هر چه بگندد...

روز سه شنبه 27/1/86، شب هنگام تلویزیون طلوع با قطع برنامه های همیشگی خبر داد که سربازان آمریت حوزه 10 پولیس شهر کابل به فرمان شفاهی دادستان كل( لوی سا رنوال) به تلویزیون طلوع آمده و بدون داشتن حکم کتبی و با اعمال خشونت، اقدام به دستگیری و لت و کوب سه تن از کارمندان تلویزیون طلوع کرده ا ند. آنچه از تفهیم اتهام بر می آید این است، که تلویزیون متهم است سخنان دادستان كل(لوی سارنوال) را تحریف کرد ه و جناب عبد الجبار ثابت لوی سارنوال محترم از ایشان شاکی می باشند. ظاهراً مدیر مسئول تلویزیون طلوع اقدام لوی سارنوال از دو دیدگاه مورد توجه است. ابتدا از دیدگاه شخصیت حقیقی جناب سارنوال فرض را بر این می گیریم که جناب ثابت شهروند عادی این کشور است و جرمی علیه او واقع شده، این عمل تلویزیون طلوع چه است؟ می خواهم این را جناب سارنوال پاسخ دهد که از این شخص چه انتظار دارند؟ آیا در مملکتی که قانون دارد، حکومت دارد و لوی سارنوالی و سارنوالهای متعدد دارد این شخص می تواند به زیر دستان خود امر کند که بروند و مجرمین را دستگیر کرده بیاورند؟ صد البته که پاسخ منفی است. شخص شاکی باید به سارنوالی شکایت کند، دوسیه تشکیل شود. در جرایم حقوقی باید برای متهم اخطاریه کتبی فرستاده شود و در صورت حاضر نشدن متهم، اقدام به فرستادن پولیس و دستگیری متهم شد. این روند در بهرتین شرایط یک روز را در بر می گیرد، آن هم در بهترین شرایط نه در شرایط بوروکراسی افغانستان.

جناب ثابت شهروند محترم افغانستان به استناد به کلام قانون اقدام به ورود به حریم خصوصی اشخاص حقیقی و حقوقی می کنند. اگر جناب ثابت را همچنان به عنوان شهروند حقیقی در نظر بگیریم، جرم سنگینی مرتکب شده اند که عبارت است از تجاوز به حریم خصوصی و ایجاد رعب و وحشت. اما جناب ثابت شهروند عادی نیست و لوی سارنوال این کشور می باشند و فرض ما بر این است که جناب ایشان قانون را نه تنها به خوبی می دانند بلکه برای آن احترام قائلند و حتی تطبیق دهنده و نگهبان قانون در این مملکت می باشند. پس چه عاملی باعث چنین برخوردی می شود؟ من قانون رسانه های کشور را در اختیار نداشتم ولی می دانم که هر فرد حق دارد که از رسانه انتظار داشته باشد تا سخنانش را درست پخش کند یعنی آنچه را که گفته است و اگر چنین نشد می تواند با استفاده از ابزارهای قانونی بر رسانه فشار آورد.

صرف نظر از اینکه منظور لوی سارنوال از تحریف سخنانش چه می باشد، آیا بر چهرۀ ایشان صداگذاری شده یا بخشی از سخنان ایشان گزینش نشده و پخش نگردیده فرض می کنیم که تلویزیون طلوع در این زمینه مقصر و مجرم است آیا مجازاتی که برای این جرم تعریف شده یورش شبانه به حریم این رسانه و دستگیری و لت و کوب عاملان جرم است. اگر چنین است که وای بر ما که تحت سیطره چنین قانون خشن و جنگلی زندگی می کنیم. اگر نه به چناب لوی سارنوال بعنوان مهمترين نهاد تطبیق قانون چرا اقدام به چنین کاری می کنند. شاید دلیلش این باشد که ایشان قدرت دارند پولیس زیر نظر ایشان کار می کند و ... اگر چنین باشد و هر شخصی که قدرت دارد بتواند خود را بالاتر از قانون بداند و به خود اجازه دهد که براحتی قانون را زیر پا بگذارد طبیعی است که قوماندانها و جنگ سالاران سلاح هاي خود را تحويل ندهند، چون در اینجا قانون یعنی زور یعنی سلاح جنگی...!

دلیل دیگرش می تواند روحیات شخصی جناب لوی سارنوال محترم باشد که منجر به سوء استفاده از موقعیت حقوقی ایشان شده است. آنچه از مصاحبه ها و برخوردهای ایشان با رسانه ها بر می آید نشان میدهد که ایشان شخصیتی خود محور داراند که به خود اجازه می دهند به راحتی مردم را و بخصوص رسانه ها را به تمسخر بگیرند. در مصاحبه های ایشان بارها مشاهده شده که هنگام پاسخگویی به خبرنگار، او و پرسش او را مورد تمسخر قرار می دهد.

نمی توانیم منکر این واقعیت شویم که ممکن است خبرنگار و خبرنگاری، در افغانستان ضعیف باشند اما به نظر لوی سارنوال تحقیر و تمسخر راه حل این ضعف است. نکته دیگر مورد توجه در مورد روحیات جناب سارنوال اینست که ایشان بسیار احساساتی هستند و متاسفانه در هر پستی مشغول خدمت می باشند که باید اعمالشان از ضریب بالای عقلانیت برخوردار باشد. ایشان برای توجیه عمل خود در مقابل تلویزیون طلوع گفتند اگر تلویزیون طلوع ثابت کند كه سخنان مرا تحریف نكرده مرا سنگسار کنید. این مجازات برای برداشت غلط از یک برنامه تلویزیونی در کدام قانونی، پیش بینی شده است؟‌در قوانین الهی که من نیافتم آیا در قانون رسانه ها پیشی بینی شده است؟‌ اگر بلی که وا ویلا و اگر نه بازهم وا ویلا، این مجازات را جناب لوی سارنوال چگونه بر خود روا می دارند؟ اگر واقعاً روا مي دارند نشان دهنده اوج انعطاف ناپذیری ایشان است که به جای پوزش خواستن و جبران عمل خود حاضرند سنگسار شوند و اگر بر خود روا نمی دارند و فقط گفته اند، یا نشان دهنده غلبه احساسات بر عقلانيت ايشان است و یا مردم را به مسخره گرفته اند، به نظر من هر دو مورد صحيح است.

وقتیکه جناب وزیر اطلاعات و فرهنگ با افراد مسلح وارد تلويزيون ملی شد و کارکنان آنجا را بدون حضور رئیسشان اخراج کرد، انتظار برخورد جدی تر نهادهای ذیصلاح مانند پارلمان، ریاست جمهوری و غيره را با این اقدام وزیر صاحب داشتیم . گویا نه تنها چنین نشد بلکه این سنتی شد تا هر کدام از دولتمردان احساس کنند منافع شخصی شان در خطر است با زیر پاگذاشتن قانون و سوء استفاده از قدرت خود و با اقدامات خودسرانه صدای آزادی و دموکراسی را در این کشور خفه کنند.

گویی استبدادی که در ذات ما افغانها وجود دارد آنقدر سر کش است که حتی با سالها زندگی در سرزمین داراي دموکراسی و داشتن تابعیت آن هم مهار نمی شود، و با به دست آوردن اندک قدرتی آن را ودیعه الهی پنداشته و به خود اجازه می دهیم که تمام قوانین مورد احترام شهروندان را زیر پا بگذاریم.

چه مردم عجیبی هستیم ما افغانها، گاهی آنقدر اهل تسامح که خونهای به ناحق ریخته هزاران انسان بيگناه و ویرانی خانه ها و تاراج اموالشان را براحتی به حراج گذاشته و در نهایت به عاملان جنایات می بخشیم و گاهی آنقدر سخت گیر که تطبیق قانون بر ما گران می آید و برای تحریف یک گفته خود شبانه راساً اقدام کردو و مسببین را مجازات می کنیم.

با دیدن عکس العمل شدید جناب لوي سارنوال در مقابل تلویزیون طلوع فکر کردم که اگر ایشان به جای قربانیان جنایات جنگی بودند چه می کردند؟ البته در مقام شهروند عادی و لوی سارنوال عکس العملی های متفاوت می توانستند داشته باشند. البته عکس العمل افراد بسته به میزان قدرتی که در این کشور دارند متفاوت است. جناب ثابت هم در مقام شهروند عادی یا هیچ کاری نمی توانستند بکنند و باید در سکوتی تلخ و کشنده انتظار عدالت الهی را می کشیدند و یا بسته به قدرتشان از شخص یا اشخاصی انتقام می گرفتند اما اگر در مقام فعلی یعنی لوی سارنوالی می بودند احتمالاً یا جانیان جنگی را تا آنجا که برایش امکان داشت سنگسار می کرد و یا البته باز هم احتمالاً تمام پارلمان را با نمایندگانش به آتش می کشید که در آن صورت تر و خشک با هم می سوختند.

اقدام لوی سارنوال در مقابل تلویزیون طلوع در مقام بالاترین مرجع تطبیق قانون اين ضرب المثل را که:

هر چه بگندد نمکش می زنند

وای به روزی که بگندد نمک
مصداق عيني مي بخشد.