارا بیان میشد که کی و یا کیها در عقب تلویزون آریانا افغانستان قرار دارند؟ در غیر آن اتهام بستن های شورای نظاری وار کار درستی نیست.
در رابطه به خانم زهره داود یوسف به قول آقای اقبال "نطاق مشهور کشور" ولی به قول خود خانم زهره " اولین ملکه زیبائی کشور مان" باید یاد آورشوم که نگارنده شخصاً خبر دارم که خانم زهره قبل از مصاحبهءِ خانم جویا با تلویزون آریانا افغانستان به خانم جویا تیلفون نموده گستاخانه وبا تهدید میگوید "که تو باید تنها با من مصاحبه کنی." انگار که خانم جویا را گروگان گرفته باشد. فقط بنابر محدودیت زمان و بخاطری که پروگرام خانم جویا مدت ها قبل از طرف یکی از خانم های آزادی دوست ایرانی بنام آزاده غفاری, کسی که خانم جویا را یکجا به کمک پوهنتون کالیفورنیا در لاس آنجلس به امریکا دعوت نموده بود, تنظیم و ترتیب شده بود و هیچ وقت برای مصاحبه با " اولین ملکه زیبائی کشور مان" نداشت. ولی بازهم خانم زهره بی ادبانه وبا تهدید مکرراً به خانم آزاده غفاری تیلفون میکند و خواهان مصاحبه میشود. و حتی باری هم به ملت ایران توهین میکند و همچنان ادعا میکند که گویا "خانم جویا از طرف چند جوان ایرانی اداره میشود که بی احترامی به افغان هاست." بی آنکه بداند که در جریان محفل بزرگی که در پوهنتون کالیفورنیا در لاس آنجلس برگزار شده بوده خانم آزاده غفاری با آنکه تمامی زحمات سفر خانم جویا را به تنهائی متقبل شده بود نخواست جایزه پوهنتون کالیفورنیا را به خانم جویا اهدا کند و بخاطر احترام به افغانها از یک محصل افغان خواهش نمود تا جایزه را به خانم جویا اهدا کند.
آشکاراست که ملالی جویا در انحصار هیچ فرد, گروه و ملت خاصی نیست. ملالی جویا به همان اندازه که فریاد آزادی خواهی و عدالت خواهی مردم ستمدیده افغانستان را بلند میکند, به همان اندازه هم قلبش برای آزادی ملت مظلوم کردستان در تپش است. این کاملاً مسخره خواهد بود که یک قبیله گرای فرهنگ مرده و مسخ شده ولو که " اولین ملکه زیبائی کشور مان" هم باشد ادعا کند که گویا " کسی که خود افغان نیست چرا یک افغان را دعوت کرده و این بی احترامی به افغان هاست." خوب, اگر خانم زهره اینقدر علاقمند مصاحبه با ملالی جویا بودند, چرا از افغانستان دعوتش نکردند؟
با اطمینان کامل میتوانم بگویم که خانم زهره بعد از اینکه تیرش به خطا رفت, چون یک مار زخم دیده, به کرات دوست های خانم جویا را تهدید کرد تا سروصدائی بر علیه خانم جویا بر پا کند و خود سود ببرد.
بر خلاف ادعای کاذب آقای اقبال خانم سیمین عمر زمانی در برابر خانم جویا با استفاده از دین به تاخت تاز پرداخت, که خانم جویا با جسارت بیان کرد که "مردم ما به پروگرام های نظیر پروگرام سیمین عمر ضرورت ندارند. با پولی که به آن پروگرام های نامطلوب مصرف میشود, میتوان شکم صدها بیوه زن و یتیم کشور مان را سیر کرد. کدام یک مقدم تر است و ثواب دارد؟"
بلی, ملالی جویا به نسلی تعلق دارد که دین فروشان حرفوی زیادی را دیده و میشناسد. نسل آگاهی که خوشبختانه نگارنده هم به آن تعلق دارد. نسلی که اسلام در قلب شان جا دارد و بناً هیچگاهی به تبلیغی های پاکستانی نما ضرورت ندارند. نسلی که با فشار دادن به دگمه کمپیوتر تمامی معلومات های را که خانم سیمین شاید هم در یک سال با پروگرام های خسته کننده اش نتواند ارائه کند, در چند دقیقه معدود پیدا میکند و میاموزد. خوشبختانه تمامی سخنرانی های خانم جویا از طرف جوان های آگاهٍ نسلی که خودش به آن تعلق دارد, تنظیم و ترتیب شده بود و عاری از هر گونه تبعیض, قبیله پرستی, مذهب گرا ئی و جنگ ستیزه بود.
در اخیر میخواهم با یک دید تحقیقی سفر یک عده از اعضای" مشهود بالفساد" پارلمان افغانستان را با نماینده واقعی مردم افغانستان ملالی جویا مقایسه کنم تا مثال روشنی باشد از محبوبیت جویا و هم جوابی باشد به پیش گوئی های قبیله گرایانی که با مغز های قفل شده از تاریکی استقبال میکنند.
- در ماه جون 2006 یک گروپ از اعضای پارلمان که متشکل بودند از آقایان احمد شاه رمضان سناتور انتصابی, آقای مظفری منشی سنا, آقای سردار رحمان اوغلی منشی وقت ولسی جرگه, داود زازی وکیل پکتیا, برهان شینواری معاون سنا, خانم رحیمه جامی وکیل ولایت هرات,و یک خانم سناتور از دایکندی سفری به امریکا داشتند. این آقایان و خانم ها از تاریخ 12 تا 14 جون در سکرمنتو مرکز ایالت کالیفورنیا بودند و با آنکه از طرف وزارت خارجه امریکا دعوت شده بوده اند تنها با شهردار و یکی از اعضای دفتر والی کلیفورنیا ملاقات کردند. در هیچ جایی یک سخنرانی هم نداشتند تنها با دو تا سه فامیل افغانهای مقیم سکرمنتو دیدن کردند ودر تمام این سه روز در رستوران های افغانی غذا های" پرهیزانه" میخوردند و مصروف خرید کمپیوتر های لاپ تاپ 2000 دالری برای دوستان شان بودند.( به استثنائی سناتور خانم از دایکندی) و همچنان اکثریت شان در این فکربودند که چطور میتوانند یکی از اعضای فامیل شانرا به امریکا روان کنند.
در مقابل, این هم پروگرام یک روزه ی خانم جویا در سکرمنتو: تاریخ 16 اپریل 2007:
- ساعت 7 صبح: مصاحبه با کانال تلویزون کی سی ار ایی
- ساعت 9:30 صبح: کنفرانس مطبوعاتی در پوهنتون سکرمنتو
- ساعت 11:00 صبح: مصاحبهءٍ اختصاصی با جریده اکسپرس چاپ سکرمنتو
- ساعت 2:30 بعد از ظهر: سخنرانی در پوهنتون پاسفیک در ستاکتن که در آن عدهءٍ زیادی از هواداران خانم جویا اشتراک نموده بودند.
- ساعت 6:30 شام: سخنرانی در یکی از بزرگترین کالج های سکرمنتو بنام سکرمنتو ستی کالج که در آن زیادتر از 300 نفر اشتراک کرده بودند و تقریباً زیادتر از نصف شان افغانها بودند.
- ساعت 9:00 شب: مصاحبه رادیوی با کی اف ام ار در مورد وضعیت زنان در افغانستان
بر عکس دیگران که خواهان ضیافت های مجلل هستند, طبق خواهش خود وی مصرف غذای خانم جویا باید همیشه کمتر از پنج دالر میبود.
ببین تفاوت ره از کجاست تا به کجا
پيام‌ها
19 آپریل 2007, 08:14, توسط سلیم رنجور
واقعا زهی حماقت و پست فطرتی است که علیه تنها نماینده راستین و دختر سلحشور و نترس افغانستان سخن گفت که مردانه وار علیه تمامی دشمنان قسم خورد افغانستان برخاسته و از توپ و تفنگ و نام و نشان و قدرت ربانی ها و سیاف ها و قانونی ها و دوستم ها و گلبدین ها و ملاعمر ها و محقق ها و دیگر قصابان افغانستان هراسی نداشته و رک راست و بدون کمترین محافظه کاری آنان را به همان نام هایی که هستند یاد میکند و علیه شان میرزمد.
اما از یک نظر غوغوی این وطنفروشان و خاینان به مردم خود راستین بودن، کارا بودن و مبارز بودن و به درز خوردن سخنان جویای عزیز است که دشمنان مردم ما را سراسیمه ساخته است. اگر غیر از این میبود باید جویا شیوه مبارزه خود را تغییر میداد.
اما این یک واقعیت عیان است که میزان موفق بودن یک فرد را باید در پشتیبانی مردم از وی دید، اگر امروز جنگسالارن و چند زن مزدبگیر شان از سوی منابع خارجی و چند روشنفکر خارج نشین و بیگانه با درد و رنج مرد ما حمایت میشوند و برایشان چک چک صورت میگیرد، اما برعکس جویای عزیز ما در حالیکه بوسیله مطبوعات اصلی امریکا مورد سانسور قرار میگیرد و منابع خارجی رسمی میکوشند به او بی‌تفاوت بمانند اما در مقابل قلب و روح مردم نگونبخت افغانستان و افغانهای باوجدان خارج نشین را تسخیر نموده است.
درود بر ملالی جویای استوار و حماسه ساز که وجودش باعث افتخار افغانستان و مظهر مقاومت و پایداری مردم آزادیخواه و نادار افغانستان است.
تا وقتی جویا ها باشند هیچکسی قادر نخواهد بود که افغانستان را برای همیشه به بردگی و جهالت و ماتم بکشناند و آینده را میتوان بسیار شفاف و روشن دید!
19 آپریل 2007, 09:41, توسط شبیر بیتاب
مدتی قبل ملالی جویای نترس و بی‌باک (که برای همه‌ی مردم باوجدان و باشرافت باید نمونه‌ای از مردم دوستی و وطن دوستی باشد) در پاسخ به کسی که از وی خواسته بود کمی محتاط باشد و از نرمش کار گیرد و دپلماسی بخرج دهد که مبادا کشته شود گفته بود: در افغانستان فراوان خون های شریف به زمین ریخته شد، من هم 5 لیتر خون دارم و بخاطر منافع مردم پابرهنه و ستمدیده ام از این خون تیرم. اگر چند روز زنده بمانم میخواهم باشرافت و سرافراز زندگی کنم تا زندگی کردن در بی‌ننگی و قبول بردگی خاینانی که در کشور حاکم اند. دیگر لطف کرده به من این درسها را ندهید که قبلا از خاموشی و خنثی گویی و پابوسی تعدادی از روشنفکران افغانستان که داد از دموکراسی و آزادی میزنند رنج میکشم و از آن متنفرم.
به نظرم همین یک نمونه در کشور کافیست که به تمامی آنانی که شعور و شرافت و غیرت دارند درس بزرگی باشد و ترس و بزدلی را کنار گزارند.
20 آپریل 2007, 13:19, توسط طهور
ملالي جويا يك فاحشه در دست اي اس اس باكستان نه كم نه زياد.
20 آپریل 2007, 19:48, توسط عزیز
با سلام خدمت شما دوست نه چندان محترم به نظر من بهتر است که به جای فحاشی و ناسزا گفتن لااقل این سخنان رکیک و بی شرمانه تان را با برهان و دلیل بزنید و صرف شخصیت خود را با نوشتن چنین دشنامهای زشتی مختوش نکنید.
22 آپریل 2007, 06:34
I wounder if this man Mr.Zhor calls an afghan girl with bad words,a person with moral and good personality never use such disgusting words against others otherwise he or she describes his or her own personality by calling others nasty words
I am not memeber of any party but as an afghan and my heart is crying for my Afghans the only one who raise the justice voice that is Malali Jooya and Dr.Bashar doost why the others do not do that because they are only there in parlement to fill thier pockets and save money in thier account....... they never ever going to work for the betterness of afghan poor people just afghanistan is for them is a kind of making money machine . I hope we allways support who has the braveness and knowing the pain and difficluties of afghan people are facing.
With regards,
ikhlas wardak
22 آپریل 2007, 06:46, توسط احمد عمرزی
ملالی جویا یکی از آله دستان آی اس آی پاکستان است که همچنان سرسخت پابند ماوویزم و یکی از اعضای بسیار فعال گروه روسپی های راوا می باشد
28 آپریل 2007, 16:35, توسط جوینده
جویا هرکه باشد، تنها از روی این دشنامهای رکیک و پست و کثیف مخالفانش، از روی اینکه دشمنانش همانهایی اند که دشمن خونی مردم ما هستند، و از روی اینکه از سیاف گرفته تا ربانی و دوستم و محقق و دیگران را وارخطا و دستپاچه ساخته است، از روی اینکه شجاعانه و بی‌باک نظرات مردمی و وطنپرستانه‌اش را بیان میکند و از هیچ کسی ترس و باکی ندارد، از روی اینکه هر خطر را به جان میخرد اما از حقوق مردم ستم دیده افغانستان دفاع میکند، از روی اینکه در قلب و روح مردم ما جا باز کرده و به قهرمان واقعی شان مبدل شده و ..... است که اکثریت قاطع مردم خواهند گفت اگر جویا راوایی باشد پس «زنده باد راوا که یکچنین دختر سلحشور را به جامعه تقدیم کرده است»، اگر بگویند که مائویست است مردم خواهند گفت «اگر حقیقت گفتن و نترس بودن و مدافع مردم بودن معادل مائویزم است پس زنده باد مائویزم!!»
جاسوس آی اس آی نامیدن وی هم آنقدر ناشیانه و خنده‌آور و مسخره است که به تبصره کردن نمی‌ارزد. جویایی که چوچه بچه های طالبی آی اس آی را هدف قرار داده افشا میکند چگونه ممکن است جاسوس آن باشد؟؟ منتهای حماقت!!
28 آپریل 2007, 16:41, توسط شکیلا عصمتی
اینان هرقدر تندتر و رکیک تر و بیشرفانه تر بر جویای نازنین بتازند، من همانقدر لذت میبرم و به وجود جویا میبالم.
چون این از منتهای دردی است که اینان از مبارزه پیگیر و شجاعانه و قهرمانه جویا میکشند و بخود میپیچند و چون منطق و پاسخی در چانته ندارند به دشنام پراگنی و جعل و اتهامات خاینانه متوسل میشوند.
درود و افتخار به تو ملالی جویا گرامی که باعث سربلند زنان کشورم هستی!